Znalezionych wyników: 42

Romku dziękuję, spoczywaj w pokoju...do zobaczenia....
Ogromne wyrazy współczucia dla bliskich Romka ::rose::

Romku, myślami jestem z Tobą i ściskam serdecznie _itsme_

Wspaniale Romku, że jesteś już wśród swoich najbliższych. Siły wrócą i wtedy się odezwiesz. Spokojnie odpoczywaj, kuruj się i wracaj do zdrowia.

Przesyłam ciepłe pozdrowienia

PS. Iwonko jesteś niezawodna, podziękowania za wieści :flower:

Romku, nie będę oryginalna i powtórzę za resztą mądrych wypowiedzi....jesteś Wielki!
Mam nadzieję, że to jest chwilowy spadek formy i jeszcze nie raz zadziwisz swoją siłą siebie samego i nas tutaj na forum.
Jesteś perfekcjonistą i wiele wymagasz od siebie, ale proszę nie bądź dla siebie tak surowy...masz prawo czuć się zmęczony, masz prawo czuć się źle. Tak wiele już przeszedłeś, że masz też prawo żeby mieć czasem wszystkiego dość.
Niech moje pozytywne myśli będą przy Tobie

przesyłam gorące pozdrowienia i życzę Ci mnóstwo siły, tej fizycznej i psychicznej.

Witaj Romku,

Cytat:

Po trzecie - ów zanik mięsni był powodowany najprawdopodobniej przez STERYD - (u nas metypred)

Podobna sytuacja była u mojej Mamy. Brała właśnie metypred. Nogi nie chciały Jej zwyczajnie utrzyma, były chudziuteńkie i słabe.

Jeśli chodzi o masaże to do mojej Mamy przychodził rehabilitant i masował jej nogi. Co prawda nie trwało to zbyt długo (ale to z innych przyczyn), ale po wizytach rehabilitanta Mama czuła, że nogi są silniejsze, mniej "rwą" i ogólnie była zadowolona.
Przed podjęciem decyzji o masażach konsultowałam się z onkologiem, neurologiem, rodzinnym i paliatywnym a także tu na forum. Każda z osób poparła moją decyzję, ważne było aby masaże nie były zbyt intensywne i omijały okolice guza. lekarze zalecali też nie forsujące ćwiczenia ruchowe, nawet na leżąco.
Najważniejsze aby nie forsować, delikatnie wyczuć ile możesz.

iwka3219 napisał/a:

badania kliniczne badaniami klinicznymi, ale ja sprawdziłam organoleptycznie - jaki błogi wyraz twarzy miał moj Tatko jak go masowałam, czy nogi, czy plecy....

))

Podpisuję się pod tym, moja Mama wręcz dopraszała się aby masować. Dodatkowym plusem był kontakt fizyczny z kochaną osobą, poczucie, ze robi się coś dobrego no i można było sobie pogadać do woli :-D

iwka3219 napisał/a:

To WIEDZ ile dla mnie znaczysz! ( i nie tylko dla mnie !!! )

Dopisuję się do listy [tak]

Romku zaglądam na forum codziennie, codziennie też odwiedzam Ciebie, ale nie zostawiam znaku...pamiętam jednak o Tobie nieustannie :-D

Cieszę się, że humor Ci dopisuje i nawet często z poważnych sytuacji robisz sobie żarty.
Tak trzymać!

Ślę mnóstwo słońca i pozdrawiam serdecznie :flower:

Romku ja uwielbiam łuskać orzechy. :mrgreen:

U siebie zrobiłam już porządek więc chętnie bym Ci pomogła, ale jak wiadomo z pracą krucho, mało jej jest więc trzeba szanować.

Romku kciuki w pogotowiu :okok"

[ Dodano: 2012-10-16, 20:18 ]
PS. Przepraszam, że nie na temat, ale nie mogę się powstrzymać.Zoju masz piękny podpis

Romku, bardzo Ci dziękuje za odwiedziny u mnie i choć nie piszę to zaglądam do Ciebie a moje pozytywne myśli i życzenia zdrowia niezmiennie płyną ku Tobie.
Cieszę się ze Waszego spotkania (Ciebie i Majkelka z Małżonką), to miło kiedy można na żywo porozmawiać z kimś kogo się polubiło i poznało wirtualnie.
Życzę Ci Romku jeszcze niezliczonej ilości takich spotkań, jak najmniejszych skutków ubocznych kolejnej chemii i oby nadal optymizm Cię nie opuszczał.
Trzymaj się ciepło, a ja będę trzymać kciuki za powodzenie leczenia.

Pozdrawiam serdecznie

PS. Jestem pełna podziwy dla pracy i zaangażowania Tandemu- Majklelek i Absenteeism :flow:

Ogromne brawa.

Cytat:

Romku, my to naprawdę rozumiemy.....poczekamy.

Otóż to...spokojnie Romku, odpoczywaj kuruj się i nie miej ciśnienia, że coś musisz.

Kochani- mam tu na myśli Romka i Justynkę....Czytam to co napisaliście i próbuję się jakoś do tego odnieść. Do tego, że nie czujecie się przegrani pomimo choroby i tego niezrozumienia Was przez otoczenie.
Napiszę to z własnego punktu widzenia. Dla mnie każdy kto walczy, wygrywa lub nie z chorobą jest takim bohaterem.....bohaterem własnego życia i własnych sukcesów.

JustynaS1975 napisał/a:

Natomiast to, że ludzie nie potrafią docenić tego całego mojego wysiłku, sukcesu jest dla mnie trudne. Ten mój sukces nie jest spektakularny, nie jest to sukces taki ogólnie definiowany przez innych.

Domyślam się, że to może być trudne....ale to ogromny sukces. Sukces, że właśnie z choroby uczyniłaś swoją siłę, zwiększyłaś moc i stajesz z życiem oko w oko

Ogromne brawa i ukłony.

Nikt kto chorował czy choruje nie powinien czuć się przegrany. Choroba to jak loteria, jednemu się trafia drugiemu nie. Nikt sam nie decyduje o tym czy zachoruje. To nie sport...tu nie ma wygranych ni przegranych. Jest często ślepy los a na niego nie mamy wpływu. Mamy jednak wpływ na to jakie wnioski wyciągniemy z tego co nas spotyka a z tego co czytam tu na forum większość z piszących czerpie z tych lekcji całymi garściami.

Justynko, Romku, dla mnie jesteście bohaterami....kimś z kogo warto czerpać przykład i dla mnie to zaszczyt znać Was. Dajecie mi siłę ( i pewnie nie tylko mi) i wiarę w drugiego człowieka. Swoją postawą udowadniacie, że nawet w najcięższych chwilach można pozostać sobą.
Ogromne dzięki :flow:

Pozdrawiam bardzo serdecznie :-D

Romku dziękuję za odwiedziny ::thnx::

Trzymak kciuki za skuteczność leków i obyś nie musiał "zdzierać ryła" i co Co obiecano to zostanie dotrzymane.
Zjazd u Gazy szykuję się rewelacyjnie i wierzę, że Twój szept będzie lepiej słyszalny niż krzyk wielu.

Pozdrawiam serdecznie.

Romku czytam, nie piszę, bo i chyba wena nie ta? Cały czas jednak kibicuję nie zmiennie i przesyłam moc dobrych myśli i pozdrowień

Witaj Romku

Cieszę się, że samopoczucie Ci się poprawia na tyle, żebyś nie musiał siedzieć bezczynnie.
Doskonale rozumiem żal kiedy ktoś przyzwyczajony do pracy, aktywności fizycznej zostaje przymusowo zwolniony z jakichkolwiek czynności, zwłaszcza takich, które są dla niego przyjemne. Trzeba czasu, żeby po leczeniu chemicznym odzyskać sprawność i siłę, przecież to są toksyny...z jednej strony trują skorupiaka a z drugiej zdrowe tkanki

Co ja Ci tu Romku będę tłumaczyć, sam doskonale o tym wiesz i wykazujesz ogromną cierpliwość i zrozumienie dla swej choroby i jej leczenia.
Pozostaje mi tylko trzymać mocno kciuki za Twoje leczenie i jak najmniejsze skutki uboczne

A co do grzybów, to mam nadzieję, ze przyroda nie poskąpi deszczu i w lasach obrodzi borowikami, kozakami i podgrzybkami. U mnie na Lubelszczyźnie właśnie zaczął się wysyp :mrgreen:

ja po wczorajszym grzybobraniu nie mogę domyć rąk- maślaki. Istne szaleństwo, szkoda, że mieliśmy za małe koszyki, ale następnym razem....

No nic nie będę Cię dręczyć opowieściami o wspaniałościach okolicznych lasów, życzę abyś jak najszybciej sam wybrał się na oczekiwaną wycieczkę

Pozdrawiam serdecznie.

Romku bardzo się cieszę, że miałeś tak udane wyprawy, że spotkanie z Agą dało Wam obojgu tyle radości :-D

Witaj z powrotem.
A za jutrzejsze TK mocno :okok"