Znalezionych wyników: 7

Droga Peti,

nie mogłam śledzić ostatnio wydarzeń.

Dopiero zobaczyłam .....

Chciałam Ci życzyć dużo siły, niech spadnie na Ciebie ta moc, byś mogła iść dalej tu na ziemii, z mężem w myślach, obok.

Przytulam mocno!!!!!

Peti, dziękuje, ze podzieliłaś się tym co u Was , ponieważ mogę tylko wyobrazić sobie jak bardzo Ci ciężko.

Dzisiaj nie będę najlepszą pocieszycielką, bo sama nie czuję się najlepiej.

Jesteś bardzo dzielną i odważna kobietą, to Hospicjum to strzał w dziesiątke w tej chwili , macie świetną opiekę.

Zyczę by Mąż poczuł się lepiej i pięknie się do Ciebie uśmiechał

[następne komentarze]

Niestety ja sie zupelnie nie znam na lekach, ale myślę, że lekarz powinien umieć dobrac leki przeciwbólowe optymalnie, ale niestety pewnie jeśli chcemy, żeby nie bolało, to musimy sie liczyć ze większą ilościa snu. Sen to również pewnie taki odpoczynek od bólu u naszych bliskich.

U mojego Taty na początku brania tych lekarstw przecibólowych następowała bardzo duża senność.Nieraz jak ma gorszy dzień to śpi na fotelu i oczy mu się zamykają.

Jeśli Twój mąż od niedawna przyjmuje silne leki przecibólowe, to myślę, że mogą mieć działanie nasenne. Organizm tak pewnie reaguje.

Ja po 5 ibupromach na dobę potrafie mieć niezły odlot i spać gdziekolwiek.

Wiem, ze jest to smutne jak nasi kochani coraz więcej nam śpią, ale najważniejsze, że ból ustępuje, korzystajcie z chwil po przebudzeniu. Ja zawsze "atakuje " Tatę jak tylko wstanie, bo wtedy jest najbardziej energiczny i rozmowny.

Pozdrawiam mocno!!!!

Kochana Peti jest mi ogromnie przykro!!!!

Teraz to jest ogromnie ciężkie, niewyobrażalne dla Ciebie, nikt nie zrozumie Ciebie, kto tego nie przyżył. Bo inaczej się wszystko przeżywa w przypadku Taty, inaczej już w przypadku Mamy a jeszcze zuoełnie inaczej w przypadku Męża.

Dlatego chciałam Ci tylko powiedzieć, że napewno trzeba mieć nadzieję, cieszyć się dniem codziennym, bo na nic innego niestety nikt nie ma wpływu ------- i tu jest problem, bo nie ma nikt wpływu na to co się teraz będzie działo.

Wierzę, że dacie radę przez to przejść, że będziecie razem na Wielkanoc!!! Twój mąż jest silny, więc wierzę, że bedzie inaczej niż lekarz mówił. Że nie podda się tak szybko.

Nie myśl o tym co będzie później, bo czlowiek nie jest wtedy chyba ogarnąć tego wszystkiego. Naturalne, ze byłoby Ci źle bez męża, ale na razie nie myśl o tym, bo nie ogarniesz. Wszystko powolutku, zobaczymy co się będzie działo, mając nadzieję, że Mąż będzie skutecznie walczył.

Trzymaj się mocno!!!!!

[następne komentarze]

Dodano: 2011-02-07, 22:05

Cieszę się, że u Was w miarę normalnie.

Przed chorobą Taty, drżałam na myśl o takiej sytuacji.

Ale poraz kolejny sprawdza się powiedzienie, albo stara prawda, że nawet sami nie jesteśmy świadomi ile możemy znieść i przyjąć na swoje barki.

Nawet przy takiej chorobie niezbędna jest normalność.

Trzymajcie się mocno!!!!

[następne komentarze]

Witaj Peti,

Tak czytam już Twoją, Waszą historię od dłuższeg czasu, ale wstyd się przyznać, nie miałam czasu napisać.

Chciałam Ci tylko napisać, że dzielna z Ciebie kobieta i mam nadzieję, że jeszcze długo będziecie się cieszyć sobą z Mężem.

W sumie to określenie paliatywna, bardziej pasuje do mojego Taty, u którego chorobę widać gołym okiem.

Dlatego w Waszym przypadku nadzieję trzeba mieć zawsze.

Trzymaj sie mocno!!!

[następne komentarze]