Znalezionych wyników: 2

Avaler, jak tam mama ?

Avaler , moja mamusia zmarła na raka piersi niecałe 6 miesięcy temu i powiem ci, że to cholernie boli :cry:

. Czasem boli tak bardzo, że aż człowieka zatyka jakby zaraz miał się udusić [zalamka]

. Ja narazie nie dam rady myśleć o jakichś miłych chwilach z mamą . Zero dobrych wspomnień . Za dużo we mnie bólu i złości na to , że jej już nie ma . Mam teraz bardzo często tak, że jak widzę matkę z córką ( niezależnie od wieku ) to zżera mnie zazdrość :tiaa:

. Jestem wściekła na cały świat, że to nie ja idę z moją mamą śmiejąc się radośnie . Że to nie ja z nią rozmawiam . Już nie mam się kogo poradzić . Nie mogę jej przytulić . Nie mogę chwycić za rękę . Nie mogę zobaczyć jej uśmiechu . Nie mogę patrzeć jak się starzeje i staje siwiuteńką babunią . Nie mogę powiedzieć mamusiu Kocham Cię . Nie mogę nic :-[

. Bo jej już nie ma . Jak sobie teraz przypomnę jej agonię i śmierć ( a pamiętam wszystko ze szczegółami ) to mi się serce zwija do wielkości fasolki . To tak jakbym się przenosiła do jakiegoś koszmaru na jawie . Kiedy widzę jakąś starszą panią to wyobrażam sobie jak moja mamusia wyglądałaby na starość . Kiedy coś kupuję to zastanawiam się czy jej by się to podobało . Zanosząc kwiaty na grób, zawsze biorę tylko takie jakie lubiła . Kiedy już nie mogę wytrzymać z tęsknoty wyciągam z mojego ukrytego schowka koszulę w której zmarła mama ( są na niej ślady krwi i jest przecięta wzdłuż, bo tak było łatwiej mamę rozebrać po śmierci ) i się do niej przytulam . Pewnie ktoś sobie pomyśli - wariatka, ale to mi daje na chwilkę poczuć się bliżej mamy . To samo robię z peruką, którą nosiła w trakcie chemii . Przytulam do serca , zamykam oczy i wyobrażam sobie, że głaszczę głowę mojej mamy :cry:

. Jej śmierć to najgorsza rzecz jaka mnie w życiu spotkała . Ból jest nie do opisania . I z czasem wcale nie jest lepiej . Ciągle boli, a tęsknota jeszcze się powiększa . Trudna droga przed tobą niestety i jest ona cholernie trudna . Życzę ci mnóstwa siły, bo będzie ci bardzo potrzebna .