Znalezionych wyników: 3

Też mam Reszko podobne spostrzeżenie. Dopóki nie zachoruje ktoś znany, ktoś z celebrytów, to o tym się nie mówi, bądź mówi się mało, w ogóle temat jest małosłyszalny. Albo gdy zachoruje koleżanka lub kolega, znajoma, ktoś z rodziny jakiegoś Pana Redaktora, czy Pani Redaktor zaczyna być głośno o takiej a takiej chorobie.
Tak samo z białaczką i dawstwem szpiku. Dopóki Nergal nie zachorował, to mówiono trochę o dawstwie szpiku, ale tak ledwo ledwo. Wcześniej jeszcze było przy okazji, gdy przeszczep miała Agata Mróz.
Może to po ludzku przyjeżać, że człowieka szarego się nie zauważa.
Ale przynajmniej głośno jest o problemie.

Zebro, jeszcze nie czytałam wywiadu. Ale po pierwsze, cieszę się, że Cię tu widzę. Jesteś w moich myślach. |uscisk|

PO drugie p. G. Miecugow to mój ulubiony redaktor. I już zabieram się do czytania wywiadu z nim.

[ Dodano: 2011-12-19, 20:14 ]
I pierwsze mądre zdanie, (mam tak samo):
"(...)jest ciekawość. No i zaczyna się myślenie: co ja właściwie po sobie zostawiam? (...)"