Znalezionych wyników: 2

Na początek postaraj się być trochę bardziej precyzyjna. Piszesz że sytuacja pogarsza się ale nie piszesz co konkretnie się dzieje i trudno doradzić czy już SOR czy czekanie na termin (jaki?). Czy chora miała już wizytę u lekarza w szpitalu? A poza tym to jesteś w dziale psychologicznym. Zdecyduj czy chcesz podyskutować o Swoich emocjach i bezradności czy raczej chciałabyś otrzymywać porady jak postąpić w określonej sytuacji medycznej. Poczytaj może trochę wątków z działu "Nowotwory przewodu pokarmowego" opisane są tam różne zaburzenia gastryczne i jak sobie z nimi radzić, a także oceny co już jest do interwencji szpitalnej.

Nie jedź na SOR - chora będzie czekać godzinami - trzeba wzywać pogotowie wtedy dostaje się do lekarza szybciej. Kroplówkę jeżeli jest potrzebna to można przyjąć w każdej przychodni, lekarz wypisze zlecenie i receptę, kupicie i pielęgniarka podłączy 30 -40 min 500 ml. Można to też zrobić w domu jeżeli chora ma trudności z chodzeniem. Ale jeżeli chory jest przytomny i przełyka to nawadnia się (poza szczególnymi przypadkami) naturalnie wywierając mniejszą lub większą presję na picie -należy dążyć do 2 l płynu na dobę pamiętając że mocna herbata i kawa działają odwadniająco.

Powinny być jakieś badania obrazowe pokazujące jak wygląda sprawa ogólnie (czy to tylko wątroba), można zapytać lekarza jaką przewiduje ścieżkę.

Ponieważ na wyniki biopsji czeka się do 3 tyg to nikt nie trzyma chorego tak długo w szpitalu. Jeżeli przeprowadzano biopsję zmian na wątrobie to w szpitalu powinni zrobić co najmniej rtg klatki piersiowej (chyba że chora ma aktualny) i badania krwi. Wszystkie wyniki powinny być na wypisie.

Jeżeli chora jest w podeszłym wieku to lekarz znacznie chętniej porozmawia o sytuacji z rodziną niż z nią, trzeba tylko go złapać co jest pewnym wyzwaniem.

W prawie 80% przypadków udaje się z biopsji określić jaki to rodzaj nowotworu i gdzie jest pierwotne źródło. W pozostałych przypadkach pozostaje szukanie przez badania obrazowe i endoskopowe często bezskuteczne.

O koordynatora w szpitalu to trzeba zwyczajnie zapytać, zajmuje się stroną papierkową i merytorycznie do leczenia się nie wtrąca.