Znalezionych wyników: 41

Martusiu

dziecinko...Twojego bólu nic nie ukoi, bardzo mocno przytulam Cię do serca...

Mamusiu Marty- szczęśliwej podróży...

Martuś

ściskam Cię bo trudno cokolwiek mi napisać...

Z tym czekaniem na pożegnanie...hm...u mnie w rodzinie pamiętam takie sytaucje...może to nasza dopowiedź....może tak jest...

Chciałabym Cię uściskać i dodać Ci sił....

Martuś

jeżeli Mamusi nic nie boli to w tej całej tragedii...mimo wszystko...bardzo dobrze dla Mamusi...

Jeżeli to jest Jej czas...oby odeszła spokojnie, bez bólu i cierpienia..

Trzymaj się Mała...

Martusia już jestem...

i będę cały czas...

siedzę właśnie przy Małżowinku ( jesteśmy na następnej chemii) i razem jesteśmy z Tobą...

Martuś...

nie chcę wychodzić z forum, najchętniej czekałabym cały czas na Ciebie...ale nie mogę..

Będę o Was myślała..co ja mówię cały czas myślę o Tobie i Mamusi...

Mam nadzieję, że jutro gdy tutaj zajrzę...będziecie razem...

Marta jesteśmy z Tobą...będziemy cały czas...

Martuś

ja bym na Twoim miejscu jednak zadzwoniła po księdza..a nie szła...teraz bym została przy mamie...

Nie zostawiaj jej teraz..jeżeli czujesz i widzisz, że to może być koniec tego życia tutaj...nie odchodź od niej teraz..ona musi czuć, że jesteś z nią...

Martuś...

może siostry Mamusi chciałyby się pożegnać..to takie smutne...

Jesteś bardzo mądrą Córką...

Martusiu

Jesteśmy przy Mamusi razem z Tobą...

Trzymamy Ciebie za rękę ...

Marta...

bądz przy Mamusi...

Chcemy zrobić wszystko, żeby naszych bliskch uratować...wielką sztuką jest pozwolić im odejść...ja tego chyba nie umiałabym...nie wiem..

Tobie życzę z całego serca tej siły..

Jestem z Tobą...

Oj Martusia..

po burzy powinno wyjść słońce....tak powinno być, prawda? Dlaczego nie zawsze tak jes?

Sciskam Cię z całego serca...

Moczka? ups..a co to jest moczka?

Marta to był naprawdę świetny pomysł z tym wcześniejszym przygotowaniem Świąt i włączeniem mamy do nich. Mama napewno czuje się potrzebna...

To bardzo ważne...

Martuś..rozumiem Twój bunt i rozczarowanie...

pamiętaj jednak o jednym : dobro powraca..może teraz jest to stwierdzenie abstrakcyjne dla Ciebie...ale zawsze powraca....wcześniej czy później..

Pomyśl tak...wbrew całej sytuacji....wbrew całemu bólowi i nieszczęści..jakże to doświadczenie Cię wzbogaci...

Jestem przekonana, że spojrzysz inaczej na świat...choroba i zmaganie się z nią, patrzenie na ból i cierpienie najukochańszych osób...uczy pokory to prawda, ale uczy tego, że w życiu ważne są chwile , i nie ma czasu na zajmowanie się - przepraszam-pierdołkami.

A ludzie...ludziom zawsze będzie się wydawało, że powinniśmy zrobić więcej...rada...zamieńcie się z nami na miejsca...

Martuś...powiem szczerze..egzamin nie zając nie ucieknie. Ja wiem, że to bardzo ważne, ale są rzeczy ważniejsze. Egzaminatorzy to też ludzie ( fakt czasami jest ciężko) ale w tej sytuacji w jakiej jesteś powinien to zrozumieć i przełożyć Ci egzamin.

Może spróbuj porozmawiać z nim, żeby nie mieć kolejnego stresu...

Za dużo już jak na Twoją biedną głowę... |przytula|

Martusia serce mi się ściska jak czytam co przeżywacie i jak mama się źle czuje.

Nie obwiniaj się Kochana, nie możesz siebie nienawidzić, przecież gdybyś mogła pomóc Mamusi to poruszyłabyś niebo i ziemię, żeby tylko znaleść lek na jej zdrowie.

Bardzo dobry pomysł z tymi przyspieszonymi Świętami...jak wszystko będzie dobrze, będziecie mieć dwa razy Święta poprostu...

Egzamin... nie wiem czy miałaś wogóle siły żeby się przygotować do niego, to zupełnie naturalne, może jeśli nie czujesz się na siłach, może jest szansa na jego przełożenie....nie wiem co Ci doradzić.

Ściskam Cię z całych sił...