Znalezionych wyników: 29

:*

Bardzo się cieszę, że Ci się przyśnił. Zrobił to ponieważ wiedział, że tego bardzo potrzebujesz! Żebyś przestała się bać! I żeby Ci powiedzieć, że jest i będzie zawsze z Tobą. :*

Mnie dziś również przyśniła się Mama. Widziałam ją i rozmawiałam. Mówiła mi, jak się cieszy, że prostują mi się ząbki (założyłam aparat rok temu). Wierzę w to, że i moja Mamusia chciała mi powiedzieć, że jest ze mną w każdej chwili mojego życia, chociaż nie ma jej "fizycznie", to wspiera mnie całą swoją siłą i dodaje energii oraz wiary w nadchodzące dni!

Nie masz się czego bać kochanie, Twój Tatuś nigdy Ci krzywdy nie zrobi i będzie się starał, żeby nikt Ci jej w życiu nie wyrządził. Jest z Tobą tu i teraz, w każdej sekundzie:)

Pozdrawiam Cię bardzo, bardzo serdecznie!
:*

Monisia, ode mnie też:*:*

I ja się popłakałam.. To takie piękne co piszesz, a jakie prawdziwe.. Nikomu nie życzę, by ktoś z jego najbliższych zachorował na tę chorobę! To okrutne i bezwzględne choróbsko!!
Twój Tatuś jest najszczęśliwszą osobą na ziemi, że ma taką córeczkę jak Ty!

Ściskam Cię z całych sił!
:*:*

Mnie również jest brdzo przykro.. Moja Mama od diagnozy żyła 4 tygodnie:(
Dlaczego życie jest takie trudne i niesprawiedliwe? Dlaczego zabiera nam obosoby, które tak bardzo kochamy?
Nie wiem i wątpię, że kiesykolwiek to zrozumiem.. :(

Trzymaj się cieplutko!:*:*

No i jak Babcia Natalko?
Jak przebiegła wizyta u onkologa?
Co powiedział?

Nie pisałam wcześniej, ale czytam Twój wątek i mam nadzieję, że wszystko jakoś się ułoży.. :*:*

Dziękuję Wam :*

Kochanie, przyjmij moje wyrazy współczucia.. Wiem, jak bardzo Ci ciężko i źle.
Jestem całym sercem z Tobą!
Być może tak jak ja, nie będziesz wierzyła w to, że Tatusia już nie ma.. Będziesz chciała zadzwonić, a łóżko na którym spał (czy siedział) będzie Ci się już zawsze z nim kojarzyło..

Trzymaj się Moniś!
ściskam z całych sił!

Oj kochana..

Zrobiłaś już wszystko co można było, by ulżyć Tatusiowi!
On Ciebie kocha najmocniej na świecie, dlatego tak cieżko jest mu się z Tobą pożegnać na zawsze.
Pamiętaj, że będzie się cały czas Tobą (Wami) opiekował. Ja w to głęboko wierzę!
I pomimo, że moja Mama zmarła tak niedawno, codziennie to widzę!
Jest ze mną, kocha mnie - wiem to.
Ciągle nie wierzę i nie mogę się z tym pogodzić, że jej nie ma.. Leżę teraz na łóżku, na którym ona leżała całe 3 tygodnie po powrocie ze szpitala. Tutaj spędziła ostatnie chwile swojego krótkiego życia, tutaj umierała..
Na zawsze będzie w moim serduszku i pomimo, że tak jak Ty, mam dopiero 28 lat - nie byłam na to gotowa..
Na pewno łątwiej byłoby, gdybyśmy miały lat 60, a nasi Rodzice po 85.. Ale tak nie jest niestety.. To jest okropne!
Codziennie myślę, że moja Mama mogła jeszcze żyć 30 lat!! 30!!
Albo chociaż 10.. 5..

Niestety.. Zmarła zostawiając mnie tylko z córeczką. Nie mam Taty, Mamy ani najkochańszej Babci, która z nami mieszkała od zawsze..

Ale mam córeczkę! Mam dla kogo żyć!
I Ty również masz!
Przed Tobą całe życie. Zobaczysz, że Tatuś będzie przy Tobie cały czas.
Ja w to wierzę i wiem, że tak będzie.

Przytulam Cię bardzo, bardzo mocno! Dla Twojego Tatusia jesteś najwspanialszą osobą na świecie i zawsze będzie przy Tobie! Pamiętaj! Niczego nie mogłaś zrobić lepiej!

Mnie również.. Łączę się z Tobą w bólu!

Kochani,

Nie chcę zaśmiecać Forum, ale mam tylko jedno krótkie pytanie:

Podpowiedzcie mi proszę, jakie badania mogę zrobić, żeby sprawdzić, czy jestem obciążona genetycznie nowotworem? Nie wiem, czy dobrze zadałam pytanie, nie znam się na tym kompletnie i nawet nie wiem, czy takowe są, ale coś mi się kiedyś obiło o uszy, że jeśli moja Mama chorowała na raka piersi, to ktoś mnie zapytał, czy jestem TYM GENEM obciążona..
A ja kompletnie nie wiem..

Czy może to Mamie powinni byli zrobić badania, jaki to rak? Czy jakiś obciążeniowy, czy "z powietrza"?
Czy ja mogę się poddać takim badaniom?
Mama miała raka piersi, potem po kilku ltach raka jelita grubego z przerzutami to wątroby..

Będę wdzięczna za każdą podpowiedź.
Nie chcę tak szybko zostawić męża i córeczki.. Tak szybko, jak to się stało w przypadku mojej Mamy..

Dziękuję kochani za pomoc!

Ja również jestem:)

Codziennie - rano i wieczorem do Ciebie zaglądam. Kiedy tyllko moje dzieciątko śpi.

Pozdrawiam Cię cieplutko:*

Boże Moniś..

U nas duszności trwały kilka dni, a mamie jakiś tydzień przed śmiercią zaczęło się źle oddychać.. Okazało się, że przerzut do płuc..
Oddech króciutki, jakby Mama maraton przebiegła, a ona tylko przekręciła się z boku na bok..

Oj.. Okropna jest ta choroba!! OKROPNA!

Nam ksiądz powiedział, że Mama będzie żyła jeszcze kilka godzin..
My w to nie wierzyliśmy, wiedzieliśmy, że umiera ale byliśmy pewni, że to nie stanie się tego dnia.
Niestety, ksiądz miał rację. Był o 12 a Mamuś zmarła o 19..

Kochanie, proszę Cię - bądź dzielna i nie pokazuj Tatusiowi, że się boisz!
On też się boi i na pewno chciałby Was widzieć kochających go i nie płaczących przy nim!!

Moja Mama jak płakałam, to resztką sił prosiła mnie, bym nie płakała, bo ona też wtedy będzie.. Jak odchodziła (jakąś godzinkę przed) też miała łezkę w oku (leżała na boku - łezka zatrzymała się w kącku;(()

Trzymam za Was kciuki, najmocniej, jak się tylko da!

Tatuś umrze - to jest pewne. Pozwól mu na to.
Poznasz tą chwilę na pewno. Bądź wtedy przy nim, mów cały czas, jakim był dobrym ojcem, żeby się Tobą (Wami) opiekował i co tylko będziesz chciała.
Dasz radę, jesteś bardzo dzielna!

Jestem z Tobą całym sercem:*

Monisia, jak Tata? Wszystko w porządku?
Nic nie piszesz od wczoraj..

:(

Moja Mama cały czas, w tym dniu kiedy umarła, była cieplutka..
Około godziny 11 zauważyłam, że sinieją jej paluszki u rąk. Pomimo tego były wręcz gorące! Nogi były ciepłe do samego końca..

Wierzyłam, że jeśli tak jest to mama jeszcze tego dnia od nas nie odejdzie, że jeśli jest taka ciepła, to to na pewno nie dziś!

Niestety..
Mama zmarła kilka minut po 19, pomimo tego, że jakieś 2 godz. przed śmiercią zrobiła siku do pampersa, pomimo, że sine miała tylko końcóweczki palców i pomimo, że nie jadła tylko 1,5 dnia.. Kostki spuchły jej mniej więcej w tym samym czasie co zsiniały paluszki.. Umierała 5 godzin. Od całkowitej utraty świadomości (wpatrzona w jeden punkt na ścianie) od godziny 14 do 19, aż pociekła jej stróżka krwi z buzi i noska. Wtedy wiedziałam już, że to ostatnie minutki.

A to wszystko postąpiło tak szybko!!

Nadal nie mogę w to uwierzyć..

Bądź przy Tatusiu proszę Cię!! Jeśli tylko możesz, nie podawaj kroplówek, bo tak jak wszyscy tutaj piszą i tak powiedział mi ksiądz - one tylko spowodują większy ból, obrzęk płuc, trudniejsze oddychanie i większą mękę Twojego Taty!
To jego cierpienie będzie trwało już niedługo, uwierz mi.

Trzymam za Ciebie kciuki kochana, wiem, że musisz dać radę, bo w takich chwilach zbiera się w nas cała nasza wewnętrzna siła!!
Jutro moje ostatnie pożegnanie z mamą..

Trzymaj kciuki i za mnie, dobrze?

Będę śledziła Twój wątek, jak tylko masz chęć - pisz! Na pewno odpowiem.

Musisz być teraz bardzo dzielna.. JEśli Twój Tatuś od tygodnia nic nie je.. To nie wróży niestety nic dobrego:( Kochana, moja mama zmarła 3 dni temu, nie jadła równo półtora dnia.. W czwartek jest nasze ostatnie pożegnanie.. Już nigdy więcej jej nie zobaczę..
Dlatego musisz wykorzystać te ostatnie chwile!! Bądź przy Tacie, mów jak bardzo go kochasz, jakim jest wspaniałym ojcem!!

Łączę się z Tobą w bólu..

Trzymaj się!

Mnie już brakuje sił..

To wszystko jest takie trudne..

Do tego jest milion rzeczy do załatwienia.. Człowiek nie może na spokojnie usiąść, rozmyślać, wspominać..
Bo taki urząd, taki cmentarz, taki ubezpieczyciel..

Dopiero wieczorkiem mam czas, bo wspominać Mamę..

W czwartek pogrzeb..
To będzie njgorszy dzień w moim życiu. Ja po prostu nie wierzę, że mojej Mamy już nie ma!! To nieprawda.. Mam wrażenie, że to tylko zły sen, że to wszystko to jeden wielki koszmar..

Dopóki jej nie zobczę.. Będzie pewnie pięknie wyglądać w trumnie..
Oglądałam wczoraj zdjęcia Mamy, zrobione kilka miesięcy temu. Boże, jaka ona była szczęśliwa i piękna! Po prostu chce się płakać i płakać..
To co się stało jest niemożliwe..
Miała przed sobą jeszcze conajmniej 30 lat życia.. Chociaż 10.. Moja córeczka nie będzie pamiętała Babci.. A tak się kochały!!
Jest mi tak przykro Mmuś, że odeszłaś..

Wróć do nas, proszę!