Znalezionych wyników: 147

Dzisiaj mija rok.

Chyba już nigdy nie będzie lepiej. Nadal myślę o tym codziennie, nadal nie umiem się z tym pogodzić. Żyję tylko chwilami, w pozostałym czasie funkcjonuję.

Pozdrawiam Was.

Od początku po cichu czytam Twój wątek.
Do wczoraj sobie myślałam: 'boże, ta kobieta go znowu rozwali psychicznie na milion kawałków'..

aż w końcu zobaczyłam to:

:(

ja do tej pory nie ogarniam i nic się nie zapowiada na zmianę..

trzymaj się. :-[

Błagam. Pomóżcie mi zrozumieć co stało się z moją mamą.
Wczoraj minął miesiąc, a ja stojąc nad jej nowo postawioną płytą zastanawiam się co my tu robimy i nie wiem.
Codziennie po milion razy wracam do tamtego tygodnia, nie potrafię odpuścić.
Jak osoba, która ma stabilizację obrazową może się tak pogorszyć w ciągu paru dni?

Czy to, że była strasznie wyniszczona i już nie miała siły bo nic nie jadła to spowodowało? Parę dni przed szpitalem wmuszałam w nią tylko recomed i takie wysokoodżywcze koktajle dla koksów bo nie chciało jej się nic stałego, parę łyżek zupy czy twarożku i koniec.

Tą niską hemoglobinę rozumiem, anemia. Ale te płytki czy albuminy? I to zatrzymanie moczu a potem wielomocz?
Proszę, niech mi ktoś wytłumaczy dlaczego tak było, bo obwiniam siebie cały czas, że czegoś niedopilnowałam, że coś źle zrobiłam..

I rzecz która najbardziej mnie trapi.. Jej mowa, mylenie słów, totalnie od rzeczy. Przecież jakby miała przerzuty do mózgu to chyba inaczej i wcześniej by się objawiały?

Nigdy sobie tego nie wybaczę, że nie siedziałam tam z nią 24 na dobę.

walczcie!

Dziękuję Wam bardzo za te miłe słowa, nawet bym się nie spodziewała, że było tu tylu cichych słuchaczy

Szczególnie dziękuję za post Tobie - Burgund, jest mi bardzo miło, również trzymałam kciuki za Waszą mamę, która nawet nie dostała szansy na leczenie.

Walka była zacięta i długo wygrywałyśmy, co było zasługą charakteru mojej mamy. W środę o 14 pogrzeb, teraz jak wychodzę rano i przychodzę ledwo żywa wieczorem bo jest tyle do załatwiania to nawet nie myślę o stresie, co to będzie jak życie będzie musiało wrócić do normy..

pozdrawiam Was mocno.

dzisiaj o 16 zmarła najważniejsza osoba w moim życiu, mój cały świat.

Mam nadzieję, że nie cierpiała choć cały dzień była nieobecna, jednak jestem pewna, że nic jej nie bolało. Mój świat runął w gruzach, ja rozpadłam się na kawałki. Nic już nigdy nie będzie takie samo. Dopiero wkraczam w dorosłe życie a przy najważniejszych momentach nie będzie najważniejszej osoby.
Powstrzymuję się od ataków paniki. Cholerna choroba, z którą nikt nie wygra.

Moja mama - wojowniczka. Jej walka z największym cichym zabójcą trwała prawie 3 lata, nie jak zapowiadali - do 6 miesięcy. Tak było tylko i wyłącznie dlatego, że to był mistrz świata, to jak sobie radziła z chorobą to było mistrzostwo świata. Marzę o tym, by być tak silna jak ona. Ona nie przegrała z rakiem, ona już po prostu już chciała odpocząć.

Nie wiem jak teraz będzie wyglądało moje życie. Życie bez jego sensu.

u nas hemoglobina po przetoczeniu już w normie, wczoraj potas był za wysoki, podano furosemid i nerki jak za odjęciem czarodziejskiej różdżki zaczęły pracować, jak przyszłam to pielęgniarka mówiła, że aż pampersa nie mogła wynieść bo taki mokry, założono cewnik, który od razu się wypełnił, po opróżnieniu ponownie do połowy. Chociaż jej może lżej, dzisiaj nogi znacznie mniej spuchnięte po tym wczorajszym sikaniu jednak całe sine.

Z mamą dalej kontakt żaden, patrzy cały czas w ścianę albo na sufit. Tak mi jej przez to szkoda, jak u niej jestem to mam wrażenie, że nie ma po co siedzieć bo i tak jest nieobecna, a jak wyjdę ze szpitala to czuję takie mega uczucie strachu, że muszę być przy niej cały czas.

Wczoraj usłyszałam, że przy dobrych prognozach to będzie parę dni. Boję się, że dłużej i się będzie jeszcze długo męczyć :( Mega ból psychiczny, serce mi pęka jak na nią patrzę.

Boże, jak to przeżyję to chyba już nic w życiu nie będzie w stanie mnie złamać.

rozumiem. Ja nie mogę uwierzyć, że osoba która nie ma progresji choroby w badaniach obrazowych w tak szybkim czasie może się znaleźć w takim stanie. Lawinowo to się sypie, jest taka chudziutka a za razem taka spuchnięta aż do lędźwi, że aż jej się spodnie od piżamy odciskają, dzisiaj zrezygnowałam z szyny podtrzymującej nogę, ponieważ jak byłyśmy w toalecie to zauważyłam spore przekrwienie na kości krzyżowej, chciałam żeby dzisiaj spała na boku, mam nadzieję, że to się nie otworzy chociaż jej całe ciałko to kości i wszystko uwiera. Niby mają załatwić materac, ale jakoś nikomu się nie spieszy.

Dzisiaj rano jak przyszłam to mama miała założone to wejście centralne, bo jak zadecydowali o przetoczeniu krwi to przez wenflon na tej biednej żyłce z ręki nie chciało lecieć. Z tego powodu mama na koszulce miała dwie krople krwi a ja dostałam opieprz, że się nie zajmuję mamą bo leży brudna. Pretensje innych, że to przeze mnie mama nie je bo ja jej specjalnie nic nie przynoszę do jedzenia, że ją głodzę..

Tak mi przykro, że z osoby, która była najsilniejsza na świecie, która miała na wszystko rozwiązanie i była konkretną babką leży cień, który jest zdany na mnie w stu procentach. Boże, dlaczego to przechodzę w wieku 23 lat?

Dlaczego ta choroba jest taka bezwzględna i upokarzająca..

Mama od wtorku w szpitalu, dziś przetaczali jej krew bo hemoglobina słaba, albumin mało, ma całe nogi spuchnięte, boję się, że zaraz jej otworzą rany na tych nogach. Jest bardzo słaba, dużo ją nawadniają a sika bardzo mało, od 4 dni nie może się załatwić. Dają jej morfinę co 4 godziny. Jutro idę załatwić hospicjum. Jestem w szoku co się dzieje w przeciągu tygodnia. Tomograf głowy w przyszłym tygodniu.

Wiem, że tu nikt mi dokładnie nie powie, ale ile statystycznie czasu zostało? Pogodziłam się z tym, że jest źle, jedynie modlę się o to, żeby nie było leżenia i bezczynności miesiącami..

Jak czytam Twój ostatni post to jakbym czytała o mojej mamie. Totalnie w swoim świecie, najchętniej cały czas bym spała. Szczerze - powiem Ci, że wole to jakby była w pełni świadoma psychicznie. Widzę po niej, że nie do końca wie co się dzieje i dla mnie to jest plus w tej sytuacji, ponieważ sobie nie zdaje sprawy z tego jak jest poważnie. Jakby psychicznie wszystko funkcjonowało perfekcyjnie to pękałoby mi serce, że muszę przekazać takie informacje, że będzie sobie 100 procentowo zdawać sprawę, że jest źle.

Wiem, że to dziwne, ale ja mam przeczucie, że w naszych sytuacjach takie wyciszenie to błogosławieństwo. Nie myśl tyle o tym, przez jej głowę na pewno nie kołatają się negatywne myśli i spory z samym sobą na temat być czy nie być.

Ważne, żeby być przy niej, opowiadać, jak zapyta to odpowiadać a przede wszystkim żeby NIC nie bolało. Ja już zaakceptowałam tę sytuację i codziennie do mamy przychodzę z sercem na dłoni jak jej ulżyć, rozbawić chociaż na chwilę. Już nie denerwuję się na nią, że coś źle powiedziała, totalnie jej odpuściłam i czuję taki spokój, że jestem przygotowana.

pozdrawiam Cię cieplutko.

mama dzisiaj przyjęta na oddział, serce mi się kraja, że ją muszę tam zostawić ale chyba dobrze robie. Nie mogę wziąć odpowiedzialności za jej stan zdrowia w domu, a tam są specjaliści. I tak w nocy nic nie spałam zaglądając do niej co 10 min. Już obsesyjnie. Okropne uczucie ściśniętego żołądka i niepokój.

Mama dostanie dużą dawkę nawodnienia, jakieś antybiotyki i wzięto krew na badania. Onkolog powiedziała, że tomograf głowy umówi, ale zobaczymy jak będzie po tych lekach. Czekam i boję się jak będzie jutro. Dzisiaj miałam wrażenie, że jest bardziej normalnie, rozmowa jest rzeczowa, czasem tylko palnęła jakąś głupotę. Mam nadzieję, że się wzmocni i że to nie przerzuty.

pozdrawiam.

pije, budzę ją żeby wzięła parę łyków, łącznie dzisiaj wypiła ok. litr.

Nie odstawiłyśmy transtecu, bierze te mocniejsze w dawce 52,5 um. Żadnych innych leków nie bierze, mówi że nic jej nie boli.
Ale cały czas mówi od rzeczy :( Dlaczego tak jest?
Jutro zadzwonię do naszej onkolog, ma dużur we wtorek może weźmie mamę na oddział i zrobi TK głowy, czy nie ma na razie powodu?

Tak się boję, w ten weekend mówi do mnie obca osoba a nie moja kochana mama :(

[ Dodano: 2015-04-27, 09:06 ]
dodam, że właśnie odebrałam wyniki krwi mamy z 22.04 byłyśmy wtedy po jednym naświetlaniu tą hipertermią oraz kroplówką wzmacniającą układ odpornościowy, teraz jesteśmy po drugim zestawie, ale nie mam świeższych badań.
Dobra wiadomość jest taka, że to chyba działa, po jednym zabiegu marker CA 19-9 spadł o 3 tysiące jednostek.

Jednak po tej kroplówce co mnie niepokoi:
WBC 50,34 10^3/ul
CRP 186,1 mg/l
HGB 9,8 g/dl
PLT 30 10^3/ul

został zrobiony rozmaz:
pałeczkowate 4%
podzielone 94%
limfocyty 1%
monocyty 1%

anizo- i poikilocytoza erytrocytów, niedobarwilwość, cytoplazma granulocytów obojętnochłonnych zawiera ziarnistości toksyczne.

Co to znaczy? Czy to może powodować w/w objawy?
Bardzo proszę o pomoc.

dziękuję, właśnie dokładnie tak robimy. Ale dzisiaj już było o wiele mniej sucho, może już zaczyna wracać do normy.

pozdrawiam.

[ Dodano: 2015-04-26, 15:56 ]
pomocy..

z dnia na dzień coś zaczęło się dziać z moją mamą..

W piątek bardzo słabo się czuła, od roku leczy się na nadciśnienie, coś mnie podkusiło żeby zmierzyć ciśnienie wyszło 60/40! całe szczęście, że jeszcze nie wzięła leku na obniżenie ciśnienia..

Dzisiaj jest już w normie, po dwóch dniach w których nie brała tabletek.
Mam inny problem, mama jest całkowicie zdezorientowana, czasem gada straszne głupoty, nie pamięta mojej daty urodzenia, swojej daty urodzin, cały czas śpi, cały weekend. Czy te objawy to przez ten długi sen czy już myśleć o najgorszym czyli przerzutach do mózgu?

Czytałam, że rak trzustki daje je bardzo rzadko, zwłaszcza że w jamie brzusznej nie ma przerzutów. Nie ma również innych objawów jak bóle głowy, zawroty, wymioty czy porażenia.

Przesadzam, że myślę o najgorszym? Czy to, że nie chce jeść może powodować słabe odżywienie mózgu i takie objawy?
Jestem przerażona, jest ze mną mój narzeczony i chyba dlatego nie odchodzę od zmysłów, jeszcze w piątek gadałyśmy normalnie a teraz jak z nią rozmawiam to mam łzy w oczach bo czasem mówi rzeczy oderwane od rzeczywistości, ale jak za pół godziny ją budzę to wydaje się, że wszystko jest okej i mówi do rzeczy, normalnie.

BŁAGAM POMÓŻCIE MI. :(

Witam.

Mama obecnie przestała brać tramal w kroplach, ponieważ powodował potworną suchość w jamie ustnej, do tego stopnia, że jak nie weźmie łyka wody to aż zaczyna seplenić. Czy jest jakiś lek na tę suchość?

pozdrawiam.