Znalezionych wyników: 6

Agnieszko postaram się odpowiedzeć na Twoje pytania, ale jednocześnie napiszę trochę ogólniej (może się komuś przyda, a może po prostu, jak to ktoś kiedyś powiedział, "nawiedzony jestem"

).

Najpierw o chemii II linii: Standardowo przy wczesnym nawrocie, gdzie rokowanie jest gorsze, stosuje się topotekan. W badaniu klinicznym fazy III http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17135646 wykazano, że w kohorcie leczonej topotekanem mediana czasu przeżycia wyniosła 25.9 tyg. w porównaniu do 13.9 tyg w kohorcie leczonej jedynie zachowawczo. Jednocześnie zanotowano lepszą kontrolę objawów oraz wolniej pogarszające się samopoczucie, cytat:
In the intent-to-treat population, survival (primary end point) was prolonged in the topotecan group. (...) Response to topotecan was 7% partial and 44% stable disease. Patients on topotecan had slower quality of life deterioration and greater symptom control.

No i teraz troszkę ogólniej. Niestety, po wielu wypowiedziach Forumowiczów widać jak ogromne żniwo zbiera brak informacji na temat raka. Nie wmówi mi nikt, że nie rozmawia się z chorymi i Ich rodzinami, bo nie chcą, albo nie są w stanie zrozumieć - jest wręcz przeciwnie, nasi Forumowicze pytają i najczęściej pytają celnie oraz z sensem.
Chemio i radioterapia powodują wiele efektów ubocznych, ale nie wszystko co obserwujemy jest tylko ich konsekwencją. Bardzo łatwo jest wmówić choremu, że to efekt leczenia, bo przed diagnozą czuł się dobrze, a teraz jest zupełnie inaczej. Jednocześnie pojawiają się mity o cudownych specyfikach i dietach, no i efekt gotowy.
Nie chcę być źle zrozumiany - w żadnym wypadku nie należy podawać chemii za wszelką cenę. Chemia musi móc spełnić swoje zadanie, musi być skuteczna i prowadzić do remisji, inaczej powoduje więcej szkody niż pożytku.
Z nieznanych dla mnie jak dotąd przyczyn, bardzo mało rozmawia się z chorymi na temat odpowiedniego odżywiania w chrobie nowotworowej. Nie można tego lekceważyć, gdyż (takie czy inne) zmiany w metabolizmie zachodzą przez cały czas trwania choroby nowotworowej i nie są jedynie związane z ostatnim stadium. Obecnie, w wielu źródłach podkreśla się ogromne znaczenie wczesnego wykrycia symptomów kacheksji i interwencji w celu nie dopuszczenia do nieodwracalnych zmian.
Poniżej zamieszczam małą bibliografię, aby sami się Państwo mogli przekonać w czym rzecz (warto zapoznać się z linkami, również po angielsku):
-- w języku polskim: http://www.wydawnictwoapt...0zywieniowe.pdf ,
http://www.e-onkologia.am...ZECIWBOLOWE.pdf , http://www.lekarzonkolog.pl/publikacje/8324 , http://www.wprost.pl/ar/1784/Smierc-na-raty/
-- w języku angielskim (bardziej profesjonalnie opracowane): http://www.cancer.gov/can...3/module-3b-pdf , http://www.epcrc.org/guidelines.php?p=cachexia

Pozdrawiam serdecznie,
Michał.

Dzięki Justyno!
W odpowiedzi na temat wątku, chciałbym napisać kilka słów (choć może w tej chwili nie powinienem).
Agnieszko, sytuacja jest najprawdopodobniej bardzo poważna. Opisane przez Ciebie objawy:

Witam serdecznie!
W większości przypadków chorzy chcą wiedzieć co im dolega, rozumieć jak może postępować choroba, zdawać sobie sprawę z ryzyka podejmowanego przy zlecaniu metod leczenia. Jest to zrozumiałe skoro to właśnie o ich zdrowie i życie toczy się walka. Osobiście uważam to za szczególnie istotne w przypadku, gdy leczenie niesie ze sobą szereg skutków ubocznych. Niewiedza często powoduje tylko większy lęk. Nie sądzę jednak, żeby lekarz przedstawił to w sposób: 'Podamy chemię, jak będziemy mieć szczęście, to nastąpi regresja, ale nawet wtedy po pewnym czasie nastąpi wznowa i metastaza, później znów leczenie chemiczne i sytuacja będzie się powtarzać.' Jesli sie mylę i tak przedstawi sprawę, to osobiście zasugerowałbym poszukanie innego lekarza.
Leczenie paliatywne ma na celu redukcję objawów choroby, spowolnienie jej rozwoju i przedłużenie życia chorego. Co do tego jak dużo czasu zostało Twojemu tacie, to nie radzę sugerować się zbytnio statystykami, bo potrafią byc bardzo mylące. Wiele zależy od tego jaki jest stan zdrowia chorego przed terapią, jak chory zareaguje na leczenie i czy nowotwór okaże się wrażliwy na chemię - to wszystko zależy jeszcze od wielu innych czynników.
Rak drobnokomórkowy płuca jest bardzo trudnym przeciwnikiem, ale nie znaczy to, że nie istnieją ludzie, którzy z nim żyją więcej niż rok. Właśnie poddanie chemioterapii ma na celu zatrzymanie rozwoju choroby, w tym zatrzymaniu metastazy (również do narządów odległych).
Za granicą są inne schematy chemioterapii i terapi celowanej, które są w fazie prób klinicznych. W Polsce są również próby kliniczne nowych metod leczenia - w szczególności jest taka, która dotyczy pierwszej linii leczenia SCLC (w fazie ED) http://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT01450761 Jest to jednak zadaniem lekarza by rozważyć czy wzięcie udziału w takiej próbie może przynieść korzyść dla pacjenta, a decyzja o uczestnictwie należy wyłącznie do osoby chorej.

Życzę dużo serca do walki i wielu powodów do radości!