Znaleziono 1 wynik

Robercie, często stykam się z Bliskimi, którym śmierć wyrywa z objęć najbliższe osoby, ale nieczęsto z takimi, którzy potrafią tak pięknie mówić o swoich ukochanych.
Z zapartym tchem, łzami wzruszenia czytałam Twoje posty.
To czysta poezja, z każdego słowa wypływała Twoja wielka miłość do Ewy.
Choć wiadomo było, że Jej droga dobiega kresu, to okrutny żal ścisnął moje serce, gdy przeczytałam, że odeszła.
Jesteś wspaniałym mężem, próbowałeś wydrzeć swoją Dziewczynę śmierci.....
Nie udało się......

Przyjmij moje wyrazy współczucia, a jednocześnie wielkiego uznania....
Nauczysz się żyć z bólem......i uśmiechać, choć zajmie to pewnie trochę czasu.....