Znalezionych wyników: 19

Reszka.78,
Nie masz się czego wstydzić, pokierowały Tobą emocje, które skumulowały się w danej chwili, takie wyrzucenie z siebie bólu pomaga na chwilę, gdyby był ktoś bliski koło Ciebie pewnie wypłakałabyś się tej osobie, byliśmy my i tutaj wylałaś "gorzkie żale", spokojnie to tylko emocje.

Reszka.78,
Wiesz dokładnie, że kiedyś mamę stracisz, takie jest życie, że odchodza nasi dziadkowie, później rodzice, później my, oczywiście czasami jest inaczej ale tak przynajmniej wygląda kolejność żegnania się z tym światem. Kiedyś ten moment nastapi, ja wiem, że to jest straszne i odganiamy te myśli, ja też sobie nie wyobrażam jak dojdzie to kiedyś u mnie ale oswajam się z takim myśleniem bo wiem, że kiedyś rodzice odejdą, będę musiała się z Nimi rozstać, tak jak Ty ze swoją mamą. Powinnaś to przepracować z psychologiem, oswajać się z tematem śmierci. Dasz sobie radę, tak jak każdy z nas, życie toczy się dalej i my idziemy dalej przez to życie, zranieni, pogrążeni w smutku, rozpaczy ale żyjemy dalej i Ty też bedziesz żyła dalej i będziesz sobie radziła. Teraz mama jest tą osobą, która Cię prowadzi ale kiedyś Jej zabraknie i będziesz musiała być samodzielna, będziesz musiała być Panią swojego życia, musisz po mału starać się usamodzielniać, nie możesz się wciąż trzymac maminej spódnicy. Ja wiem, że może to napisałam ostro ale nie taki byłmój zamiar, musisz to przyjąć do swojej wiadomości, zakodowac w głowie, oswajać takie myślenie bo inaczej sama będziesz się ciagnęła na dno. Mając takie negatywne myślenie, nie tylko myśli będa Cię przerażały, nie tylko będziesz się bała przyszłości ale wpadniesz w silną nerwicę lękową, gdzie dojdą silne ataki paniki, gdzie będziesz miała wrażenie, że umierasz bo jak nie serce Cię będzie bolało, straszyło, waliło, to ciśnienie rozsadzało głowę, bóle wędrujące jak nie w głowie, to żołądku, nogach, dojdą lęki, ze nie wyjdziesz z domu bo będziesz się bała, że padniesz na ulicy, chcesz się doprowadzić do takiego stanu?, to nie życie to wegetacja, ratuj się póki jeszcze jesteś na tym lżejszym etapie.

pozdrawiam

Reszka.78,
Nawet łykając antydepresanty będziesz miała jakies chwilowe zjazdy raz na jakiś czas. Tabletka wszystkiego nie załatwi, to co "wsadzasz" do swojej głowy, myśli, w tym wypadku negatywne wywołują w Tobie stany lękowe. Musisz nauczyć się odganiać to negatywne myślenie. Żeby wrócić do równowagi psychicznej potrzebna jest tabletka ale przede wszystkim własna praca nad swoją psychiką. Jak dopada Cie jedna zła myśl to żeby to odgonić od razu uruchamiasz swój umysł i wkładasz do niego 10 pozytywnych myśli, żeby zagłuszyć to co negatywne. Nie, że

Reszka.78,
Nawet jak bierzesz leki to zjazdy będa się powtarzały, będą słabsze, będą sporadycznie ale będą. I jeszcze raz powtórzę, same leki nic nie pomogą jeśli nie zmienisz swojego myślenia, jeśli sama nie będzie pracowała nad swoją psychiką. Moja droga to nie mózg rządzi Twoim ciałem, Twoimi myślami tylko Ty sama co do głowy. mózgu wsadzisz/jakie myśli tak też będzie. Jesli będzie głowę dobijała negatywnym myśleniem to tak będziesz się czuła i tak cały czas myślała więc trzeba nad tym pracować a że słabo Ci to wychodzi więc psycholog jak najszybciej i nauczy Cię pewnym sposobów myślenia, jak kierowac myśli na właściwy tor.

Trzymaj się, musi być dobrze bo tego przecież chesz.

Reszka.78,
Koniecznie do psychologa, koniecznie psychoterapia albo indywidualna albo grupowa, musisz, za dużo masz w głowie myśli, które Cię przytłaczają.

Reszka.78,
Bierz leki, jak lekarka zaleciła ale ja po prostu uważam, że jak wdrożysz antydepresant będzie lepiej, Ty masz słuchać lekarza.

Reszka.78,
Proponuję jednak wdrożyć antydepresant. Hydro to jak dla mnie to taki lek doraźny, bierzemy go jest dobrze a antydepresant to jednak lek dłuższoterminowy, bardziej wyciszy, na dłużej wyciszy, da jakiś komfort psychiczny. Wszelkie depresje, nerwice lękowe, ataki paniki lepiej leczyć antydepresantem ale to tylko moje skromne zdanie.
Nie skupiaj się na tych snach, są to są, z czasem organizm nasyci się lekami i będzie lepiej.

Cały czas trzymam mocno kciuki.

Reszka.78,
Brawo, że walczysz o siebie, brawo, że podjęłas sie leczenia, koniecznie doradzam znaleźć sobie jakiegoś sprawdzonego psychologa, może znajomi mają jakiegoś z polecenia jak nie to poczytaj opinie w internecie, najlepiej, który bedzie miał psychoterapię behawioralną, uważam, że najlepiej pomaga.

Nie skupiaj się na dawce leku, nie myśl czy placebo a na pewno placebo to nie jest, hydro uspokaja, wycisza do tego antydepresant i powinno być z dnia na dzień lepiej.
Betsi pisała o tym, że może być po antydepresantach trochę gorzej to ja wyjaśnię, że nie powinno dlatego, że jesteś zabezpieczona właśnie hydro, które ma uchronić przed skutkami ubocznymi antydepresanta, gdybyś brała sam antydepresant, owszem na poczatku mogłabyś się jeszcze gorzej czuć ale hydro blokuje te stany pogorszenia.

Powodzenia, dasz radę, wierzymy w Ciebie i za jakiś czas napiszesz, że czujesz się lekko, czego życzę i na co czekamy.

Reszka.78,
Zrobiłaś pierwszy krok to już bardzo dużo bo nie każdy ma odwagę choć to żadna ujma a tylko pomoc samej sobie.