Znaleziono 1 wynik

W rozsypce troszkę jesteś. To normalne. Złość się, płacz, jeśli możesz- rozmawiaj z mężem. Niestety, musisz przejść przez ten etap. Będziesz wściekła, wściekła na siebie, ale- pomysł zdrowo rozsądkowo- jak niby mogłaś zaradzić tej podstępnej chorobie?? Nie ma twojej winy w tym , ze tata choruje i nie ma twojej winy w tym , że mieszkasz z rodziną daleko. Nie rób sobie wyrzutów! jedyne co możesz, to zaakceptować to ,co was spotkało. Przecież nie ma tu grzechu "zaniechania". Troszcz się też o siebie. I pogódź się z tym, czego zmienić nie możesz.