Znalezionych wyników: 21

Witaj Kochana,

Moj maz co prawda nie choruje na miesaka ewinga, jednak rowniez ma miesaka, my rowniez jakis czas temu mielismy podejrzenie o wznowe, grozlili amputacja. Maz mial bardzo napuchnieta noge i przy kolanie gromadzil mu sie plyn, ktory po peknieciu saczyl sie dobre dwa miesiace. Jeden lekarz poinformowal nas, ze jest to wznowa i musimy byc gotowi na amputacje, lub przerwanie leczenia, maz mial rowniez przerzuty na plucach. Jak sie okazalo po biopsji, byl to plyn ktory saczyl sie z torebki stawowej w kolanie

A wiec glowa do gory i nie zamartwiajcie sie na zapas, jak najszybciej do profesora smigajcie, On wam na pewno pomoze

ps. przepraszam za pisownie, ale klawiatura mi sie poprzestawiala :cry:

Peralgina z tego co mi wiadomo jest też przeciwzapalna. Nie wiem dlaczego odnowili ściągnięcia płynu. Mam nadzieję, że ktoś odpowie na Twoje pytanie.
A może zadzwon do najbliższego szpitala onkologicznego na pogotowie i zapytaj.
Ja pamiętam jak mąż bardzo wysoko gorączkował pojechaliśmy do naszego miejskiego szpitala to tak nas nastraszyli że to już koniec itp mąż nie zgodził się na hospitalizację i wróciliśmy do domu z jakimś antybiotykiem...jednak mi to nie dawalo spokoju wiec pojechaliśmy do najbliższego szpitala onkologicznego i od razu nam pomogli. Wiem,że u Was jest dużo gorzej bo mama jest leżąca, ale może zadzwon zapytaj, to nic nie zaszkodzi.

Ten opis wskazuje na wznowę,nie jest to jednoznaczna ocena, jednak z pewnością trzeba będzie wykonać więcej badań, podejrzewam, że lekarze zaproponują badanie PET.

Na pocieszenie dodam, że u mojego męża też kilkakrotnie podejrzewano wznowę choroby w nodze, jednak po pobraniu wycinka do biopsji okazało się, że nie potrzebnie nas nastraszyli.

Nie wiem jak jest ze szpitalem w Poznaniu, ale myślę, że warto by było odwiedzić Klinikę nowotworów tkanek miękkich i kości w CO w Warszawie, tam specjalizują się w leczeniu mięsaków. Pracują tam znakomici specjaliści, myślę, że jeżeli chodzi o mięsaki to nie ma lepszego miejsca w Polsce...zastanówcie się z mamą nad tym. Mój mąż choruje prawie 4 lat ciągle pojawiają się u niego nowe przerzuty do płuc, jednak lekarze ciągle o Niego walczą...

Musisz być dobrej myśli, mam nadzieję, że wszystko dobrze się ułoży.

Pozdrawiam

:( myślę, że w tej sytuacji lekarze nie chca narażać Twojej mamy na nieprzyjemne skutki związane z chemioterapią. Co do hospicjum...to my do babci korzystaliśmy z domowego hospicjum i co jakiś czas otrzymywał leki wzmacniające w kroplówce. Jej również nie podano chemii...:(
Borykamy się z mężem z chorobą od 4 lat...to trudna droga...rozumiem Cię jak jest Ci ciężko...jak bardzo byś chciała by było inaczej...by doczekać cudu...nie pozostaje nam nic innego jak być z naszymi bliskimi...w tych trudnych chwilach... Kochać ich...co więcej możemy zrobić :(

Hej Ula jak u Was?
My po kolejnej bitwie...w sierpniu znaleziono po raz kolejny guza w płucach...niestety operacja jest już niemożliwa...zrobiono mi cyberknife na efekty musimy teraz czekać do marca. Daj znac jak sie macie...mam nadzieję że wszystko pomyślnie się układa. Pozdrawiam

Witaj 😊

Nie wiem jak czuje się Twoja mama, ale znałam chłopaka który jak Go z mężem poznaliśmy jeździł na wózku i leżał, dzięki dobrze dobranej chemioterapii zaczął sam chodzić a co więcej jeździł nawet rowerem...jego historia niestety nie konczy się dobrze jednak miło było patrzeć na Niego jak się uśmiechał i żył chociaż przez chwilkę tak jak dawniej...pomyśl o tym.
Życzę wszystkiego dobrego i wytrwałości w tym trudnym doświadczeniu

Mąż jest już po kilku operacjach przerzutów do płuc tym razem lekarze chcieliby zastosować cyberknife co o tym sądzicie, nie wiem jeszcze jak będzie, gdyż dopiero ostateczna decyzja zapadnie...a ja tak bardzo się o Niego martwię...chirurgicznie nie mogą usunąć gdyż ma już za małą wydolność oddechową...:(

U nas też wiele się wydarzyło, na chwilę obecną jest ok ostatnią chemię mąż miał w grudniu, operację na płuca w styczniu. Od tamtej pory na TK jest ok, miał już 2. Kolejne badania pod koniec sierpnia i na początku września jesteśmy, na kontroli w CO w Warszawie, na samą myśl już się boję...trzymajcie się!! Zaglądam tu co jakiś czas więc pisz czasem bo martwiłam się o Was

pozdrawiam

:* Mam nadzieję, że jesteś szczęśliwa :*

TAK DAWNO NIC NIE PISAŁAŚ :(

Wspaniale, trzymam za Was kciuki

Doskonale wiem co czujesz!! Mam 25 lat mąż ma 36, jesteśmy małżeństwem od dwóch lat mąż choruję od ponad 3. Ma raka kości z przerzutami do płuc przeszedł już w sumie 7operacji, chwilowo jest dobrze...ale ciągle przychodzi mysl na jak długo?! My żony mamy ciężko bo bardzo kochamy naszych mężów dbamy o Nich staramy się zrobić dla nich wszystko, ale gdzieś w tym wszystkim gubimy siebie...niestety tak własnie jest, niby to dobrze o Nas świadczy bo to pieknę oddać się całkowicie swojej miłości...ale z drugiej strony...nasi mężowie widzą to co się z Nami dzieję...i na pewno im to nie pomaga...
Ja dziękuję Panu Bogu, że mam wsaniałą rodzinę (Mama siostra siostrzeica) to taki mój promyk jak już naprawdę jest ze mną źle spotkam się z Nimi i wszystko znowu jest piękniejsze

Moje życie od ponad 3 lat to ciągły lęk, strach, smutek...ale są rówież chwile radości takiej prawdziwej!!! I dzięki temu jeszcze nie zwariowałam...chociaż już dawno nie jestem dziewczyną z przed 3 lat...o nie zupełnie jej już we mnie nie ma...teraz jest KOBIETA która musi zająć się domem, mężem, rachunkami...no i czasem zrobić coś dla siebie...nie ma tego wiele ale uświadomiłam sobie po tych wszystkich latach, że musimy też robić coś dla siebie...bo mąż też to widzi i wtedy jest szczęśliwszy

Kocham mojego męża!!! Staram się wspierać go jak potrafię, wiem, że nigdy Go nie zrozumiem...ale staram się pomagać mu na tyle ile mnie stać!! A wiem, że stac mnie na wiele

Więc mój mąż w swojej walce ma dzielnego żołnierza, który będzie z Nim walczył tag długo jak to możliwe

Wiem, że każda z NAs marzy o tym by Oni byli z Nami jak najdłużej i każdej z Was tego życzę :*

Trzymam kciuki za Was

U mojego męża też jest podejrzenie o wznowę, doktor uważa, ze to pewne:( czeka go niestety amputacja...

Mam nadzieję, że u Was będzie inaczej

ściskam gorąco :*

Trzymam za Ciebie kciuki!! od dawna obserwuję Twoją historię, mam nadzieję, że wszystko się ułoży!!! :cmok:

WITAM,
WIEM, ŻE MOZE MOJA SPRAWA WYDAWAĆ SIĘ GŁUPIA, ALE NIE WIEM GDZIE SZUKAĆ POMOCY! UCZESTNICZĘ NA FORUM OD JAKIEGOŚ CZASU-MÓJ MĄŻ CHORUJE NA OSTEOSARCOMA.

PRZED WCZORAJ WYCZUŁAM POD SKÓRĄ GUZEK KTÓRY MOIM ZDANIEM PRZYLEGA DO KOŚCI OGONOWEJ, NIE MAM POJĘCIA DO JAKIEGO LEKARZA SIĘ UDAĆ. LEKARZ OGÓLNY PRZEPISZĘ JAKĄŚ MAŚĆ, WIĘC NIE MA SENSU. A W NASZEJ MIEŚCINIE NIE MA ŻADNEGO SPECJALISTY! NIE WIEM MOŻE DO BZDETA, ALE WOLĘ DMUCHAĆ NA ZIMNE. DORADŹCIE, CZY POWINNAM UDAĆ SIĘ DO ORTOPEDY, A MOŻE CHIRURGA?

POZDRAWIAM WSZYSTKICH