Znalezionych wyników: 4

Andzia74 nie mialam na mysli nic zlego-ze to chore....tylko,ze tak latwiej. Latwiej jest wierzyc ze ten ktos wroci. To naturalne ze niechce sie wierzyc ze tej ukochanej osoby juz niema...pozatym nie boli tak bardzo. Mowiac ze ludzie pewnie mysleli ze ja wariatka mialam na mysle to ze potrafilam za kims isc kto mi mame przypominal, i patrzec sie tak bardzo. Nie uwazam ze to cos zlego czy dziwnego. KAzdy to przechodzi i to calkiem normalne. Kolejnym etapem dla mnie byla rozpacz....Jak juz do mnie dotarlo ze to niebyl tylko zly sen i mamy juz niema....nie moglam lez powstrzymac. Teraz mija miesiac od smierci mego taty.....sni mi sie dzien w dzien. Niewiem czemu bo mamy tak czesto mi sie nie snila.....Niewiem jak to sobie wytlumaczyc? Pozdrawiam

Andzia74 ja mialam tak samo, niewierzylam ze mamy juz niema....tlumaczylam sobie ze gdzies pojechala. Na ulicy wgapialam sie w kazda kobiete ktora ja przypominala. Pewnie myslaly ze ja jakas wariatka ze tak sie patrze. Kazdy ten etap chyba przechodzi....

Andzia74 wspomnialas ze mieszkasz w Londynie ja rowniez, blisko Heathrow Airport poniewaz tam pracuje. Mieszkanie za granica nieulatwia sytuacji. Gdy ma mama zmarla 10 lat temu bardzo czesto odwiedzalam jej grob. Dawalo mi to spokoj ducha....ze jestem blizej. Ze mama mnie slyszy... Bardzo mi tego brakuje po utracie taty...nieczuje jego obecnosci. Snil mi sie wczoraj. Przed smiercia kazal mi przyzec ze rzuce palenie i przyzeklam. Chce rzucic, nie pale dlugo (4 lata) ale w tych trudnych chwilach znajduje komfort w paleniu (wiem to glupie). Moze jak sie troche uspokoje...Musze zaczac dbac o siebie....ostanie miesiace byly stresujace i bardzo z wagi zlecialam (10 kilo). Pozdrawiam

Andzia74 bardzo mi przykro z powodu twej straty. Wiem co czujesz. Ja moja meme stracilam 10 lat temu a tate 2 tygodnie temu, oboje mieli raka. Ludzie mowia ze jak rodzic lub dziecko umiera to umiera czesc ciebie rowniez.....We mnie juz nic nie zostalo. Po stracie mamy lata mi zajelo bym umiala zyc z ta strata.....i znow jestem w punkcie pierwszym. Jednakze chce by moi rodzice byli dumni ze mnie...dlatego nie moge sie poddac. Andzia74 nie podawaj sie....twoja mama pewnie tego by nie chciala. Pozdrawiam