Znalezionych wyników: 2

Zgadzam sie z Finlandia:

teraz malo kto konczy studia w ciagu 5 lat, sa jakies przerwy, u mnie duzo ludzi na roku bralo urlopy dziekanskie a ja bylem jedyny, ktory wzial urlop zdrowotny.

Moja sytuacja byla nietypowa: dowiedzialem sie o chorobie w lecie, zaraz przed egzaminami wstepnymi, czyli ZANIM zaczalem pierwszy rok. Zdalem wstepne, dostalem sie, pierwszy kurs chemo zaczalem we wrzesniu, a w pazdzierniku pochodzilem z 2 tygodnie na zajecia, mimo, ze lekarze mi odradzali.
Chemia niezle daje po kosciach, to bardzo agresywne leczenie, odpornosc spada, wszyscy naokolo kaszla i kichaja, nie mowiac o wypadaniu wlosow i wymiotach itp.
Dlatego zaraz po rozpoczeciu studiow zwrocilem sie do dziekana z prosba o wziecie urlopu zdrowotnego, jeszcze przed zaliczeniem pierwszego roku, a wlasciwie na samym jego poczatku.

Musze przyznac, ze u mnie na uniwersytecie wszyscy bardzo ladnie sie zachowali, bardzo taktownie, a cytujac slowa dziekana: "Prosze pana, kazdy z nas moze byc chory''.
Jedynie musialem dolaczyc zaswiadczenie lekarskie do mojego podania. Taki wymog formalny.

Leczenie zakonczylem w maju-czerwcu i w pazdzierniku nastepnego roku wrocilem na zajecia i bylo OK.

Pytasz, czy mi leczenie pokrzyzowalo jakies plany. Na poczatku tak myslalem, zwlaszcza, ze miesiac przed postawieniem diagnozy mialem wyjechac na rok na stypendium zagraniczne, taki smieszny przypadek :-) Oczywiscie nie pojechalem, z czego z perspektywy czasu bardzo sie ciesze, ze tak sie stalo. Studia i tak skonczylem, mam bardzo fajna prace, w ogole jestem szczesliwym czlowiekiem.
Niczego nie zaluje, choroba bardzo duzo rozjasnia i uzmyslawia nam, jak wiele czlowiek potrafi zniesc.

Od siebie moge dodac, ze ziarnica zlosliwa jest obecnie wyleczalna, masz szczescie w nieszczesciu, ze na to chorujesz. Poczytaj historie innych tutaj na forum, a zrozumiesz, ze masz szczescie (o ile mozna tak powiedziec). Mozesz rowniez znalezc moja historie w innym watku.

Dasz rade! :-)

Hejka,

podobna historia do mojej.

No coz, skoro sam piszesz, ze leczenie systemowe ma sie zakonczyc w lipcu, ew. we wrzesniu, czyli przed samymi studiami. Na pewno bedziesz jeszcze oslabiony po zakonczeniu leczenia.

U mnie od momentu diagnozy do zakonczenia leczenia minelo 10 miesiecy. Na samym poczatku chemoterapii chodzilem na zajecia, ale to byl poczatek roku akademickiego, pazdziernik-listopad, sezon na grype, po chemoterapii spadaja biale krwinki, odpornosc niemalze zerowa (bez podania Neupogenu), tak wiec ja wzialem urlop dziekanski na rok i wrocilem na uczelnie w nastepnym roku.

Z jednej strony to moze szkoda zrobic sobie rok przerwy zaraz po maturze, gdy sie chce studowac, ale z drugiej strony: najwazniejsze jest zdrowie.
Poza tym, w ciagu tego roku mozesz naprawde sie podkurowac i zaczac kosztowac zycie.
A studia na pewno nie uciekna.

To banal, ale choroba nowotworowa porzadkuje wiele spraw i przewartosciowuje Ci zycie. W moim przypadku tak bylo.

Nie ma teraz rzeczy niemozliwych, trzeba cieszyc sie chwila i zyciem.
I warto ryzykowac w zyciu, nie bac sie.

Jak masz inne pytania, chetnie odpowiem

Pozdrawiam.