Znalezionych wyników: 7

Billings,
Wiem jaki to ciężki dla Was czas. Nic go teraz nie ułatwi, żadne tłumaczenia ani pocieszanie.

Napiszę Ci tylko, że decyzja o hospicjum a następnie o oddziale paliatywnym to bardzo dobra decyzja.
Nagłe pogorszenie, totalne osłabienie i wszystkie inne objawy, które opisujesz to „naturalne” objawy postępującej choroby. Nowotwór atakuje nie tylko poprzez rosnący guz i przerzuty, ale również „psuje” organizm na poziomie komórkowym, zaburza po kolei procesy metaboliczne i sprawia, że ciało nie jest w stanie funkcjonować. Tak w ogromnym uproszczeniu chory jest rozregulowany chemicznie, nie działa odżywianie, wchłanianie a to z kolei powoduje dalsze zaburzenia.

Sen, również ten polekowy, jest najlepszą opcją. Morfina zapewne działa, ale jest też w medycynie takie pojęcie jak ból totalny/wszechogarniający i tutaj względną pomocą może być właśnie próba uzyskania spokoju psychicznego, duchowego.
To dobrze, że powiedziałeś tacie to co dla Ciebie ważne. Teraz po prostu bądźcie przy nim i zapewnijcie mu poczucie Waszej obecności, to może być ciche słowo, delikatny dotyk.

Myślę o Was najserdeczniej i sił życzę, m.

Billings,
Nie ocenię stanu taty, nie jestem lekarzem.

Wiem natomiast, że leczenie bólu nowotworowego to zazwyczaj coś więcej niż podanie jednego leku. Wszystko zależy od przyczyny, od umiejscowienia czynnika wywołującego ból - substancji przeciwbólowych jest sporo i mogą być odpowiednio łączone aby przynieść choremu ulgę. Do tego najczęściej potrzebne są różne leki wspomagające, które wzmacniają działanie tych przeciwbólowych oraz łagodzą skutki uboczne ich stosowania ( np.zaparcia, wymioty).

Jeżeli poradnia leczenia bólu niekoniecznie zajmuje się tatą tak całościowo to absolutnie nie ma na co czekać tylko trzeba szybko organizować opiekę hospicjum domowego.
Dolegliwości taty mogą narastać, mogą pojawić się nowe i nie możecie nerwowo szamotać się w poszukiwaniu pomocy.

Co do opieki psychoonkologa to jeżeli jest na oddziale albo ogólnie w szpitalu tam gdzie tata ma onkologa to oczywiście można się zgłosić. Natomiast nie ma czegoś takiego jak refundowana, dostępna dla wszystkich chorych opieka psychoonkologa.

Refundowana i dostępna jest pomoc hospicjum domowego - tam oprócz lekarza i pielęgniarki są też bardzo często inni pracownicy: psycholog albo psychoonkolog, fizjoterapeuta.

Jeżeli tata cierpi to trzeba działać - lekarz przepisujący plastry i morfinę musi dostać informację, że działanie leków jest za słabe. Naprawdę jest dużo możliwości, jeśli chcesz to poczytaj tutaj:
http://onkologia.zaleceni...ch_20190214.pdf

Jeżeli lekarz wspominał o nacieku na opłucną to jest bardzo możliwe, że ból pochodzi z tej okolicy. Naciekanie nerwów powoduje bardzo silne bóle a cała klatka piersiowa ( mięśnie) jest silnie unerwiona. Wiadomo powszechnie, że zabiegi chirurgiczne w obrębie klatki piersiowej skutkują b.dużym bólem pooperacyjnym.

Mam nadzieję, że obecny zestaw plastry + morfina przyniosą dobrą kontrolę bólu. Nie dziw się rodzajowi ani ilości środków przeciwbólowych. Ważne, żeby tata nie cierpiał. Zresztą na pewno lekarz rozpoczął leczenie od niższych dawek opioidów i jeśli będzie to konieczne to zostaną one odpowiednio zwiększone.

Co do medycyny niekonwencjonalnej to przypomnę zapis z regulaminu forum:

Cytat:

Forum propaguje WYŁĄCZNIE konwencjonalne leczenie onkologiczne - dzielenie się informacjami na temat wszelkich pozostałych metod (np. suplementacji diety) powinno zachować charakter dyskusji o postępowaniu wspomagającym leczenie onkologiczne.
Stosowanie w/w metod wspomagających powinno mieć akceptację prowadzącego lekarza-onkologa.
Dyskusje na temat wykraczający poza konwencjonalne leczenie onkologiczne mogą się odbywać wyłącznie w Dziale do tego przeznaczonym.

Takim leczeniem wspomagającym może być np.odpowiednia dieta, leki łagodzące dolegliwości, jakieś elementy aktywności fizycznej, codzienny ruch dostosowany do możliwości chorego, wspomaganie psychiki/psychoterapia, relaksacja, odpowiednie zabiegi fizjoterapeutyczne, ziołolecznictwo ( za zgodą lek.onkologa).

Pamiętaj tylko, proszę, aby w poszukiwaniu dodatkowych metod wspomagania leczenia nie zgubić czasu na bycie z tatą, czasu na rozmowy. Tego ważnego czasu wspólnego.

Billings,
Tramal to lek jednoskładnikowy ( tramadol) a Doreta jest dwuskładnikowa ( tramadol i paracetamol).
Czyli Doreta jest w pewnym sensie mocniejsza bo każdy z dwóch składników ma odmienny profil działania. Tramadol sam w sobie jest już silnym lekiem opioidowym, słabszym co prawda od morfiny.

Co do plastrów to zdecydowanie chodziło mi o plastry z silnie działającymi substancjami przeciwbólowymi ( z grupy opioidów), nie o powszechnie dostępne w aptekach plastry z lekami przeciwzapalnymi.
Te plastry specjalistyczne zawierają buprenorfinę lub fentanyl i są wyłącznie dostępne na receptę. Z pewnością są skuteczną i wygodną opcją dla pacjenta z bólem przewlekłym - zmienia sie je zazwyczaj co 3 doby.
Przełyk zdecydowanie może być silnie podrażniony po radioterapii - czy tata nie dostał żadnych wskazówek jak sobie radzić? Można pić siemię lniane, pomocne będą leki zmniejszające wydzielanie kwasu żoładkowego ( omeprazol, pantoprazol - popytaj w aptece, jest sporo preparatów, są bez recepty), należy unikać gorących napojów i potraw.

Jeżeli widzisz, że tata w pewnym sensie lepiej czuje się w szpitalu to może oznaczać różne rzeczy. W szpitalu tata zapewne jest w sali z innymi pacjentami i takie żartowanie i ogólnie dziarski ton jest dosyć typowy - przy innych, przy obcych osobach wielu chorych stara się „trzymać” i ogólnie prezentować dobrą formę. Niektórzy tak samo zachowują się w obecności lekarza i na pytania o samopoczucie zawsze odpowiadają, że wszystko dobrze.

Czasem też szpital daje chorym szczególne poczucie bezpieczeństwa, którego nie czują w domu - zwłaszcza gdy chory obawia się jakichś nieprzewidywalnych, groźnych skutków leczenia albo samej choroby. W końcu każdy pacjent onkologiczny myśli o swojej chorobie i każdy, w takim czy innym stopniu, odczuwa różne lęki.
Chociaż to trudne - warto porozmawiać z tatą albo przynajmniej spróbować porozmawiać. Czy jest coś co mógłbyś zrobić, co go teraz najbardziej niepokoi, męczy, czy chciałby może mieć domową opiekę lekarską, czy czułby sie bezpieczniej gdyby raz na jakiś czas lekarz odwiedzał go w domu.
Wracam do tematu hospicjum domowego bo uważam, że warto. Ten rodzaj pomocy nie stoi w sprzeczności z paliatywnym leczeniem onkologicznym.

Pozdrawiam, missy.

Jeżeli chodzi o leczenie zaawansowanego DRP ( z przerzutami odległymi) to możesz poczytać tutaj:

Cytat:

Drobnokomórkowy rak płuca — leczenie chorych z nawrotem
Leczenie chorych z nawrotem DRP po wcześniejszej CHT lub RCHT zależy od skuteczności postępowania pierwszej linii oraz stanu sprawności.
U chorych z nawrotem DRP po upływie przynajmniej 3 miesięcy od zakończenia CHT, która spowodowała obiektywną odpowiedź, można podjąć próbę ponownego zastosowania pierwotnego schematu. U chorych bez odpowiedzi na pierwszorazowe leczenie lub z remisją trwającą krócej niż 3 miesiące szansa uzyskania odpowiedzi na leczenie drugiej linii (np. schemat CAE lub CAV po wcześniejszym zastosowaniu schematu cisplatyny i etopozydu) jest niewielka. W przypadku dobrego stanu sprawności można zastosować topotekan w monoterapii (1,5 mg/m2 dożylnie — dzień 1.–5., co 21 dni) [85].
W przypadku progresji wyłącznie w mózgu wybór metody postępowania (CHT lub RT) uzależniony jest od stanu chorego, wcześniejszego leczenia oraz obecności i stopnia nasilenia objawów neurologicznych.
Liczba cykli CHT drugiej linii zależy od tolerancji leczenia i uzyskanych obiektywnych korzyści. W wybranych przypadkach stosuje się paliatywną RT.

http://onkologia.zaleceni...ej_20190517.pdf str.44

Jeżeli lekarz w szpitalu przepisze Tacie jakieś nowe leki przeciwbólowe to oczywiście warto spróbować. Ale na dłuższą metę przyda się opieka hosp.domowego bo postępująca choroba może powodować kolejne dolegliwości i trudno z każdym problemem szukać pomocy w szpitalu.
Wygodniejsza i skuteczniejsza będzie opieka domowa. Wystarczy skierowanie do hospicjum domowego od lek.rodzinnego. Opieka paliatywna nie wyklucza zresztą równoległego leczenia przeciwnowotworowego jeśli onkolog uzna, że można i warto podać kolejną chemioterapię.

Wiem, to wszystko jest bardzo trudne. Ale trzeba się teraz skupić na zorganizowaniu odpowiedniego leczenia objawowego czyli takiego, które łagodzi lub niweluje trudne objawy wywołane zarówno przez chorobę jak i przez leczenie.

Witaj Billings,
Zdjęcia z tomografii nie są potrzebne.

Piszesz, że zdajesz sobie sprawę z powagi sytuacji - rozumiem, że wiesz o nieuleczalności choroby Taty?
Dotychczasowe leczenie paliatywne miało przystopować chorobę lub zmniejszyć jej zasięg.
Niestety opis tomografii nie jest pozytywny, widać postęp choroby zarówno w obrębie płuca lewego jak i wątroby.

Trudno mi powiedzieć czy lekarze w Poddębicach zadecydują o kolejnej linii chemioterapii. Kiedy Tata zakończył chemioterapię? Czy w TK kontrolnej po zakończeniu chemii od razu była widoczna progresja?
Ile trwała obecnie radioterapia? 10 sesji?
Jeśli pierwsza linia chemioterapii nie była skuteczna i dodatkowo pacjent jest słaby, w złym stanie ogólnym to raczej nie podaje sie kolejnej chemioterapii. Nie byłoby to korzystne dla chorego.

Bez względu na to co zadecydują lekarze Tata musi mieć zapewnione profesjonalne leczenie objawowe - przeciwbólowe, przeciwwymiotne, itd. Lekarz onkolog się tym nie zajmie.
Odpowiednich specjalistów medycyny paliatywnej znajdziesz albo w Poradni Leczenia Bólu albo w hospicjum domowym. Polecam tę drugą placówkę ponieważ objęcie opieką przez HD oznacza wygodne dla chorego wizyty domowe lekarza oraz pielegniarki, badanie, wypisywanie recept i przede wszystkim leczenie przeciwbólowe dostosowane do konkretnego stanu chorego.
Jeżeli aktualnie Tramal nie wystarcza to zdecydowanie potrzebne są inne leki, może tabletki, może plastry. Możliwości są różne.
Najważniejsze aby opieka paliatywna sprawiła, że choć część dolegliwości Taty się zmniejszy lub zniknie.
Domyślam sie, że słowo hospicjum może być dla Ciebie trudne - najważniejsze to zrozumieć, że hospicjum oznacza pomoc, ulgę i zabezpieczenie dla chorego z postępującą nieuleczalną chorobą.

Jeżeli jeszcze coś moge wyjaśnić to pisz, pytaj.

Pozdrawiam bardzo serdecznie, missy.

Billings,
Witaj na forum.

Bez kompletu wyników nie damy rady Ci w pełni pomóc. Muszę wiedzieć jaki był wcześniej zasięg nowotworu w obrębie klatki piersiowej. Co było powodem bólu, o którym piszesz? Gdzie byl umiejscowiony ten ból?
Czego miała dotyczyć radioterapia, co miało być naświetlane? Płuco? Kości? Głowa?

Obecne dolegliwości ( brak apetytu, wymioty) wyglądają poważnie. Skoro nie są spowodowane bezpośrednio przez leczenie ( chemioterapia) lub przez jakąs chwilową infekcję ukł.pokarmowego to można się obawiać postępu choroby nowotworowej. Kiedy było robione ostatnie usg jamy brzusznej?
Postaraj się zebrać wcześniejsze i obecne wyniki badań obrazowych ( tomografia, usg) oraz ostatnie badania laboratoryjne i załącz je jako zdjęcie/obrazek do posta ( niestety klasyczne załączniki nie działają aktualnie).
Napiszę więcej jak tylko podasz trochę konkretnych informacji.

Czy teraz tata jest w domu czy na oddziale szpitalnym? Czy dolegliwości są takie same czy większe? Pojawiły się inne, nowe objawy? Jakie leki dostaje obecnie tata?

Pozdrawiam Cie serdecznie i czekam na informacje.