Znalezionych wyników: 39

…. Nie proszę o cuda ani o wielkie olśnienia, Panie, lecz o siłę na każdy dzień. Oszczędź mi strachu przed przegapieniem czegoś w życiu. Nie dawaj mi tego, co wydaje mi się, że pragnę, lecz to, czego najbardziej potrzebuję. Naucz mnie sztuki małych kroków….

~ Antoine de Saint-Exupéry

no i nowy rok.....
Ja, tak skromnie,......życzę sobie i wszystkim aby ten rok był łatwiejszy.....

.....może i tęsknota będzie mniejsza, może i samotność będzie bledsza....

jutro Wigilia....pierwsza PO.....wracam do wątku by poczuć...by przypomnieć...by pomyśleć....

Tyle jeszcze chcę powiedzieć, tyle jeszcze pokazać, tyle jeszcze zobaczyć....i tylko czasu zabrakło.
Trudny rok, trudny czas....z nadzieja czekam na kolejny....

I chociaż zabrzmi to banalnie to wszystkim życzę zdrowia.

Zaglądam...i widzę że niektórych już nie ma.....żal i tęsknota.... :-(

...jutro mija kolejny miesiąc, nie jest lekko, ale tutaj wiem że będę zrozumiana....staram się żyć, myśleć i być...
...kocham, tęsknie i pamiętam, ...

„czekam na wiatr co rozgoni ciemne skłębione zasłony”.....

Missy, dziękuję....zaglądam...czytam nowe wątki i czasem skieruje tutaj kogoś potrzebującego....Odrobiłam lekcje i wiem że czasem się przydaje.....
Tylko czasem żal...tych niespełnionych marzeń, tych utraconych chwil, tej wiary....
Ale idę do przodu, małymi krokami i może kiedyś będą dużymi krokami....

Tak wpadłam....mija pół roku......

Znowu zajrzałam...brakuje mi jesieni 2019....

Dziękuje.
Wszystkim forumowiczom, chorym i ich rodzinom, życzę dużo siły i takiego ludzkiego farta i szczęścia w obecnej sytuacji.
Rozumiem ten strach o chorego, który w tej sytuacji jest ogromny....uważajcie na siebie i innych. Usiądźcie przy nich, popatrzcie i po prosu bądźcie.

Z perspektywy czasu wiem, że to jest najważniejsze......

Przede mną mnóstwo wyzwań, decyzji i pracy....i tylko chwili na żałobę brak...
Sobie życzę, abym mogła ja przeżyć w spokoju i w swoim rytmie...jak tylko będę mogła sobie na to pozwolić.
Bedę tu zaglądać, bo chociaż wydaje mi się to nieprawdopodobne, to jesień była jednak bardzo optymistyczna...bardzo brakuje mi tego teraz.

Witajcie, forumowicze..
zajrzałam tutaj żeby znowu poczuć tę odrobinę optymizmu z jesieni....nie jest mi łatwo i lekko, mężulka brakuje mi w każdej chwili....ciągle pojawia się pytanie czy mogłam coś zrobić lepiej?...NIE, wiem że NIE....

Ale chciałam WAM powiedzieć jedno, oboje i razem z córką staraliśmy się jak najlepiej przygotować na to co nieuniknione....i mam tutaj na myśli również kwestie majątkowe... było trudno myśleć i postanawiać o tym co ma być PO......ale dzielnie stawialiśmy temu czoła...chociaż los nam zabrał trochę naszego czasu....i z córką było też rożnie, to ciągle tutaj jestem i mam nadzieję że te najtrudniejsze chwile mamy za sobą.

Dziękuje wszystkim za wsparcie. Mąż odszedł niespodziewanie, szybko i bez bólu, tego sobie życzył. Pociesza mnie tylko to, że nie było jego udziałem cierpienie.
Wszystkim rodzinom i chorym życzę wytrwałości w walce o siebie.

Kochani, wczoraj mój mąż odszedł spotkać się ze swoim Tatą. Nas zostawił tutaj, kochamy i tęsknimy.

Wszystkim forumowiczom, rodzinom i chorym, życzę Spokojnych Świąt Bożegonarodzenia!

Pomału szykujemy się do kolacji, głód doskwiera, ślinka cieknie i kiszki marsza grają - smacznego!

Reszka.78, na HD jeszcze czekamy, więc bez wsparcia na razie....

Wczoraj do popołudnia małżonek leżał, ale z każdą chwilą było już lepiej...na obiad dotarła najbliższa rodzina z Niemiec (trochę się wprosili... :--:

) i było już ok...może widok siostry tak zadziałał

bo na widok swojej mamusi to się rozchorował :<:

No nic, z perspektywy kilku dni od powrotu ze szpitala to wszystko wygląda już spokojniej..
Z tego wszystkiego nie zapytałam się w szpitalu co robić w przypadku podejrzeń przerzutów do OUN: jakieś badania, leczenie? chemii żadnej nie dostanie ale operacja, naświetlania?
Może powinnam jednak zapisać męża na jakąś kontrolę u onkologa na TK lub RM?

marzena66,
Dziękuje bardzo. Męża zgłosiłam do HD, ale czekam w dalszym ciągu na przyjęcie tj.”wolne miejsce”.

Mąż dzisiaj ogólnie nie czuje się dobrze, jest mu zimno i boli prawie wszystko :-(

Leży pod kocem z poduszką elektryczna (prezent od małżonki na 45 urodziny, ofukany a teraz ukochany

), brak apetytu, uczycie ogólnego rozbicia, bez gorączki.

W ciągu ostatniego miesiąca schudł kolejne 3kg :cry:

, może w święta da się coś nadrobić

Siedzę i myślę, mąż na razie stara się trzymać ale brak perspektyw bardzo podcina skrzydła. Na chwile obecną wszystko wygląda jak co dzień.

[ Dodano: 2019-12-22, 09:37 ]
Wczoraj wieczorem gorączka 38,2 - w ruch poszedł ibuprom. W nocy gorączka spadła ale mąż tak się pocił, że piżama i pościel była mokra.
Rano znowu gorączka rosła - miał 37,7 i znowu ibuprom.
Infekcja? Działanie tej odrobiny chemii?