Znalezionych wyników: 3

u Mnie 24 maja minął rok jak tata odszedł. Ból jest wciąż ten sam. Ta sama tęsknota, ten sam widok gdy go ostatni raz widziałam, widoki chorego w łóżku, cierpiącego...
wybudował mi dom-miał się nim opiekować, pomagać mi rozpalać w piecu gdy męża nie będzie, brać wnuki na spacer, wpadać na kawę, na obiad.....
codzinnie przychodzi do mnie mama, patrze jak jej smutno, jak depresja się pogłębia, jak chudnie, jak jej go brakuje. Odszedł tata tracę też mamę. Ból ma tylko na twarzy i smutek. Biega po 100 razy na cmentarz, nie potrafi sobie znaleźć miejsca.
Teraz odeszła kuzynka taty. Chorowali w tym samym czasie. ALe ona przezyła z rakiem 3 lata a tata tylko 3 miesiące. Bardzo się wspierali. Miała pogrzeb w jego rocznicę.Chciała do niego już iść i poszła. Są już razem. A nam na ziemi ich tak bardzo brakuje.

przytulam Was wszystkich mocno

u Mnie już 7 miesiąc będzie w Wigilię i powiem Wam że kładę się spać widze chorego tatę, albo jak leży już martwy. Pobyt jego w szpitalu, smutne oczy...Przebudzę się w nocy to samo. Nie widzę go radosnego pełnego życia, może z czasem przyjdzie inny "widok" wspomnienia. Na razie ich nie ma nad czym bardzo ubolewam :cry:

Pamiętam za to doskonale ostatnie święta Wigilię z nim, co robił jak był ubrany .Już wtedy coś się działo mało zjadł, wymiotował, ale kto mógł wiedzieć....

Witaj
mój tata umarł 3 miesiące temu i niestety ale z dnia na dzień jest gorzej.
kładę się spać to widzę go jak leży w łóżku chory, widzę go po operacji,jego ruchy...
ciągle zastanawiam czy nie powinnam mu powiedzieć że odchodzi że bez jedzenia to miesiąc wytrzyma, że jest mi przykro że cierpi, ....itp
wciąż zadaję sobie takie pytania i gdybam i tak na prawdę nikt nie jest w stanie mi na nie odpowiedzieć a ja się głowię i myślę, rozmyślam...
jest ciężko, bardzo Ja jestem młodą osobą bo mam 28 lat moja mama 55 ale ból jest okropny.
Do tego bardzo cierpię bo wiem że mamie jest ciężko że nie jestem w stanie jej pomóc, a ona wciąż płacze wieczór się zbliża i płacze w nocy nie spi, wstaje rano płacze
nie mieszkam z nią ale czesto jestem u niej albo ona u mnie ale ciagle widze bol na jej twarzy i smutek w jej oczach
nie da sie z tym pogodzic jak ktos bliski umiera.
nie wiem co Ci poradzić bo sama nie wiem jak sobie poradzić...
tak wiele ludzi choruje na tego raka młodzi, starsi...

trzymaj się!
przytulam Cię mocno