Znaleziono 1 wynik

Rozumiem Cię doskonale Nadziejo,

Ja też się okropnie bałam tego momentu odejścia, aż słabłam na samą myśl.

Rankiem, kiedy z Tata już było źle jeszcze rano siedziałam z mamą, która Tatę próbowała karmić - widziałam co się dzieje, Boże jakie smutne jest to wspomnienie, mówiłam Mamie, że starczy, że Tata nie ma siły, pokłociłyśmy się, bo Mama nie chciała przyjąć tego do wiadomości.

Ja osłabłam tak, ze zasnęłam, nie miałam siły z tego strachu wstać, wtedy Tata odszedł.

więc wiem jaki to jest strach, ale mimo tego, że jest ogromny, wiem, że napewno dasz radę, będziesz musiała. A strach i uczucie będą ogropne, ale dasz radę!