Znalezionych wyników: 51

agamaz, a ja się wzruszyłam po przeczytaniu Twoich słów ... łzy mam w oczach ...
:cry:

agamaz,

Zebra, ja też się cieszę, że się odezwałaś |uscisk|

Od zawsze interesowały mnie takie zdarzenia, a odkąd umarł mój tata jeszcze bardziej mnie to interesuje i w to bardzo wierzę.
Rzeczywiście są zdarzenia dające do myślenia :shock:

dające w wiarę w istnienie "czegoś tam"

Moja mama tuż po pogrzebie taty zrobiła generalny remont pokoju, który należy do rodziców. Już od dawna tego chciała. Meble zostawiła te same (ponieważ są praktycznie nowe-2 letnie).
Dodam, że tata bardzo nie lubił remontować mieszkania, każdemu drobnemu remontowi towarzyszyło mnóstwo nerwów, zamieszania, sprzeczek (mieszkanie b.małe, od razu robi się wielki bałagan, bo nie ma co, gdzie położyć ...itd...wiadomo)
Po skończonym remoncie zawieszono meble.
Pewnego dnia szafka sama spadała ze ściany, pozostawiając haczyk (nie ruszony) w ścianie - wisiała trzymając się na jednym haku :shock:

Innego dnia sytuacja powtórzyła się z drugą szafką tym razem szafa całkiem spadła pozostawiając 2 !!! haczyki w ścianie :shock:

Następnie zawiasy zaczęły się odklejać i drzwiczki spadały albo wisiały ledwo trzymając się zawiasu :?ale?:

Może był to zbieg okoliczności :?ale?:

nie wiem

ale daje do myślenia. Kilka osób zdziwiło się. Całą tą sytuację rodzina skojarzyła z tym jak bardzo tata NIE lubił robić remontów w domu, hmm może tacie się to nie spodobało :?ale?:

Specjalnie ten pokój prawie nigdy nie był remontowany (ze względu na tatę) a tu od razu po pogrzebie mama wzięła się za wyrzucanie wszystkiego :roll:

Dodano: 2011-12-14, 21:08

mis123, jeżeli chodzi o rzeczy to ja praktycznie też jeszcze nic nie zrobiłam w tym kierunku. Moja mama szybko spakowała taty rzeczy a ja jak zobaczyłam tą torbę wystraszyłam się i zrobiło mi się przykro, że po prostu je wyrzuci :( Natychmiast zabrałam torby do siebie, do mieszkania. Zabrałam torby ale stoją jeszcze nie ruszone (minęło 5 i pół miesiąca). Nie mam tyle sił aby spojrzeć na nie, aby zabrać się za układanie ...czekam aż czas da mi na to siły ale to jeszcze nie ten czas :-(

Mam również taty telefon, na którym ekranie jest moje zdjęcie, które tata sobie wstawił. Ja byłam taką "córeczką tatusia, oczkiem w głowie". Telefon ładuję ale nic poza tym. Nie korzystam z Niego, nie dzwonię, wyłączyłam dzwonek.
I Ty daj sobie również czas na to.
W mieszkaniu u mamy wiszą jeszcze taty kurtki. Za każdym razem kiedy tam jestem otwieram szafę i spoglądam :-(

Wszystko jest a taty nie ma :-(

Okres świąteczny jak wiele/u z Was już napisało będzie dla Nas ciężkim i smutnym czasem. W tym dniu szczególnie mocno odczujemy brak kogoś bliskiego, kogoś kto jakąś część przygotowań świątecznych robił co roku, zabraknie uśmiechu podczas przygotowań, atmosfera będzie bardzo napięta, pojawi się wiele wspomnień i ta pustka, to puste miejsce przy stole, przy którym co roku był ktoś nam bliski :cry..:

Na samą myśl zalewam się płaczem ... a to przecież jeszcze przede mną :-(

Pierwszy raz nie cieszę się ze zbliżających się świąt. W zeszłym roku o tej porze zaczęła się walka o życie , walka, którą po kilku miesiącach przegraliśmy :cry..:

Na co dzień staram się być silna ale okres świąteczny działa na mnie bardzo dołująco :-(

Dodano: 2011-12-13, 19:19

jo_a, ja wiem, że tego nie lubisz ale i tak Cię :cmok:

i nie grozne mi "kolce"

Witaj jo_a, za każdym razem jak coś piszę pamiętam i myślę o tym, że gdzieś tuż obok jest taki strażnik , który non stop ma na mnie oko :roll:

Myślę: Aga, pamiętaj "cokolwiek powiesz może być wykorzystane przeciwko Tobie

"

jo_a, staram się iść jakoś do przodu a żal i smutek bardziej duszę w sobie (kto wie jak długo mi się to uda?)

Pozdrawiam.

Cytat:

mama przed operacją mówiła że śnił jej się mój nieżyjący brat(odszedł od nas prawie rok temu),że czekał na nią pod lasem,tak jakby czuła że się z nim niedługo spotka

ciarki przeszły mi po ciele po przeczytaniu tych słów/ tego snu ...

Chciałabym zasnąć właśnie już od teraz :-(

i obudzić się dopiero w styczniu ...
Rok temu o tym czasie zaczynało się diagnozowanie gada poprzez różne badania :-(

...a teraz nie ma już badań, nie ma taty, nie ma nic :-(

Od kilku dni bałam się jakoś tego grudnia :?ale?:

i miałam dobre przeczucia. Okropny miesiąc, taki inny od poprzednich ! Cały czas oszukiwałam samą siebie, że tato w pracy czy że się minęliśmy gdzieś na dworze dlatego nie widzimy się. Teraz już nie mogę siebie oszukać, no bo jak to zrobić, no jak ?! Święta a taty nie ma ? nieeee to do Naszej rodziny nie podobne, każdy w tym dniu był obecny ! Tym razem nie dam rady siebie okłamywać ! Już nie daję rady ....cała prawda uderza z podwójną siłą ...tata umarł, już się nie zobaczymy ...nie tutaj ... może gdzieś indziej ? ...może .....

Ciężki miesiąc. Wiedziałam, że będzie mi zle ale że aż tak bardzo ?!

Nie mam siły na nic ... już nawet nie mam siły udawać, że jest dobrze ...

Bardzo tęsknię !