[Anelia]

erin29 napisał/a:

Koniecznie zacznij rozmawiać z dziewczynkami .

Tak i to koniecznie !!!

Ciężka rozmowa przed Tobą ale musisz Je uświadomić , starsza ( zresztą tak jak i młodsza) może nie pojmuje tej całej sytuacji , im szybciej Jej otworzysz oczy tym lepiej ...
Moja siostrzenica w tym roku skończy 4 lata i my też stopniowo dawkowałyśmy Jej informacje, że dziadek powoli odchodzi ... oczywiście dużo pytała dokąd odchodzi, dlaczego itp ? Myślę, że gdy doszło do tego strasznego momentu ta mała kruszynka wiedziała już wiele i na Swój mały sposób rozumiała.
Musisz być przygotowany ale nie możesz pominąć tej rozmowy.

Trzymam MOCNO kciuki

[friend]

Bonia72 napisał/a:

witaj friend. Musisz mieć dużo siły.MUSISZ dla dzieci i żony. Wy cierpicie że ona cier5pi fizycznie a ona że was zostawia. Ta świadomość bije na łeb wszystko. Wiem coś na ten temat bo sama choruje od prawie 2 lat. Życzę siły i wytrwałości.

Cała rodzina cierpi, żona, dzieci, teście, rodzice, moja siostra i ja. Cierpienie żony, jest przerażenie w oczach paraliżuje wręcz. Modliłem się by Bóg zamienił mnie z żoną. Ona miała wyzdrowieć a ja przejąć jej chorobę. Dla dzieci lepiej jak matka żyje.

[Bonia72]

Friend.
Dla dzieci lepiej jak żyją oboje rodzice.Widzisz tak to jest urządzone że nie można oddać komuś, przyjąć od kogoś choroby.Pan Bóg miał widocznie inne plany i wiem że to nie jest łatwe ale nasze życie należy do Niego. Rozumiem Twój ból i cierpienie .Trzymaj się dzielnie. Powiedz o wszystkim córkom.

[friend]

Jak chcesz rozśmieszyć Pana Boga, powiedz Mu o swoich planach.

Wiem, że wszystko zależy od Boga ale człowiek zawsze się łudzi że coś można zmienić.
Żona jest u dziadków ponieważ jak córki zachorowały/przeziębiły się plus dostały grypy jelitowej to bała się i mieszka u rodziców. Dzieci są już zdrowe ale stan zony gwałtownie się pogorszył. Jak wychodziłem od teściów kiedy żonę przywiozłem, to miałem uczucie/przeczucie, że tutaj odejdzie......w swoim dawnym pokoju.

[Bonia72]

Wiem friend że bardzo trudno wszystko zrozumieć, trudno zaakceptować ale wiesz z autopsji wiem,że trzeba przyjąć swój krzyż a wtedy jest łatwiej.

friend napisał/a:

Wiem, że wszystko zależy od Boga ale człowiek zawsze się łudzi że coś można zmienić.

Nie jest łatwo pogodzić się ze śmiercią ukochanej osoby i nie zmienisz tego co jest nieuniknione
3 maj się mocno

[Anelia]

friend, porozmawiałeś z córkami ? Jak żona się czuje ? Jak Ty się trzymasz ?

[friend]

Żona słabnie z dnia na dzień....raz trochę lepiej i znów gorzej niż było....słabnie...
Słabo się trzymam poza domem w pracy lub jak sam jestem w domu kiedy dzieci śpią..
W piątek w pracy miałem bardzo ciężkie chwile, kilka razy po prostu płakałem...

[sonia21]

friend,

nic nie piszesz czy jesteście pod opieką hospicjum domowego ? tam otrzymasz opiekę medyczną na pewno o tym wiesz i psychologiczną która jest potrzebna Tobie i dziewczynką ,
friend jestem myślami z Tobą i córkami

[kalineczka1980]

Drogi Friend
Przeczytałam dzisiaj Twój wątek. Smutne, bardzo mi przykro z powodu Twojej żony. I z tego, że zostaniesz bez żony, a dzieci bez mamy - bardzo mi przykro.
Cokolwiek chciałbyś powiedzieć swojej żonie - powiedz, nie czekaj. Z tego co widzę relacje między wami ciężkie. Tak w życiu bywa - tak i było gdy mama była zdrowa między nami, między moją mamą a moim tatem. Oj nie zawsze było kolorowo. Ale kiedy trzeba było potrafiliśmy sobie powiedzieć różne rzeczy, przytulić się.
I postaraj się o opiekę hospicjum domowego. Mojej mamie bardzo pomogło. BARDZO. Odwiedzała ją i lekarka i pielęgniarka - moja mama dzięki takiej opiece mogła w miarę normalnie funkocjonować. Nie bała się tego co następuje, wiedzieliśmy do kogo się zwrócić kiedy robiło się źle, coraz gorzej. To naprawdę daje poczucie bezpieczeństwa i to że nie jesteś sam.
Proszę Cię - skorzystajcie z pomocy hospicjum domowego.

[asia77]

kalineczka1980 napisał/a:

Proszę Cię - skorzystajcie z pomocy hospicjum domowego

też jestem tego zdania korzystajcie z życia pełną piersią

[sonia21]

friend,

co u Was ? odezwij się

[friend]

Witam, co u nas ?
Nic dobrego, żona słabnie z dnia na dzień, kłopoty z chodzeniem, kłopoty z pisaniem, kłopoty z jedzeniem, a brzuch rośnie.....
Najgorzej jest z jej psychiką....ona nie wie tego co ja wiem od lekarz.
Widać jak reaguje z przerażeniem na swoje ciało i na to co się z nią dzieje....

[ Dodano: 2012-02-27, 10:34 ]
Jeśli o domowe hospicjum, to żona nie chcę, jeszcze nie chcę...

[ Dodano: 2012-02-27, 10:35 ]
Mnie to wszystko wykańcza.....psychicznie...

[Anelia]

friend, Rozmawiałeś z córkami ?
Nie chcecie opieki hospicjum to jak sobie radzicie, kiedy żona ma bóle ?

[friend]

Ze starszą córką rozmawiałem tylko ja z siostrą.
Jest z nią teraz lepiej ale powoli powoli...
Żona nie chcę rozmawiać.
Unika tego tematu, uważa, że nie trzeba.
Pewnie wynika to z tego, że nie wie tego co ja lub wie ale nie przyjmuje tego do wiadomości.
Z młodszą powoli zaczynam rozmawiać o poważnej chorobie mamy.
Bóli aż takich nie ma, najbardziej dokucza jest wielki brzuch....

[erin29]

Friend posłałam Ci wiadomość sprawdż w skrzynce - przeczytaj może Ci się spodoba .