[gosia33]

Przyjmij moje kondolencje
Bardzo mi przykro [*]

[wiki]

Dorotko cóż pisać? Piekne życie, piekna śmierć... Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie...

I jeszcze jedno... byłaś Aniołem tutaj na ziemi...

Pozdrawiam, wiki

[praptak :)]

"Nie odtrącaj mnie
w czasie starości;
gdy siły ustaną,
nie opuszczaj mnie.
Pomnóż moją
godność i pociesz
mnie na nowo."
(psalm 71. wers 9)





MODLITWA MOJA...

gdy dzień
osunie się
w nieczytelność

i noc
zapadnie
we mnie
kamiennym znakiem

Jezu
z miłością
jak powszedni
chleb

stań przy mnie.

(K.M.Suwiczak)

[ja100]

Wielkie Wyrazy Współczucia

[ewik]

Bardzo, bardzo mi przykro...

ściskam mocno,
Ewik

[praptak :)]

Jutro pogrzeb.
Bolesne i nieodwołalne potwierdzenie, że to naprawdę koniec.
Smutne pożegnanie...

Mimo wszystko jestem o Dziadzia spokojna...
Jutro się jeszcze zobaczymy...
Potem będziemy się widzieć oczyma serca...

[agi101]

Bardzo mi przykro, przyjmij moje kondolencje [*]

[Peti]

Praptaczku Kochana bardzo mi przykro...

Dziadkowiaczku spotkałeś się już z Babulinką kochaną..bądźcie razem szczęśliwi...

[Katarzynka36]

Kochany Praptaczku

Niech Dziadziuś odpoczywa w pokoju.
Niech mu dane będzie wspaniałe życie tam na GÓRZE...
Niech będzie tam szczęsliwy i odbierze nagrodę za swoje dobre, szlachetne życie tu na ziemi. Napewno był cudownym człowiekiem, wzorem do naśladowania, mądrym i dobrym.

Dziękuję Praptaczku za wspaniałą lekcję WIELKIEJ MIŁOŚCI.
Dziekuję, że dzieliłaś się z nami swoimi myślami, swoją walką z wredną chorobą...


Przekazałaś nam tak wiele...

Wyrazy najgłebszego współczucia Dorotko - Praptaczku.

ściskam Cię mocno i przytulam do serca.

[Maggie]

Przyjmij moje kondolencje Praptaku . czytałam Twój wątek, Dziadek był otoczony miłością i opieką, nie każdy tak ma.

[praptak :)]

Po wszystkim...
Złożyliśmy sprawy doczesne w ziemi, miłość i wspomnienia pozostawiając ku złagodzeniu bólu i tęsknoty...
A te są potężne

Strasznie to trudne i niezwykle wzruszające chwile...
Ostatnie pożegnanie i powracające wspomnienia pięknych, szczęśliwych momentów naszego wspólnego życia.
Tak, życia...
A to życie dobiegło kresu.
Nic, żadna z tych chwil juz nie powróci.
Nie wrócą Kochane tak bardzo Osoby.
Pozostaje tęsknota serca i ta czysto fizyczna potrzeba przytulenia, zobaczenia ukochanych twarzy...

Jedynym pocieszeniem jest to, że Dziadziuś z Babusią są już razem.
Że tam gdzie są nie ma już bólu i cierpienia, które nierozerwalnie zwiazane były z Nimi przez ostatnie lata.

Wiecie, Dziadziuś zmarł w 3 rocznicę naszego ślubu cywilnego...
Postanowiliśmy z Mężusiem, że to nasze małżeństwo (wszystkie te starania, by było ono jak najlepsze) ofiarujemy i Ich intencji- w intencji naszych Dziadków...
To będzie również dla nas potężna mobilizacja, by o to życie we dwoje- zarówno jako małżeństwo, jak i o naszą mała rodzinkę dbać ze wszechmiar całym serduchem
Taki prezent w podzięce za to co sami od Nich otrzymaliśmy...

A dom bez Dziadków wieje pustką...
Niby miejsce to samo, a nie do poznania.

A na cmentarzu, z płyty grobowca patrzą dwie Kochane, uśmiechnięte twarze...
Śpijcie spokojnie Kochani...

[ana7]

Dziękuję Ci Praptaku za Te Słowa.

[praptak :)]

Kochani ,

dziękuję Wam wszystkim za słowa otuchy, wsparcia i wszelaką pomoc merytoryczną- tak potrzebną w walce z chorobą, w trudnym okresie towarzyszącym umieraniu i bolesnym chwilom żałoby.

Myślę, że to dobry moment na wycofanie się z aktywnego uczestnictwa w Forum.
Chciałabym jednak, jeśli pozwolicie śledzić Wasze wątki i kibicować cichutko w Waszych zmaganiach.

Od siebie życzę dużo siły, wytrwałości i samozaparcia.
Życzę Wam, żeby Wasze historie miały zgoła odmienne od naszej zakończenie.
Byście cieszyli się każdą chwilą życia swojego i swoich najbliższych- i te chwile cenili niczym największy skarb.

Życzę Wam miłości, bo to ona nadaje sens naszemu życiu.
Wszystkim chorym życzę nadzieji na wyzdrowienie, a tym którzy chorych wspierają
cierpliwości i godnej postawy.
Ja wierzę, że to co sami od siebie dajemy (zarówno to dobre, jak i złe) kiedyś wróci do nas w dwójnasób.
Pamiętajmy o tym nie tylko w trakcie choroby, ale i w codziennym życiu.
Naprawdę niewiele trzeba, żeby komuś dzień uczynić szczęśliwym- czasem wystarczy zwykły uśmiech w autobusie, czasem zamienienie kilku słów ze starszą nieznajomą osobą- a czasem bużka otrzymana na Forum

Dziękuję Wam za Wasze ciepło i Waszą obecność, gotowość wsparcia i doświadczenie.
Wszystkiego dobrego

Pozdrawiam Was Wszystkich cieplutko,
Dorota (Praptak

[Richelieu]

Dorotko,

Dziękuję Ci za Twoją obecność i piękne świadectwo.
Zawsze jesteś tutaj mile widziana i mam nadzieję, że to nie ostatni Twój post na tym forum. Na Twoim forum.

[praptak :)]

Witajcie ))

Myslalam, że się już nie odezwę- ale stasznie mi Was brakuje...
Nie mniej jednak śledzę Wasze losy, choć się nie loguję.

Pozdrawiam Was serdecznie, wszystkich razem i każdego z osobna