Znaleziono 1 wynik

A ja jestem tutaj dlatego, że przede wszystkim chcę pomóc. Na miarę swoich skromnych możliwości, ale chcę. Nie jest to żadne olśnienie czy objawienie. Po prostu samemu będąc chorym najwięcej dobra, zwykłej życzliwości, pozornie oczywistych wskazów, ale ratujących mój komfort życia podczas leczenia, otrzymałem od innych chorych czy ich rodzin. Nie od fantastycznych lekarzy, zapracowanych pielęgniarek (i tak jestem im wszystkim wdzięczny), ale właśnie od moich szpitalnych znajomych. Pewnie nigdy nie zapomnę tego zwierzęcego strachu przed wejściem do CO czy na oddział chemioterapii. I w tym wszystkim pomogli mi się znaleźć inni.

I tutaj, na tym forum, wiele osób miało, ma i będzie miało podobny problem: szukają rady, zrozumienia, jakiejś wspólnoty. Jak tylko potrafię, staram się właśnie w tym kierunku działać. Nie jestem lekarzem, a tyle, co wiem, wiem wskutek leczenia onkologicznego (każdy pacjent tę wiedzę czy chce, czy nie chce, zbiera), ale myślę, że jak już trzeba się z raczydłem przeczołgać, lepiej to robić razem.