Znalezionych wyników: 2

Chcę o Niej rozmawiać, nie boję się tego. Ale nie każą mi płakać, bo Mamcia by tego nie chciała, bo JEJ Tam ciężko jak ja płaczę...Próbuję dusić w sobie.Płaczę, gdy jestem sama...Najgorzej jest rano,gdy się budzę ze świadomością, że już Jej nie zobaczę..To takie nierealne...Muszę na nowo uczyć się żyć bez osoby, która wypełniała bardzo dużą część mojego życia.Mam 25 lat, jestem mężatką.Nie mieszkałam z mamą, ale miałyśmy wspaniałe relacje, dzwoniłyśmy do siebie kilka razy dziennie.A teraz nastała taka cisza...pustka...

Witam, piszecie tu takie mądre rzeczy. Moja mamunia zmarła 3 tygodnie temu. 3 tygodnie przed jej śmiercią dowiedzieliśmy się , że ma raka. Nie mieliśmy wiele czasu. Wszystko bardzo szybko się potoczyło. Byłam niesamowicie związana z moja mamunią. Przeżyłam wielki szok, choroba, śmierć, pogrzeb. Czułam wielki żal , lecz nie umiałam płakać. Dopiero teraz wszystko wychodzi, dopiero teraz dochodzi do mnie co się stało, że naprawdę JEJ nie ma. Tak strasznie za Nią tęsknię, teraz chce mi się strasznie płakać w każdej chwili. Jednak nie chciałabym, by mam dźwigała tam u góry moje łzy. Czy mam to wszystko dusić w sobie?Rozmawiam o tym z mężem i najbliższymi. Jednak łzy cisną mi się do oczu, nie mogę sobie poradzić z JEJ stratą.CO mam zrobić??;(;(;( TO TAK OKRUTNIE BOLI...