Znaleziono 1 wynik

Każdy z nas inaczej przeżywa stratę bliskiej osoby, każdy ma do tego prawo. Jedni płaczą, inni noszą żałobę, inni rzucają sie w wir pracy ....
Pouczanie, co mamy robić nie ma sensu. Także czas jakiego potrzebujemy do pożegnania jest indywidualny.
Jak pisze czkawka, płacz jest dobry, pozwala na ukojenie. Jeżeli ktoś był w moim życiu ważny, kochany, to byłoby nienaturalne, nie zapłakać po jego odejściu.

Nie warto wstydzić się łez, nie warto je powstrzymywać.

Zamiast słuchać dobrych rad "nie płacz, bądź dzielna itp."" warto sięgnąć po mądrą książkę Ani Dodziuk " Żal po stracie, czyli o przeżywaniu żałoby".

Oczywiście, jeżeli po 2 latach od straty ból nadal będzie trudny do zniesienia, warto sięgnąć po pomoc jakiegoś zaufanego "pomagacza".

mocno przytulam wszystkich żegnajacych się z kochanymi osobami :heart:

[ Dodano: 2011-05-16, 23:32 ]
Kroki, które pozwolą odzyskać wewnętrzny spokój (za Anną Dodziuk):

- dostrzec problem, .

- znaleźć dla siebie wsparcie,

- rozpoznać realne rozmiary straty,

- dzielić się z kimś uczuciami związanymi ze stratą,

- dokończyć niedokończone sprawy,

- przeprowadzić rytuał pożegnania.

jeżeli ma to być wizyta w szpitalu, to nich tak będzie