Znalezionych wyników: 4

też nadal pamiętam, wracam

Romku, kochany przyjacielu....
Minęło tyle czasu, odkąd świat stracił tak wspaniałego człowieka, jakim byłeś. Wracam do bloga, do naszych wiadomości....tyle chcę Ci powiedzieć. Cholernie brakuje mi Twoich słów, płynących z głębi serca.
Romku, tęsknię

Roman kiedyś napisał to na swoim blogu, teraz ja ślę to do Ciebie Romku i jego rodziny:
-A co jeżeli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy?
Nic wielkiego - zapewnił Puchatek. -Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

Poznałam Romka na blogu. Niósł nam, czytelnikom, nie tylko niesamowitą mądrość, ale również zrozumienie i pomoc, mimo, że to tak naprawdę on tej pomocy potrzebował. Cenię go za to niezmiernie. I dziękuję....Dziękuję Romku, za każde słowo. Wracam do bloga codziennie, mimo, że już nie napiszesz. Wracam, bo zamknąłeś tam część samego siebie, nieuchwytną, wieczną. tam wciąż żyjesz. Wiem też Romku, że spoglądasz na nas nie cierpiąc i się do nas uśmiechasz. Mówisz, kochajcie życie, jak ja je kochałem......