Znalezionych wyników: 2

chciałem napisać, że problemem są procedury wprowadzania nowych leków, a nie pieniądze. Trudno się dziwić, że "big business" wykorzystuje tą sytuację. Ale winny jest chory system, a nie ludzie którzy w nim działają.

@amberka

wg MOJEJ osobistej teorii, farmakologia przeżywa trwały kryzys, który wywołany został katastrofą spowodowaną skutkami ubocznymi Conterganu, czyli narodzeniem się w Niemczech i innych krajach tysięcy zniekształconych noworodków wskutek zażywania tego leku przez kobiety w ciąży. Szok wywołany tą tragedią spowodował tak gigantyczne zmiany procedur homologacyjnych leków, że dzisiaj żadnej małej firmy nie stać na wprowadzenie nowego leku na rynek. Gdyby aplikację nowych leków w przeszłości obłożono takim obostrzeniami, nigdy nie odkryto by szczepionki na ospę, prawdopodobnie nigdy nie wprowadzono by antybiotyków. Obłędnie restrykcyjne procedury powodują, że kreacja prawdziwie nowego leku jest obciążona olbrzymim ryzykiem biznesowym, bo koszty dopuszczenia leku są gigantyczne, a ryzyko odszkodowań nie mniejsze. Dlatego małe firmy nie mają tu najmniejszych szans, w najlepszym wypadku sprzedają nieskończone projekty farmaceutycznym mamutom. Niektóre, których projekty uchodzą za niemal pewne, ważą się na emisję akcji. Ryzyko i koszty emisji jednego leku rzędu setek milionów dolarów powodują, że ten proces łatwo znajduje odzwierciedlenie w wahaniach kursów akcji nawet największych firm farmaceutycznych. Dzisiaj, jeżeli Ciba, Merck albo Pfizer są w końcowej fazie implementacji nowego, leku, ich akcje podlegają gorączkowej spekulacji. Od lat obserwuje się regres. O losie leków decydują urzędnicy z państwowych lub parapaństwowych instytucji kontrolnych. A urzędnicy eliminują (jak to urzędnicy) wszelkie ryzyko z agendy, poza tym zainwestowane pieniądze nie należą do nich. Całe dziedziny farmakologii zostały właściwie zarzucone: niewiele kontrolujących rynek gigantów nie widzi celu w wyrzucaniu w błoto gór pieniędzy na szukanie nowych leków na choroby endemicznie występujące np. w Afryce. Wiadomo, że jej mieszkańcy nie mają pieniędzy, więc oczekiwany zysk stoi w skrajnym kontraście z ryzykiem ekonomicznym. Mniejsze firmy utrzymują się z produkcji generyków, czyli leków, na których produkcję wygasły opłaty patentowe, czyli takich, które swoją premierę świętowały dwadzieścia lat temu.

W ten sposób podmyte zostały praktycznie fundamenty wolnego rynku, zniszczona kreatywność, a na czarnym rynku (z silną pomocą internetu) kłusują hochsztaplerzy bez żadnych kwalifikacji.
O kierunkach badań przestali decydować fachowcy, bo finansowanie projektów jest w rękach banków, księgowych lub funduszy inwestycyjnych.
Wielu lekarzy widzi problem, ale nikt nie wie, jak mu zarazić. Strach paraliżuje postęp. Konsekwencje ponosimy wszyscy.