Znalezionych wyników: 2

Wiem, że to wątek merytoryczny, ale nie potrafię inaczej tego skomentować jak tylko tym - nieprawdopodobna historia. Trzymam kciuki za Twoją Mamę i za Ciebie.

Bonaj, nie piszę często na tym forum, chociaż założyłam wątek mojej Mamie, która aktualnie przechodzi radioterapię (rak policzka), ale czytam codziennie. Znalazłam i Twój wątek, przeczytałam jednym tchem. Rozśmieszały mnie niektóre z Twoich sformułowań, np. to, że Mama Twoja odstawia harce w szpitalu. Chcę Ci napisać, że naprawdę jesteś fajny facet. Robisz wszystko co możesz, więc niczego sobie nie zarzucaj. Twoja Mama na pewno Cię kocha.

Jak tak patrzę na dzieciństwo mojej Mamy, to nie mogę się oprzeć wrażeniu, że ona jest na bank DDA. Moja Mama ma niezwykle słaby charakter. Chwiejne samopoczucie, zero wiary w siebie, skłonności do depresji i uzależnień. Ciężkie miała życie i ma mnie tylko jedną (oprócz braci swoich, ale to inna bajka). Tak sobie czasami myślę, że to tak właśnie miało być - ja silna, ogarnięta dziewczyna musi ogarniać i stawiać do pionu swoją Mamę. Taka Mama musi mieć właśnie takie dziecko. Całe życie tak robię - ona upada, ja podnoszę. Ona jest słaba, ja muszę być silna. Czytając wątki na forum tylko się utwierdzam w tym właśnie przekonaniu - tylko as mogą mieć asi rodzice, żeby im pomóc - nas, silne dzieci. I Ty też jesteś silny, dajesz Mamie solidne oparcie. Ona tego potrzebuje.

Pozdrawiam Cię serdecznie.