Znalezionych wyników: 4

Dziękuję za szczerość!
Przyznam się, że musiałem ten post czytać kilkakrotnie, myśląc, że mylą mi się litery w trakcie czytania. Prawda jest jednak taka, że jestem jeszcze bardziej naiwny niż mi się wydawało (miejscami, moja naiwność graniczy z głupotą chyba).
Cóż, mam tylko nadzieję, że rozmowa na ten temat na Forum (czyli w miejscu publicznym), bez zamiatania czegokolwiek pod dywan, ma szansę przyczynić się do zmiany a lepsze (choćby w zakresie podejścia pacjentów i Ich rodzin).
Serdecznie pozdrawiam!

Witam serdecznie!

Z braku własnych zajęć (no po prostu ostatnio nie wiem co z czasem wolnym robić) pomyślałem, że podejmę kolejny temat, który nikomu do niczego się nie przyda. Nie zapominam też o drugim równie poważnym źródle mojej motywacji - jak wysmaruję kolejny nadęty post, to nikt go nie przeczyta, ale będę wyglądał na mądrzejszego niż jestem w rzeczywistości (no bo z pewnością nie piszę mając na uwadze dobro pacjentów i ich bliskich). Do rzeczy, więc, bo przed nami kolejny temat tabu.

W latach 2006 - 2009 w szpitalu w Bostonie odbyła się rekrutacja do jednej z największych prób klinicznych mających na celu ocenę wpływu wczesnej opieki paliatywnej na długość życia, leczenie i jakość życia chorych z zaawansowanym NSCLC. W serii artykułów, badacze doszli do następujących wniosków:
- http://pallcare.ru/File/NEJMoa1000678.pdf
1. w kohorcie objętej wczesną opieką paliatywną (EPC) uzyskano istotnie statystycznie lepszą kontrolę objawów (mierzoną za pomocą "FACT-L"="Functional Assessment of Cancer Therapy–Lung")
2. w kohorcie objętej EPC 16% pacjentów miała objawy depresji vs w kohorcie kontrolnej 38% (!!!)
3. pomimo faktu, że w ostatnim etapie leczenia mniejsza ilość pacjentów objętych EPC była leczona onkologicznie (33% vs 54%), to mediana przeżycia w kohorcie EPC była o prawie trzy miesiące dłuższa (11.6 vs 8.9 m-ca)
- http://jco.ascopubs.org/content/29/17/2319.full
1. wraz z rozpoczęciem próby prawie 70% pacjentów twierdziło, że celem ich leczenia jest radykalne usunięcie nowotworu (przypominam, że mówimy o NSCLC z przerzutami!), a 30% twierdziło, że w ich przypadku nowotwór jest chorobą całkowicie uleczalną
2. już w trakcie badania, w kohorcie EPC prawie 90% pacjentów potrafiło prawidłowo ocenić swoje rokowania vs w kohorcie kontrolnej było to ok 60%
3. w kohorcie EPC pacjenci, którzy potrafili odpowiednio ocenić swoje rokowania byli bardzo niechętni do otrzymywania chemioterapii w ostatnim stadium choroby (jedynie 9.4% się na to decydowało vs 50% w kohorcie kontrolnej)
- http://jco.ascopubs.org/content/30/4/394.abstract
1. ilość schematów chemioterapii nie różniła się pomiędzy badanymi kohortami
2. pacjenci w kohorcie EPC mieli o połowę mniejsze szanse na otrzymanie chemioterapii w ostatnich 60-ciu dniach życia (i to jest pozytywny wniosek, bo chemioterapia podana wczoraj pacjentowi, który zmarł dziś jest chyba mało skuteczna, prawda?)
3. wyraźnie zwiększył się czas pomiędzy ostatnią dawką chemioterapii a zgonem (64 dni vs 40.5 dnia) oraz niemal dwukrotnie większy odsetek pacjentów w kohorcie EPC korzystał z opieki hospicyjnej (60% vs 33%).

Czy sprawa tyczy się tylko NSCLC? NIE
- http://jco.ascopubs.org/content/27/2/206.abstract
W powyższym badaniu wzięło udział ponad 120 pacjentów z zaawansowanymi rakami. Porównywano pacjentów objętych standardową opieką onkologiczną przed i po objęciu ich opieką poradni paliatywnej - Oncology Palliative Care Clinic (OPCC). Ocenie podlegał zarówno komfort psychiczny pacjenta (Distress Score) jak również objawy takie jak: zmęczenie, nudności, ból, pobudzenie itp. Ciekawe jest to, że ocenie poddano także najbliższe otoczenie pacjenta - Family Satisfaction with Advanced Cancer Care (FAMCARE). Wszystkie mierzone charakterystyki uległy istotnej statystycznie poprawie po tygodniu oraz po miesiącu od objęcia chorego opieką paliatywną.

Nawet w dość prostej analizie retrospektywnej, uczeni z MD Anderson CC ( http://online.liebertpub..../jpm.2006.9.894 ) zaobserwowali, że objęcie chorych wczesną opieką paliatywną spowodowało znaczny spadek śmiertelności na oddziale intensywnej opieki medycznej.

Warto zacytować wniosek do jakiego doszli autorzy artykułu przeglądowego http://journals.lww.com/j...re_Teams.4.aspx , w którym to dokonano analizy badań wpływu wczesnej opieki paliatywnej na pacjenta onkologicznego i Jego rodzinę:
"Overall, the evidence demonstrated that home, hospital, and inpatient specialist palliative care significantly improved patient outcomes in the domains of pain and symptom control, anxiety, and reduced hospital admissions. The results suggest that specialist palliative care should be part of care for cancer patients."
Reasumując, w badaniach dowiedziono, że opieka paliatywna (czy to domowa, szpitalna, czy specjalistyczna) istotnie poprawiła oceniane charakterystyki (takie jak ból, redukcja objawów, niepokój czy ilość hospitalizacji). Wyniki te sugerują, iż specjalistyczna opieka paliatywna winna być częścią standardowej opieki dla pacjentów onkologicznych. (niezdarne tłum. własne autora postu)

Oczywiście, co do interpretacji zacytowanych wyników badań nie powinniście wierzyć moim słowom - bo prawda jest taka, że jestem nikim. Proponuję więc sięgnąć po lekturę następującego artykułu http://jco.ascopubs.org/content/29/6/755.long Jest to oficjalne stanowisko Amerykańskiego Stowarzyszenia Onkologii Klinicznej w sprawie potrzeby spersonalizowania terapii onkologicznej. Znajdziecie tam wiele na temat istoty objęcia pacjentów onkologicznych wczesną opieką paliatywną. Artykuł ten jest darmowy, więc pozwolę sobie zacytować jego fragment:
"Care intended to enhance patients' quality of life should be a priority throughout the disease trajectory of advanced cancer. This can at times be consistent with a concurrent focus on disease-directed treatments but should in all cases be an explicit part of patient assessment and management. The potential impact of cancer-directed therapy on quality of life should be discussed with symptom-directed palliative care alone presented as an alternative, particularly for interventions that may yield disease response or slow progression but do not prolong survival. Evidence suggests that when such conversations occur, patients frequently request a focus on palliation of symptoms rather than a focus on disease control."
Opieka, której celem jest poprawa jakości życia pacjenta winna być nadrzędnym celem w trakcie leczenia zaawansowanego nowotworu złośliwego. Podejście to może być zgodne (jednoczesne) z leczeniem onkologicznym (rozumianym w sensie leczenia przyczyny powstania objawów), ale powinno stanowić odrębną część podczas oceny stanu pacjenta oraz podczas leczenia. Potencjalne konsekwencje podjęcia leczenia onkologicznego (w rozumieniu jak powyżej) na jakość życia powinny być zestawiane z alternatywą w postaci leczenia objawowego (paliatywnego), zwłaszcza w przypadku, gdy interwencja onkologiczna ma jedynie na celu zanotowanie niewielkiej odpowiedzi na leczenie lub spowolnienie progresji, a nie wydłużenie czasu przeżycia. Wyniki badań sugerują, iż w przypadku gdy tego typu rozmowa z lekarzem ma miejsce, pacjenci znacznie częściej życzą sobie położenia większego nacisku na leczenia objawowe, niż onkologiczne. (to znów niezdarne tłum. autora postu)

No dobrze, co miałem napisać, to napisałem (takie świąteczne nawiązanie mi wyszło). Pozostaje mi teraz poczekać na wszelkie wyrazy niezadowolenia.

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie!

P.S. Przepraszam bardzo DSS, że powtórzyłem część informacji zawartych w Jej poście. Uznałem poprostu (może niesłusznie), że warto zebrać garść informacji na ten temat bez odniesienia do konkretnego przypadku.
Przepraszam także Moderatorów jeśli niepotrzebnie założyłem nowy temat - nie potrafiłem znaleźć odpowiedniego miejsca na ten post.