Znalezionych wyników: 19

kubanetka, co u Was? jak sobie radzicie?

ja tez niby sie spotykam z ludzmi w ogole caly czas ktos nas odwiedza ale mimo wszystko ciezko tak normalnie calkiem zyc...
pustka na zawsze juz pozostanie

macie racje to niezly test na przyjaźń
kilka osob go zdało kilka nie
roznie jest
u mnie tez dopiero dociera wszystko
dopiero zaczynam odreagowywac...

boje sie strasznie swieta zmarłuych wiat i innych rocznic
boje sie ze kogos jeszcze strace
okropny jest ten czas
i ta tesknota
i to takie poczucie samotnosci pomimo ze sa jakies osoby wokol...

trzymaj se Kochana :*

Ewelina Aneri dokladnie czuje to samo
zagladam na forum czytam wlasnie dlatego ze wiem ze tu wszyscy rozumieja

tez nie potrafie wrocic do "normalnego zycia" do zwyklych problemów ktore wydaja sie takie banalne i rozwizywalne...

pozdrawiam Was serdecznie i duzo sily zycze Kochani

Kochana :*

mocno tulę

smutek okrutny i staramy sie zyc dalej ale jak nas dopada to ciezko

trzymaj sie dzielnie

Kubanetko jak soebie radzicie?
jak sie czujesz?

sciskam :*

kubanetko u mnie tez wszystko mi Tatusia przypomina bo tez nam pomagał w budowie, z reszta gdyby nie on to byloby to dla nas nieosiagalne bo nie znamy sie na tym a Tato duzo wiedzial i dzieki nie mu nic sie nie wali
strasznie ciezki czas

trzymajcie sie z Mama!
duzo sily :*

"Trzeba przeżyć wszystko, co jest nam dane. Cała radość i cały smutek. Nie wolno nam się od tego uchylić. Nie przeżyty smutek, przed którym uciekliśmy, i tak kiedyś nas dopadnie." Hanna Krall

witaj Kochana
u nas minął dopiero tydzien i jeden dzien i nie wiem co bedzie za miesiac
ale takich ran czas nie zagoi
moze je zabliznic i mozemy jakos nauczyc sie zyc z tymi bliznami
ale tak jak pisze Adamek - ze smiercia naszych bliskich umiera jakas czesc nas samych

dobrze ze zjmujesz mame bo to jej jest najciezej
to ona straciła towarzysza swojego zycia
my tez staramy sie mame wspierac i ciagle do niej jezdzimy, staramy sie zeby ktos przychodzil

mocno Cie sciskam i duzo sily zycze Wam :*

adamek,nie napisałam ze nie ma sie co z nimi kłocic tylko ze ciezko jest sie z nimi kłocic bo wydaje sie czesto ze wiedza lepiej
ale niestety okazuje sie ze wcale nie
z malo jest takich naprawde oddanych lekarzy
sami to doswiadczylismy
dlatego wlasnie na kazda wizyte szlam z rodzenstwem i kartką pełna pytan zeby niczego nie pominac o wszystko zapytac i do tego jeszcze z roznymi wydrukowanymi artykułami
niestety po trochu sami musimy szukac informacji i mozliwosci
gdyby nie sciagniecie do taty znajomej pulmunolog to byloby o wiele gorzej, duzo nam powiedziala, przepisala leki i tacie sie wtedy baaardzo poprawilo
gdybymy słuchali tylko onkolog to juz dawno Taty by nie bylo wsrod nas
a my jezdzilismy i szukalismy specjalistów w innych miastach i dzieki temu udalo sie przeprowadzic te wszystkie operacje
takze Adamku prosze czytaj dokladnie co ktos pisze bo potem sie rodza niedomowienia

Kubanetko sciskam
jestescie bardzo silni

Kochana ciezko jest klocic sie z lekarzem bo wydaje nam sie ze oni wiedza najlepiej co robic a tu sie okazuje ze nie zawsze
i ta bezsilnośc
Kochana tak bym chciala zebys nie musiala tak cierpiec
uwazam ze zrobilas wszystko co moglas

mocno tule :*

[*]
tak bardzo mi przykro...niech Tatuś odpoczywa w pokoju

u nas tez jest problem z polykaniem
tato nie przelknie nawet najmniejszej tabletki
tez nie wiem o co chodzi bo inne rzeczy je i polyka nawet jakies wieksze kawałki jedzenia

my jeszcze walczymy z pieluchami
wiec o cewniku nic nie wiem

trzymajcie sie jakos

Kochana duzo sily Wam zycze
tak ciezko patrezc na ukochana osobe jak cierpi, jak choroba zmienia jej umysł ciało wszystko :(

tyle by sie chcialo jeszcze powiedziec, zrobic
ale tez nie wiadomo czy ta osoba rozumie to wszystko - u nas tak jest

trzymajcie sie jakos
u nas tez raz troszke lepsze raz gorsze dni

Kubanetka jak Tatuś?
jak sobie radzicie?

kubanetka, dokladnie o to samo chcialam zapytac
tez mnie to przeraża
u mnie tato juz prawie nie mowi-rozumie ale nie potrafi powiedziec nic procz kilku podstawowych słow tak nie moze itd

tez mnie to strasznie przeraza
czasami soboe mysle ze jeszcze bedzie dobrze a potem patrez na tate i wiem ze go zabraknie :(

trzymaj sie Kochana :*