Znaleziono 1 wynik

DSS,
bardzo Ci współczuję. To co stało się z Twoją Babcią już w szpitalu bardzo przypomina mi sytuację Piotrusia, mojego bratanka. Na trzecią dobę po wypadku konsultował jego prof. Talar. Dawał nadzieję na wybudzenie, kazał ćwiczyć malucha, pobudzać nerwy, dużo mówić, być z nim. W sobotę kiedy zmarł (tak naprawdę po raz drugi) widać już było, że jest opuchnięty, że obrzęk mózgu jest duży, a lekarze stwierdzili, że właśnie będą go powoli wyprowadzać ze śpiączki... i dziecko zmarło na oczach swojej mamy. DSS też miałam takie zdjęcie Piotrusia jeszcze z nami ciałkiem ale czy duchem też?? Nie wiem. Jedno wiem na pewno w tej całej tragedii Bóg był na tyle łaskawy, że oddał go nam rodzinie na pięć dni, aby mógł pożegnać się z nami najbliższymi a nie zasnąć na wieki sam trzydzieści centymetrów pod ziemią. Jeszcze raz współczuję tej ogromnej tragedii...
pozdrawiam
Asia