Blatko - pewno, że chcę Twojej pomocy. Głęboko wierzę w skuteczność leczenia życzliwością, ciepłym kontaktem, modlitwą. I już sama Twoja propozycja, że jakby co, to przyjedziesz, daje mi poczucie bezpieczeństwa, oparcie, takie ciepło właśnie. Dziękuję.
I jakby co, to skorzystam. Albo i bez "jakby co" Jak zrobimy z Asią imprezkę na Nowy Rok. Zapraszam gorąco. Może i Ciebie, Agatko, z tej Francyji ściągniemy? I rodzynka Richelieu?
Starsza pani jestem, ale w podobnych momentach skraca mi się dystans. I jakoś zapominam, że my to znajomi netowi, a nie realni. Jakby moja empatia działała na odleglość.
Cholender, wzruszam się.
A co dawania się lub nie - to ja schodzić jeszcze zamiaru nie mam. Zaczęłam odszyfrowywanie kolejnych listów, do Marii Dąbrowskiej tym razem. Dość ciężko mi idzie, ale się wdrożę. Przygotowałam sobie odtwarzacz mp3 do słuchania powieści, jakby mi noga bardziej nawalała, coby tyle nie łykać prochów i być względnie przytomną. Kombinuję, jak zrobić peeling nóg, a nie urazić chorej nogi (wstydziła,m się pytać lekarza). Szukam "dochodzącej" fryzjerki na sylwestra itp., itd. Znajomi wpadają i się dziwują, że na chora nijak nie wyglądam.
Inka, te znajomosci sa realne wlasnie. Czesto - realniejsze od tych, ktore masz na co dzien, z ludzmi, ktorych widujesz...realnie martwie sie o kazdego tutaj, mysle...realnie boje sie, realnie kibicuje, trzymam kciuki...
Tu nie ma miejsca na falsz, na oblude, zlosc i walenie po pysku, ...to nie jest zwykle forum...
A ten peeling to przyjechalabym Ci zrobic sama...;-)
Niestety na Sylwestra bedziemy juz z powrotem w douce france...duzo biegania...3 dni w Wawie, podroz pociagiem do Gdanska, 3 dni w Gdansku, powrot do Wawy i frrrr
_________________ Niemożliwość jest opinią. Możliwość jest stanem ducha.
JaInko ,wlasnie po to tu jestesmy aby sie wspierac kochana,widze ze pogoda ducha Cie nie opuszcza i to jest piortyet.
Ajuz po wizycie fryzjerki i pellingach roztomaitych to juz bedziesz sie czula nie ,,starszą pania" a kobietka piekna dojrzała JaInka
Sciskam i duzo duzo ciepłych mysli
Nawet pewnie Pani nie wie, droga i kochana JaInko, ile mi radości uczyniłaś pisząc te słowa !
Żałuję, że z Gdańska jednak tak trochę daleko ...
Ale za to, co mówisz, i o tym czego jeszcze nie zamierzasz, ściskam Cię najserdeczniej, życząc zdrowia i dotrzymania tej obietnicy. Pozdrawiam najserdeczniej.
Będę z Wami wszystkimi, kochani forumowicze, myślami moimi w te dni świąteczne, ale pewnie jeszcze będzie - jak sądzę - odrębna okazja by to powiedzieć.
Inko nawet nie wiesz jakie wzruszenia wywołują Twoje posty- nie jestem w stanie pisać tak pięknie jak Richelieu ale tak pięknie potrafię czuć
całuje, ściskam, przytulam Cię M.
nko nawet nie wiesz jakie wzruszenia wywołują Twoje posty- nie jestem w stanie pisać tak pięknie jak Richelieu ale tak pięknie potrafię czuć
całuje, ściskam, przytulam Cię
Czuję dokładnie to samo!Dziękuję Bogu że mogłam poznać taka osobę jak Ty.Wiem że się nie poddasz i dlatego życzę Ci dużo siły i uporu którego i tak Ci nie brakuje.
Pozdrawiam i pamiętaj że tutaj tyle ludzi trzyma za Ciebie kciuki!!!
JaInko jestes niesamowita ,podziwiam Cie do bólu,nigdy nie spotkałam sie z osoba taka niesamowita(zreszta tu na forum wiele osób zapewne sie ze mna zgodzi)
JaInka napisała:
Cytat:
W podziale: wy - oni coraz lepiej widzę, że to wy macie o wiele gorzej. Ja muszę się pogodzić tylko ze śmiercią.
JaInka, po części chyba obydwie macie rację. Co Ty byś nie mówiła, naprawdę jesteś niesamowita, ja też jestem pełna podziwu
Ciężko mi oceniać kto ma gorzej, chory czy rodzina (chociaż skłaniam się tutaj do Twojego zdania). Jednak właśnie po to są nasi bliscy, by nas rospieszczać, doglądać, pielęgnować i pocieszać, tak to już jest ułożone. Łatwiej jest tym, którzy mają oparcie w swoich najbliższych, więc gdy jest źle, nie można samemu dźwigać tego ciężaru.
A gdy już kiedyś bliscy zostaną w smutku i rozpaczy, to pozostaną im wspomnienia po kimś tak wspaniałym.
JaInka napisała:
Cytat:
A co dawania się lub nie - to ja schodzić jeszcze zamiaru nie mam. Zaczęłam odszyfrowywanie kolejnych listów, do Marii Dąbrowskiej tym razem. Dość ciężko mi idzie, ale się wdrożę. Przygotowałam sobie odtwarzacz mp3 do słuchania powieści, jakby mi noga bardziej nawalała, coby tyle nie łykać prochów i być względnie przytomną. Kombinuję, jak zrobić peeling nóg, a nie urazić chorej nogi (wstydziła,m się pytać lekarza). Szukam "dochodzącej" fryzjerki na sylwestra itp., itd. Znajomi wpadają i się dziwują, że na chora nijak nie wyglądam.
Tylko tak trzymaj. Życzę Ci dużo siły do dalszej walki i jeszcze dużo, dużo czasu.
JaInko, kochana, właściwie wszyscy napisali już wszystko, ja chciałabym tylko przesłać dużo ciepła i pozytywnej energii Tobie i Twojemu mężowi
pozdrawiam
@Richelieu, hmm Ty też z Gdańska, a nie z Francji?
@agakata Ty z Lyonu, choć z Gdańska?
Ja też z Gdańska, choć z Niemiec. Ale Francję widzę z okien domu, ściślej - północną końcówkę Wogezów. I tak mamy tu pod-wątek francusko-gdański.
Swiat się nieco skomplikował od czasów mojej młodości.
@JaINka
wszyscy są tu bardzo realni. Wykładnią są nasze bardzo realne problemy i troski, co różni to forum od innych "portali społecznościowych". Tam brak realnych odniesień jest pożywką dla mitomanii, potrzeby odreagowania kompleksów i innych kuriozalnych wykwitów "ciemnej strony natury ludzkiej". A więc motywy są zasadniczo ważne. Tutaj zdolność do empatii jest konsekwencją kontaktu w tą chorobą, jej nagłą materializacją w naszym życiu, tym ohydnym realizmem choroby i cierpienia. Ten złowrogi rewers czuję tutaj wszędzie.
Pewnie dlatego wszyscy się trochę od siebie troszczymy. Nawet faceci - istoty z natury autystyczne i mało zdolne do miłosierdzia. Najpiękniejsze i najprostszą definicję miłosierdzia znalazłem w niemieckim: "Eine barmherzige Person öffnet ihr Herz fremder Not.", czyli osoba miłosierna otwiera swe serce na nieszczęście bliźniego. Jako filolog możesz spokojnie oprotestować to tłumaczenie, bo na pewno nie jest idealne. Niestety, mam wrażenie, że niemiecki jest o wiele doskonalszym narzędziem do nazywania rzeczy po imieniu. . Tyle podpowiada mi moje amatorskie doświadczenie. Specjalnością polskiego są raczej uczucia.
Właśnie te dobre zaczynają we mnie wzbierać, bo zaraz wigilia. Chciałbym się więc z Wami wtedy podzielić opłatkiem. Na pewno się uda, bo przecież opłatek to tylko zgrzebna, materialna koszulka czegoś czystego i dobrego, jak nie z tego świata.
Co tam real....!
@Richelieu, hmm Ty też z Gdańska, a nie z Francji?
[...]
Heh, w rzeczy samej ! I jakby tego jeszcze było mało, Je ne parle pas français ... Ni w ząb !
Bardzo trafna Twoja powyższa wypowiedź (mam na myśli wydźwięk całego posta), dlatego pozwoliłem sobie zabrać głos, by to powiedzieć.
Pozdrawiam serdecznie z mroźnego (ale coraz mniej) Gdańska
Skoro więc w wątku JaInki powstał 'gdański off top' (ale JaInka jest b.gościnna i na pewno nas nie przegoni ) to przyłączam się. Ja co prawda jestem jedynie z Gdańska a nie z Francji czy Niemiec, ale - ciekawostka: moja babcia i ciocia są Francuzkami (bywam w Pont St Esprit , nawet tam pracowałam kilka miesięcy, La Provence est tres tres belle...) więc je parle francais un peu , a tata od lat operuje szczęki niemieckim pacjentom..
W Niemczech więc bywałam przez szereg lat raz lub dwa razy do roku, by z tatą spędzić wakacje lub święta
Jakoś tak mi się nagle -w tym gdańsko-francusko-niemieckim kąciku - zrobiło ciepło na sercu.. A może to Ty Ineczka tak grzejesz?... i muskasz swoich 'gości' ciepłymi prądami?.. Odwzajemniam - i przytulam cieplutko
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Mapa forum
Formularz kontaktowy
FAQ
Grupy
Album
Rejestracja
Zaloguj
to juz bedziesz sie czula nie ,,starszą pania" a kobietka piekna dojrzała 
, a tata od lat operuje szczęki niemieckim pacjentom..
