Znalezionych wyników: 2

Załamana!Wydaje mi się,że ciężar jaki wzięłaś na swoje barki jest dla jednej osoby nie do udżwignięcia.Moja córka wiele lat temu chorowała na czerniaka,i nie wyobrażam sobie,aby mnie,matki nie było wtedy przy niej.Twoja sytuacja jest ciężka,ponieważ Siostra mieszka daleko ,a Ty masz pracę i musisz ze swoich obowiązków się wywiązywać.Nie rozumiem,dlaczego nie powiedziałaś o chorobie Siostry swoim Rodzicom.Gdyby mi moja corka nie powiedziała o chorobie,miałabym do niej wielkie pretensje,bo to matka ma być przede wszystkim przy chorym dziecku,nawet dorosłym.Poproś o pomoc,bo się wykończysz!Piszesz,że Siostra nie chce się leczyć,bo chce umrzeć.Teraz!Ale gdy nieleczona bliska będzie odejścia,to wtedy zmieni zdanie,przecież ma dla kogo żyć.A wtedy może się okazać za póżno! I tu jest też rola Waszej Mamy,walczyć o to by zechciała się leczyć.Spróbujcie ,póki jeszcze nie jest za póżno!

Myśl przewodnia tego forum "Dum Spiro-Spero" Póki oddycham-mam nadzieję.I tego się trzymaj, Załamana!Jeżeli masz możliwość wyjazdu do siostry ,jedż i pomagaj jej w tych trudnych przede wszystkim dla niej chwilach.Zrób wszystko co możesz,aby z nią być.Tam ,w Niemczech niech pomaga Ci siostrzeniec.Piszesz o nim "dziecko",a on ma 21 lat!Nie wyobrażasz sobie ile wsparcia może dać taki młody człowiek,zwłaszcza swojej chorej Mamie.Nie odsuwaj go od pomocy,żeby kiedyś nie miał o to pretensji.Swoim rodzicom powiedz prawdę jak najszybciej.Muszą się "oswoić" z tą straszną wiadomością,ale dawkuj informacje stopniowo.Myślę,że siostra ma lepszą opiekę tam,w Niemczech.Siostrze życzę coraz lepszych wyników, a Tobie Załamana siły do przetrwania tych ciężkich chwil.