Znalezionych wyników: 3

Eirene sama straciłam w ostatnim czasie parę osób bardzo mi bliskich, wszystkich na nowotwory, wiem jaki to ból.
Mówi się, że czas leczy rany, fakt leczy bo musimy żyć dalej, pochłaniają nas obowiązki ale ten ból w sercu zostaje na zawsze.

Płacz jak możesz, to pomaga, praca też, bo jesteś wśród ludzi, musisz funkcjonować. Musisz przeżyć ten smutny dla Ciebie czas, jak trzeba wspomagać się jaką tabletką uspokajającą bo wszystkie stresy odbijają się na naszym zdrowiu.

Życzę dużo siły, trzymaj się.

Bardzo mi przykro, wyrazy współczucia. ::rose::

Eirene, mów do mamy to co chcesz powiedzieć. Nie wiesz czy Ona słyszy czy też nie. Powiedz Jej wszystko co chciałabyś przekazać. Moja teściowa też była niekontaktowa a ja mówiłam, mówiłam i wiedziałam, że nic nie rozumie. Jak odzyskała na moment świadomość powiedziała ja też was kocham (mnie i swojego syna). Będzie Ci łatwiej, siedź, trzymaj za rękę, opowiadaj o rzezach dnia codziennego oraz to jak kochasz i jak jest dla Ciebie ważna.

Masz nerwicę lękową, leczysz się, to rozumiem, że przyjmujesz leki. Jak nie to bierz a jak bierzesz to może na ten trudny czas potrzeba zwiększenia dawki leków, jakieś benzo na ataki. Tachykardia to normalne, stresujesz się, boisz, mam lęki serce szaleje, może jakieś leki od kardiologa na zmniejszenie pulsu.

Musisz teraz być silna dla mamy a siłę na pewno znajdziesz, nawet nie wiesz skąd ona do Ciebie przyjdzie.
Pozdrawiam.