Znalezionych wyników: 6

Elu, bardzo Tobie współczuję, że nadszedł dla Was ten moment:(

Nie wiem jeszcze jaki to ból, ale mogę się domyślać.

Na zdjęciu pięknie wyglądacie. Widać, że się kochacie bardzo - piszę kochacie, bo napewno tam miłość nie ustanie.

Mąż napewno był i jest dumny, że znalazł sobie taką wspaniałą żonę.

Wieczny odpoczynek dla Twojego Męża, a dla Ciebie jakiegoś źródła ukojenia tego bólu.

Elu Twój Mąż to uparty mężczyzna - jak mój Tata.

Podziwam własnie mojego Tatę za to, że mimo, że jest taki chory, czasem gubi na chwileczkę świadomość, ale w kwestii swojego leczenia ma zawsze coś do powiedzenia.

Z jednej strony czasem wiemy lepiej, co dla naszych chorych jest lepsze. Widzimy w jakim są stanie i czego mogą nie wytrzymać fizycznie. Ale z drugiej jest jeszcze to prawo każdego człowieka do decydowania o sobie. Właśnie Twój Mąż z niego skorzystał:)

Takie to niezwykłe jest, że po tak cięzkiej walce, kiedy dochodzimy doi momentu, kiedy wiemy, że żadna chemioterapia już za wiele nie pomoże, udaje nam sie pogodzić z tym.

Bo przecież najważniejsza jest jakość życia teraz, aby właśnie widzieć ten uśmiech mimo wszystko.

Domyślam się, że mąż jest już zmęczony szpitalami, lekarzami.

Mój Tato jest właśnie zadowolony w tej całej sytuacji, że ma lekarza, który do niego przychodzi, że ma pielęgniarkę, która zajrzy.

Mamy wizytę u onkologa 22.03.2011, ale Tato już sie stresuje tą wizytą, bo to dla niego przecież wielka wyprawa.

Życzę duzo siły do opieki nad mężem i wielu serdecznych osób u waszego boku w tym czasie.

Dobrze rozumienm, jak Ci ciężko.

Wprawdzie to nie mój mąż choruje , ale Tata, ale to też jedna z najbliższych mi osób.
Oczywiście najgorsze, jest patrzenie na to cierpienie, mój Tata stara się być twardy, dzielny, nie marudzi, przyjmuje to z pokorą, ale bardzo ciężko jest patrzeć jak ktoś z dnia na dzien słabnie.

Mój Tato również nie ma siły na robienie czegokolwiek, praktycznie już tak 8 miesięcy jest w ciężkim stanie, ma świadomość wszystkiego, tylko nie ma takiej władności, swobody ruchów przede wszytkim, żeby się czymś zajmować - teraz nami dyryguje:)

Co do kaszlu to oczywiście u każdego jest inaczej, mój Tata miał również kaszel, wietrzylismy dużo pokój w którym przebywa, bardzo dużo, żeby cały czas był dostęp świeżego powietrza i Tata dostawał flegaminę w tabletkach i jest spokojnie.

Mam nadzieję, że uda sie lekarzom zlikwidować te dolegliwości, tak aby mężowi było lepiej.

A odnośnie naświetlań to mój Tata również miał - też mi było cięzko, ale to był wtedy początek naszej drogi. Nie będą okłamywać, dość osłabia, ale nie zawsze jakoś strasznie. Mój Tata przeszedł to praktycznie tylko z osłabieniem. Dużo spał po tym - nawet jak przyszlismy do szpitala, to po godzinie, dwóch musiał spać. Ogólnie lekarz cały czas pytał, czy Tatę głowa nie boli - bo to główny skutek uboczny, ze względu na zwiększony obrzęk w mózgu.

Zazwyczaj podają też dużą ilość mannitolu w kroplówkach na obrzęk.

Trzymaj się dzielnie!!!!

Droga Elu,

Bardzo mi przykro że nastąpiła progresja:(

Aktualne wytyczne postępowania w drobnokomórkowym raku płuca
Current guidelines for the management of small cell lung cancer
A.A. Adjei, R.S. Marks, J.A. Bonner
Mayo Clinic Proceedings, 1999; 74: 809-816
Data utworzenia: 10.09.2000
Ostatnia modyfikacja: 18.04.2008
Opublikowano w Medycyna Praktyczna 2000/09

W tej publikacji opisano zasady postępowania z leczniu drobnokomórkowego raka płuca. Mam nadzieję, że jest to wiarygodna lektura. Nie ma tam dokładnych informacji o ilości chemii - podejrzewam, że o tym będzie decydował lekarz widząc efekty tej chemioterapii.
Nietety to co przeczytałam o nawrocie choroby nie wieje optymizmem:(
Ja sama się tego boję, nie potrafię się cieszyć z poprawy stanu mojego Taty, bo już widzę ten nawrót, który nastąpi. Czasem nadmiar wiedzy przeszkadza:(

Trzymaj się Elu dzielnie, mam nadzieję, że w Waszym przypadku chemia da Wam się cieszyć sobą jeszcze jakiś czas...
Trzymaj się