Znalezionych wyników: 7

soja, choć niedlugo miną 2..lata odkąd nie ma mojej mamusi, ja zachowuje się w ten sam sposób, może już mniej, ale rak na stałe urządził się już u mnie,książki,programy,forum.. nie wiem po co to wszystko..zaś nigdy nie próbuję drążyć co by się stało..co by było gdyby - ponieważ jej już nie ma i nie zwróci już jej to życia, więc nie obchodzi mnie to jeśli i tak już nic nie mogę zrobić... Soju kochana też moja mamusia odeszła przy mnie w ten sam sposób..choć u mnie nie był to zupełnie dzień ani miesiąc w którym mogłabym się tego w ogóle spodziewać..i jedyną złość czuję gdy wracam do tego obrazu,zostanie on już do końca życia chyba jako najkrwawsze wspomnienie,najbardziej rozdzierające serce, bo nie takie mamy mieć wspomnienia z naszymi mamami.... :(
Ja nie potrafię uwolnić się od tego tematu, ale wiem ,że pomaga mi to.. pomaga mi empatia ludzi którzy zmagają się z chorobą..pomaga mi wszystko co dotyczy raka bo tam odnajduję istotny świat,- nie tam gdzie jest zdrowie i szczęście i niekończące się nigdy niedoceniane próżne często życie.
Na pogrzebie mamy..choć niewiele pamiętam wiem,że krzyczałam idąc za trumną, że chowamy mamuś raka .. jesteś wolna,wygrałyśmy, teraz go zakopujemy, jesteś już zdrowa i nie cierpisz... i naprawdę tak się czułam - bo wiedziałam jedno - że on już nic nie może więcej zrobić mojej mamie.. chore to wszystko, ale nie można doszukiwać się w swoim bólu tego czy jest to normalne czy nie - nie jest normalne to,że tracimy swoich rodziców chociażby w tym wieku i niektórzy będą ich mieli do końca życia a niektórym zabiera się ich już na początku i skazuje na zastąpienie ich "wspomnieniami" - nie cierpię tego słowa!
Buziak dla Ciebie,często myślę o Was :*

Kochana Soju ..... wiesz kim dla mnie była Twoja mama i będzie zawsze, bo odkąd zaczęła się nasza historia była dla mnie nadzieją i wzorem - mój wielki szacunek dla niej i płaczę z Tobą bo wiem jak Ci ciężko. Droga Soju, Ty płaczesz, ale mamusia już nie cierpi i jej ból się skończył i zapewne zaczyna się szczęście tam gdzieś indziej, tylko my rozpaczamy nad stratą a im jest już dobrze i nic się już nie stanie bo są bezpieczne... i to jest najważniejsze.. Tylko tak umiałam zawsze się uspokoić, Soju gdybyś potrzebowała czegokolwiek..zawsze jestem do Twojej pomocy. Ogromne wyrazy współczucia :-(

Soju nie chcę uwierzyć w to co czytam....... i żal i smutek zatyka mi gardło :cry:

Jestem z Tobą całym sercem!... :tull:

soja, Twoja mamusia to prawdziwy terminator !

Cieszę się ogromnie :brav:

Gorące pozdrowienia i buziaki dla Was !!!

Soju jak mama ,jak Ty się czujesz ?

soja, Ty wiesz co ja myślę... wierzę w Was mocno ! :tull:

Głowa do góry ,proszę ,wiesz ,że macie jeszcze dużo sił "yee"

soja, wierzę ,że naprawdę będzie u was dobrze. Powiem Ci, że dzięki Tobie dotarłam na to forum, po tym jak przeczytałam,że chemia działa u was na raka w wątrobie po wielu nocach szukania choć jednej takiej nadziei,jednego przypadku.. obudziłam moją mamusię w środku nocy i płakałam ze szczęścia ,że jest .. nadzieja .. ,że to możliwe, tym samym Twoja mamusia dała nadzieję mojej.
Zazdroszczę wam..marzyłam by u ans potoczyło się dokładnie tak samo i wierzę ,że jeśli akurat wy dostałyście tą szansę to nie po to by zakończyć tą historię inaczej.
Naprawdę bardzo w Was wierzę,podziwiam Cię, i z całego serca życzę powodzenia.