[Buuuka]

marzena66 napisał/a:

Widocznie mama chciała odejść bez Twojej obecności. Czasami tak bywa, że chorzy czekają jak nas przy nich nie ma, czasami jest na odwrót. Nie rób sobie wyrzutów sumienia, to nic już nie zmieni, tak widocznie musiało być. Byłaś wspaniałą córką, która cudownie się mamą opiekowała do końca i mama to wie.

Ale ordynator mi mówił, że nie wie czy mama w ogóle wyjdzie ze szpitala i dał mi do zrozumienia, że ona odchodzi. A ja to po prostu z siebie chyba wyparłam. Mieliśmy jutro jechać z kuzynostwem na imieniny do mamy do szpitala (bo Janina)- z kwiatami itd. Teraz dostanie kwiaty z innej okazji.

[marzena66]

Buuuka,

Kochana pisałam Ci, że stan mamy chyba się pogarsza, były jakieś niepokojące objawy. Wyparłaś to z siebie, oczywiście bo nie chcemy uwierzyć w to najgorsze, że to już ten czas. Wiem jak to jest wybierać kwiaty, trumnę, przeżyłam to i były to najgorsze "zakupy" w moim życiu.
Rozumiem Twój ból, jak każdy na tym forum.

Żadne słowa nie ukoją teraz Twojego cierpienia, musisz to przeżyć sama i po swojemu ja tylko mogę powiedzieć, że czas w jakiś sposób łagodzi ten ból i życzyć Ci dużo spokoju.

Pozdrawiam i mocno

[Ne1a]

Buuuka napisał/a:

Ale ordynator mi mówił, że nie wie czy mama w ogóle wyjdzie ze szpitala i dał mi do zrozumienia, że ona odchodzi. A ja to po prostu z siebie chyba wyparłam.

Też zawsze szukam jakiejś "winy" w sobie- że czegoś nie zrobiłam, nie dopilnowałam.... Bo przecież ktoś musi być winny tego, że jest nam źle.... To bez sensu, wiesz? Dałaś Mamie wszystko co mogłaś, troszczyłaś się cudownie, kochałaś, byłaś. Nikt nie był w stanie przewidzieć czy macie jeszcze godzinę, dzień, czy tydzień. Nikt! Eh...

[tęcza]

Buuka, myślę, że większość z nas wypiera te nadchodzące złe myśli i tak jak napisali poprzednicy, nie masz sobie nic do zarzucenia! Wiele razy pisałam, że masz dobre serce i wiem to nie tylko ja, ale przede wszystkim Twoja Mama.

Przyjmij najszczersze wyrazy współczucia...

[Madzia70]

Buuuka,
Przyjmij serdeczne wyrazy współczucia

[aleksandraL]

:(

ja do tej pory nie ogarniam i nic się nie zapowiada na zmianę..

trzymaj się.

[Buuuka]

Dziękuję Wam wszystkim za wsparcie. Dzisiaj mija trzeci dzień od śmierci mamy, jesteśmy w kaplicy kilka razy dziennie i może dlatego czuje się dziś już jakoś tak podejrzanie dobrze- w końcu co dzień ją widzę. Jutro niestety to się skończy, bo pochowamy ją o 11. Ale jakoś to musi być, mama tak ładnie wygląda- na jej twarzy w ogóle nie widać tego całego cierpienia, które przechodziła w ostatnich dniach.

[Karolinaxxx]

Buuuka napisał/a:

Dzisiaj mija trzeci dzień od śmierci mamy, jesteśmy w kaplicy kilka razy dziennie i może dlatego czuje się dziś już jakoś tak podejrzanie dobrze

od śmierci taty minęły dwa miesiące, gdy stało się najgorsze o dziwo nie siadłam w kącie i nie płakałam, nie załamałam się...przyjęłam to do wiadomości. Wydaje mi się, że ten ostatni etap choroby przygotował mnie do odejścia taty. To wtedy najwięcej płakałam, myślałam i nie mogłam się z tym pogodzić... najczęściej gdy przy nim czuwałam a on spał, żeby nie widział moich łez.

Chociaż raz jak sobie chlipałam bo myślałam że tatuś śpi (a nie spał) to pogroził mi palcem..żebym nie płakała

przykro mi, wiem jak bardzo cierpisz
ja pocieszałam się w marny sposób i myślałam sobie "dobrze, że tatuś już nie cierpi"