[sonia21]

Aflibercept skojarzony z FOLFIRI w leczeniu II linii chorych na przerzutowego raka jelita grubego






Źródło: J Tabernero, E Van Cutsem, R Lakomy et al. Results from VELOUR, a phase III study of aflibercept (A) versus placebo in combination with FOLFIRI for the treatment of patients with patients with previously treated metastatic colorectal cancer (MCRC). Europe|08.10.2011 Kategoria: Nowotwory przewodu pokarmowego

Podczas odbywającej się w Szkockholmie konferencji European Society of Medical Oncology, zaprezentowano wyniki randomizowanego badania III fazy - VELOUR, w którym oceniano skuteczność afliberceptu skojarzonego z chemioterapią według schematu FOLFIRI u chorych po niepowodzeniu chemioterapii pierwszej linii.
Aflibercept jest antyangiogennym rozpuszczalnym białkiem fuzyjnym wiążącym się z naczyniowo-śródbłonkowym czynnikiem wzrostu (VEGF – vascular endothelial growth factor) A oraz B, a także z łożyskowym czynnikiem wzrostu (PIGF – plancetal growth factor).
Do badania włączono 1226 chorych na przerzutowego raka jelita grubego, u których doszło do niepowodzenia chemioterapii pierwszej linii według schemat FOLFOX (oksaliplatyna, 5-fluorouracyl, folianian wapnia) – część chorych otrzymywało FOLFOX w skojarzeniu z bewacyzumabem. W obu ramionach badania chorzy otrzymywali chemioterapię FOLFIRI (irynotekan, 5-fluorouracyl, folianian wapnia), w jednym w połączeniu z afliberceptem, w drugim w skojarzeniu z placebo. U chorych w grupie badanej wykazano wydłużenie mediany czasu do progresji (6,9 vs 4,6 miesięcy) oraz mediany całkowitego przeżycia (13.5 vs 12 miesięcy; p=0.0032). Ponadto u chorych leczonych afliberceptem zaobserwowano wyższy odsetek obiektywnych odpowiedzi klinicznych (19,8 % vs 11,1%; p=0.0001). W analizie podgrup wykazano, że długość życia chorych leczonych afliberceptem nie zależy od wieku (<65/≥65), płci, rasy, obecności lub braku nadciśnienia przed leczeniem, ilości przerzutów czy lokalizacji ogniska pierwotnego w jelicie grubym. Aczkolwiek chorzy z obecnymi przerzutami jedynie w wątrobie (w porównaniu do chorych z przerzutami do wątroby i dodatkowo innej okolicy) leczeni afliberceptem z FOLFIRI żyli dłużej niż badani leczeni tylko chemioterapią. Toksyczność 3 i 4 stopnia występowała u 2% więcej chorych leczonych afliberceptem niż samą chemioterapią. U chorych leczonych afliberceptem odsetek działań niepożądanych (3 i 4 stopnia) typowych dla leków anty-VEGF nie zależał od tego czy w pierwszej linii leczenia schemat FOLFOX podawany był samodzielnie czy w skojarzeniu z bewacyzumabem.