Znalezionych wyników: 16

Romek odszedł od nas.
Ponieważ miał bardzo bogaty wątek "Komentarze", w którym czuł się dobrze i chętnie w nim pisał - proszę o ewentualne kondolencje dla rodziny w tym właśnie wątku:
» Romek - komentarze «

Romek był nie tylko jednym z Forumowiczów. Był naszym prawdziwym Przyjacielem.

Wątek merytoryczny zamykam.

[ Dodano: 2013-01-01, 02:07 ]
A oto » ja i Romek na II Zlocie Forumowiczów Forum Onkologicznego DUM SPIRO-SPERO «

Wynik USG jamy brzusznej jest bardzo dobry.
Pozostaje ufać, że był robiony na dobrym sprzęcie (stare aparaty USG o kiepskiej rozdzielczości to dziś niestety szara codzienność).

Jeśli zaproponowano wstawienie stentu to prawdopodobnie oznacza to, że gdzieś zauważono ucisk na przełyk i w konsekwencji zwężenie jego światła.
W jakim badaniu to zauważono? W TK? Czy podczas gastroskopii?

Jeśli jest ucisk i zwężenie na poziomie i w bezpośrednim sąsiedztwie jakiejś zmiany (np. przerzutowych węzłów chłonnych śródpiersia) to na pewno warto rozważyć wstawienie stentu.
Być może jest to najodpowiedniejsza chwila na taki zabieg.

[ Dodano: 2012-11-20, 23:06 ]
A było ostatnio wykonane jakieś badanie obrazowe jamy brzusznej? (USG, TK ?)

No nic - bagnet na broń i do roboty.
Zmiany według mnie są nieoperacyjne i faktycznie wskazana jest pilna radioterapia. Zastanawiam się nad radioterapią stereotaktyczną, choć również nie jestem pewna czy się da (zmiana w móżdżku jest niestety spora, prawie 4 cm i z rozpadem wewnątrz) - być może warto rozpocząć od WBRT (napromienianie całego mózgu).
No to do dzieła - ja także się rozejrzę.

Dodano: 2012-06-15, 12:13

I jeszcze... :

Wynik tych dwóch konsultacji potwierdza moje podejrzenia.
W tej sytuacji konieczne jest pilne wykonanie TK klatki piersiowej (może być poszerzone o TK szyi).

Kiedy termin?

Romek.

Napiszę dokładnie jak ja to wszystko widzę, choć nie będzie to odzwierciedlało toku myślenia życzeniowego (również po części mojego) :-(

.
Jednak nie chodzi tu chyba o to by się poklepywać po plecach twierdząc "jakoś to będzie" tylko by sensownie i skutecznie działać.

Opis RTG kręgosłupa + objawy kliniczne są moim zdaniem podstawą do wykonania rezonansu kręgosłupa.
RTG w zakresie zmian wtórnych (przerzutowych) w kręgosłupie często jest badaniem niediagnostycznym (niska czułość). W tej sytuacji - jeśli objawy utrzymują się (lub - tym bardziej - nasilają), a RTG nie wyjaśnia ich przyczyny - u pacjentów z chorobą nowotworową w wywiadzie wykonuje się MRI (rezonans) kręgosłupa. To standard diagnostyczny.

A oto przykład (z naszego Forum), do czego może doprowadzić poleganie wyłącznie na wyniku badania RTG w w/w wypadku:
http://www.forum-onkologi...robic-vt981.htm

Teraz kwestia utraty głosu (mówienie szeptem). Wizyta u laryngologa to dobry pomysł ze względu na konieczność wykluczenia zmian zapalnych, które mogłyby powodować w/w objaw.
Jeśli nie są to zmiany zapalne to w następnej kolejności podejrzewałabym możliwość naciekania prawego nerwu krtaniowego wstecznego znajdującego się na wysokości szczytu płuca prawego oraz w pobliżu przytchawiczych węzłów chłonnych (nerw ten może być zatem naciekany tak przez guz szczytu płuca prawego jak i przez pakiet zmienionych nowotworowo węzłów chłonnych). Objawem klinicznym jest chrypka lub utrata głosu i konieczność mówienia szeptem.

Zajęcie szczytu płuca prawego może również łączyć się z uciskiem lub naciekaniem splotu ramiennego co w konsekwencji powoduje objaw kliniczny w postaci uporczywego bólu barku (po stronie chorego płuca). Guzy Pancoasta są trudne diagnostycznie i żadne RTG niczego tu nie wyjaśni - dopiero TK klatki piersiowej.
Są również trudne w leczeniu p/bólowym, ale by skutecznie leczyć ból, który im towarzyszy trzeba najpierw wiedzieć z czym się ma do czynienia (znać dokładny powód bólu) - a następnie wdrożyć specjalistyczne leczenie (są na to leki!, np. koanalgetyki).

Na koniec podkreślam, że powyższe to jedynie moje podejrzenia - lub inaczej: sprawy, które należałoby według mnie potwierdzić lub wykluczyć.

To ja może dodam:
Romku, jesteś naszym Przyjacielem, Podopiecznym, Kumplem na Dobre i Złe, Forumowym Braciszkiem i Kimś kogo wyściskam w maju. Na dodatek jestem Twoją fanką, bo czytam Twego bloga (moja mama - lekarz stomatolog pracujący w Anglii - również; jak dostała ode mnie linka, przesiedziała nad tą lekturą do rana - tak ją zafascynowała

).
Dobro istniało zawsze. Czasem się tylko trochę ukrywa

. Na tym Forum po prostu brak zakrętów, za którymi można by się schować, zatem nie trzeba daleko szukać

.
Masz je też w swoim sercu - i szybko zostało przez nas zidentyfikowane 8-)

Ach, kto jeszcze tu nie dotarł: oto » Blog Romka « .

ściskam! _littleflower_

Wskazane jest:
1. zrobienie morfologii z rozmazem (można wykonać samemu, koszt niewielki)
2. konsultacja z lekarzem: radioterapeutą, onkologiem klinicznym lub lekarzem rodzinnym - trzeba włączyć leki p/krwotoczne.

Bardzo Ci dziękuję za jasne postawienie sprawy - to dla nas cenne wskazówki.

PET z lipca 2011 pokazał mniej więcej następującą sytuację w klatce piersiowej:

W płucu prawym znajduje się guz oraz przerzutowe węzły chłonne. Niestety doszło również do przerzutów drogą limfatyczną poza płuco - zajęte zostały węzły chłonne śródpiersia po stronie prawej (czyli tej samej co chore płuco) oraz po stronie przeciwnej.
Zgodnie z » klasyfikacją TNM « daje to stopień zaawansowania choroby T2bN3M0 (zaliczany do IIIB).

Zasady leczenia niedrobnokomórkowego raka płuca są - w pewnym uproszczeniu - następujące:

Możemy rozważać leczenie chirurgiczne o ile choroba nie znalazła się poza płucem (dlatego też w tym wypadku słusznie zrezygnowano z operacji);
Jeśli nie możemy leczyć chirurgicznie rozważamy zastosowanie innej metody leczenia radykalnego (tj. mającego na celu wyleczenie): chemioradioterapię;
Chemioradioterapię można zastosować tylko u chorych w dobrym stanie ogólnym, o odpowiedniej wydolności oddechowej i bez poważnych schorzeń współistniejących. Ponadto choroba powinna być ograniczona do jednej połowy klatki piersiowej, a guz nie powinien przekraczać w największym wymiarze 5 cm;
Jeśli choroba jest miejscowo zbyt zaawansowana by podjąć radykalne leczenie chemioradioterapią - można zastosować wstępne leczenie indukcyjne chemioterapią (które ma za zadanie zmniejszenie zmian i umożliwienie skutecznego napromieniania).

Niestety w tym przypadku do remisji nie doszło. Jeśli pojawiła się chociaż jedna nowa zmiana to pomimo, iż inne uległy zmniejszeniu - należy to traktować jako progresję.

Raki niedrobnokomórkowe należą do średnio wrażliwych na leczenie chemioterapią. Do remisji pod wpływem leczenia chemicznego dochodzi wyłącznie u 20-40% chorych. U pozostałych ma miejsce stabilizacja choroby lub jej progresja.
Częste również jest zjawisko chemiooporności, którą guz nabywa w trakcie leczenia. Dzieje się tak, gdy początkowo zmiany zmniejszają się, a następnie (często jeszcze w trakcie leczenia) znów zaczynają rosnąć. Może się zdarzyć i tak, że guz w płucu ulega zmniejszeniu a w tym samym czasie dochodzi do rozsiewu i powstania przerzutów odległych nie wrażliwych na leczenie chemiczne.

Aby uniknąć takiej sytuacji (pojawienia się zjawiska chemiooporności) u chorych, u których planuje się włączenie radioterapii (jako części leczenia radykalnego) - zaczyna się napromienianie jak najszybciej. Najkorzystniejsze jest rozpoczęcie radioterapii najpóźniej po II cyklu chemioterapii - kontynuuje się wtedy te dwie metody leczenia równocześnie.

Jeśli nie można leczyć jednoczesną chemioradioterapią (to leczenie bardzo agresywne i wymaga bardzo dobrej kondycji ogólnej chorego) - trzeba zastosować leczenie sekwencyjne: tj. najpierw chemioterapię, a następnie radioterapię. Zasadą jest wtedy krótkie stosowanie chemioterapii (III - IV cykle) i rozpoczęcie naświetlań bezpośrednio po jej zakończeniu (jak najkrótsza przerwa).

W tym wypadku wyjściowo zastosowanie chemioradioterapii (jako jednoczesnego leczenia tymi dwiema metodami) uniemożliwiło zaawansowanie choroby, a dokładnie cecha N3 - tj. zajęcie węzłów chłonnych śródpiersia po stronie przeciwnej (nowotwór zajął drugą stronę klatki piersiowej).
Zastosowano więc chemioterapię indukcyjną licząc na remisję - tj. zmniejszenie się / cofnięcie zmian pod wpływem leczenia chemicznego. Tej remisji nie uzyskano i podjęto decyzję o kontynuacji chemioterapii. Czy słusznie? Dobre pytanie.
Jeśli i tak (pomimo braku remisji) postanowiono zastosować konsolidującą radioterapię radykalną to najlepszy moment ku temu był właśnie po III cyklu chemioterapii.
Poza tym dyskusyjne wydaje się to, czy mieliśmy chociaż stabilizację - jeśli badanie TK pokazało progresję (a tak można podejrzewać) - to chemioterapia powinna zostać przerwana (jako leczenie nieskuteczne).