Znalezionych wyników: 5

Ki67 mniej więcej odpowiada stopniowi złośliwości nowotworu i ryzyku jego nawrotu.
W tej pracy (str. 14 - 15) czytamy na ten temat m.in.:

Cytat:

Wskaźnik antygenu Ki-67 przedstawia się jako odsetek procentowy wyznakowanych jąder komórkowych
(niski ≤ 15%, średni 16-30%, wysoki > 30%).
Stwierdzono, że im wyższy stopień złośliwości histologicznej, tym wyższa ekspresja Ki-67.
Natomiast niski poziom tego antygenu wiąże się z wysoką ekspresją receptorów steroidowych [37,38].

Zależności pomiędzy Ki-67 a HER2 nie zostały do końca ustalone, bowiem w licznych badaniach na ten temat uzyskano sprzeczne wyniki, co wiązało się najprawdopodobniej z niewielką liczebnością badanych grup [39].

Wiesner i wsp w grupie 1200 chorych wykazali statystyczne zależności między niskim poziomem Ki-67, niskim stopniem złośliwości histologicznej i brakiem ekspresji receptorów HER2 a przeżyciem.
W tym badaniu odsetek przeżyć 10-letnich u chorych, u których stwierdzono wyżej wymienione parametry wynosił 80% [36].

Obecnie Ki-67 jest uznanym czynnikiem prognostycznym i jego wysoki poziom koreluje z wysokim ryzykiem nawrotu raka piersi.

Minimalny margines wielkości 2 mm wynika z ograniczeń spowodowanych lokalizacją guza,
znajdującego się zbyt blisko obszarów których nie można było wycinać.
Gdyby guz był otoczony tkanką możliwą do usunięcia lekarz z pewnością usunąłby guz z większym marginesem.

Stwierdzono inwazyjnego raka przewodowego piersi (typ najczęściej występujący)
o guzie wielkości T2 (ponad 20 do 50 mm) i braku przerzutowego zajęcia węzłów chłonnych (N0),
co kwalifikuje stadium zaawansowania (pT2N0Mx) do grupy IIA (Zalecenia (2011 r.), str. 208, tab. 10).

Receptory steroidowe (ER i PgR) mają wartość dodatnią, co jest korzystne i oznacza możliwość zastosowania hormonoterapii,
HER2 z wartością 2+ wymaga dodatkowego oznaczenia metodą FISH.
Mniej korzystna jest wysoka wartość Ki67 wynosząca ponad 25%.

Niekorzystną okolicznością jest uzyskanie jedynie 2 mm najmniejszego z marginesów (bezpieczny jest margines >= 10 mm),
co oznacza konieczność rozważenia zastosowania uzupełniającej miejscowej radioterapii obok leczenia uzupełniającego,
jakim będzie chemio- / hormonoterapia (j.w., od str. 222).

Krzysztofie,

Wynik mówi o stwierdzeniu raka inwazyjnego (tj. naciekającego),
bez stwierdzenia określonego typu, w tym np. przewodowego, jak podajesz w drugim zdaniu
(chociaż jest to całkiem możliwe, że tak się okaże).

Materiał pobrany w biopsji był zbyt skąpy, by można określić stopień złośliwości nowotworu,
chociaż dało się określić wartości receptorów steroidowych (ER i PgR) które okazały się dodatnie.
Ściślej: dodatnia reakcja występuje w ponad 75 % komórek dla każdego receptora,
natomiast nie jest znany stopień (nasilenie) tej reakcji, mierzony w skali od 1+ (słaby) do 3+ (silny).
Dodatnie wartości receptorów są jednak dobrą wiadomością, pozwalają liczyć na to,
że nowotwór okaże się lepiej poddający się leczeniu (które może być uzupełnione o hormonoterapię).

Do pełnej oceny sytuacji brakuje przede wszystkim znajomości stadium zaawansowania choroby,
co ma podstawowe znaczenie dla wyboru sposobu leczenia a także główny wpływ na rokowanie.
W celu ustalenia tego powinny być wykonane dalsze badania.
Bardzo możliwe, że lekarz znając wstępnie wielkość guza zdecyduje się na zaplanowanie zabiegu operacyjnego
i dalsze leczenie uzupełniające po uzyskaniu wyników histopatologicznego przebadania usuniętego ogniska nowotworu.
Możliwe są też inne scenariusze: np. najpierw chemioterapia przedoperacyjna, później zabieg, następnie leczenie uzupełniające.
Obecnie podane przez Ciebie wyniki, jako uzyskane na początku procesu diagnostycznego i leczniczego,
są zbyt skąpe, by można powiedzieć coś więcej i bardziej konkretnie na temat Waszej sytuacji
oraz przewidywanego toku dalszego postępowania.

Na marginesie: młody wiek (27 lat) nie ma tutaj szczególnego znaczenia, jeśli chodzi o możliwość/prawdopodobieństwo zachorowania: nowotwory piersi zdarzają się nawet u jeszcze młodszych pań.

Pozdrawiam i witam Cię na forum.