Znalezionych wyników: 2

1asia11, to bardzo, bardzo ciężkie przeżycie dla Tatusia jak i dla Was. Wiem co to znaczy patrzeć...jak bliska osoba od nas 'odchodzi' a my nie możemy na to nic poradzić. Nie możemy tego zatrzymać :(

Mój Ojczym też chciał żyć...wierzył do końca , że wszystko będzie dobrze...odszedł w agonii...

Musicie być dzielni, musicie pomóc Tatkowi by 'odszedł', wierząc w to jaki jest, był i będzie kochany. I że prędzej czy później, będziecie razem z nim.

Trzymam kciuki, i modlę się za Was wszystkich.
Pozdrawiam gorąco, Ania.

[ Dodano: 2012-09-21, 23:24 ]
Rafal82, masz rację 'chyba', to nie jest zależne od długości choroby, od jej zaawansowania, tylko przede wszystkim od chęci życia. Są różni chorzy, którzy od razu się poddają, bez walki...a są tacy, którzy walczą!, i choć nieraz walkę przegrywają....i to jest straszne....jednak próbowali-a to jest ważne!

1asia11, wiem, to bardzo ciężkie, niestety...w tym momencie, tylko uczucie jest najważniejsze, bliskość i nasza miłość.
Trzymaj Tatusia za rękę, pogłaszcz po czole, to bardzo ważne, te ciepło, które w tej chwili możesz mu okazać.

Bardzo mi przykro, że znalazłaś się w takiej sytuacji...
Trzymam za Was kciuki, trzymam i modlę się za Was. Ania.