Znalezionych wyników: 89

Witajcie,
od jakiegoś czasu mąż miał tkliwość jądra, zauważył tez jego powiększenie wczoraj był prywatnie na wizycie u Urologa, miał również 2 x usg, w załączeniu wynik. Dostał skierowanie do szpitala na usunięcie jądra wraz z guzem. Co dalej? czy powinniśmy teraz sami zrobić wyniki markerów żeby widzieć przed i po? czy takie badania w szpitalu mu wykonają? czy długo się czeka na operację? jak wygląda rekonwalescencja po? co powinniśmy wiedzieć na sam początek?

to juz prawie 5 miesiecy a mi nadal jest ciezko, tyle chcialabym jeszcze cioci powiedzieć, poprzebywac z nia... nie umiem sie z tym pogodzić tak bardzo mi jej brakuje

dziekuje za wyjasnienie, zadzwoniłam jeszcze do lekarza rodzinnego, tyle ze mamy lekarki juz nie było, ona raczej kategorycznie była przeciwna zabiegowi, ze wyniki sa zbyt złe, ze ma si epojawic w przychodni i zwieksza dawki lekow.

a czy takie wyniki moga byc przeciwskazaniem do jutrzejszej operacji zacmy? mama 2 lata czekała?

mama na razie ma zrobione wyniki tsh które wynosza 17,4 norma 0,35-4,9 FT4 ma 0,69 norma 0,70-1,48 ale najgorszy jest wynik anty-TPO ma wieksze niz 1000 a norma od 0-5,61 co to oznacza?

jestem bardzo przewrazliwiona 22 wrzesnia zmarła moja ciocia , trzymałam ja za reke gdy odchodziła, ostatnie miesiace spedziłam z nia, bardzo cierpiała - dlatego tak bardzo sie boje, a to moja mama bardzo wazna dla mnie osoba. Nie wiem jak to sie stało ze przez kilka lat mama nie była pod kontrola endykrynologiczna, do nefrologa chodzi co 3 msc raz w miesiacu robi badania, a tam chodziła prywatnie przez jakis okres robiła tsh i były prwidłowe a tu teraz taki zonk.... czy jak mama bedzie wyniki zrobia szybko biopsje? wiem jak wazny jest czas, juz teraz załuje ze od kwietnia mama nie poszła prywatnie. Wiem ze na razie nie powinnam sie zagłebiać i cztac za duzo, bo najwazniejsze sa wyniki, ale te guzki sa duze prawda? czytałam o innych objawach u mamy ich nie zaobserwowałam, oby to nie było to.

dzien dobry,
boje sie zaczac tu pisac, bo niedawno zakonczyłam wpisy w watku o raku płuc gdy odchodziła moja ciocia.
Dzis moja mama była u endykrynologa zrobił jej usg tarczycy wykrył 2 guzy 1,5 cm i 1,6 cm,
powiedzcie ze to nie rakowe tylko torbiele:( ,
ma teraz zrobic jakies wyniki w poniedziałek i isc na biopsje - tak boje sie znow przez to przechodzić..

[ Dodano: 2014-11-28, 18:39 ]
na chwile obecna niewiele moge napisac
7 lat temu moja mama miała naswietlana tarczyce jodem radioaktywnym,
ostatnie badania tsh robiła 3-4 lata temu jak szła na operacje woreczka,
leczy sie na kłebuszkowe zapalenie nerek od wiecej niz 10 lat,
ma nadcisnienie tetnicze, jest po 1 zawale, ma 65 lat.
Na wiosne miała robione badania na oddziale nefrologicznym i jakies wyniki miała złe,
poszla do rodzinnej i dostała skierowanie do endykrynologa dopiero własnie na listopad dzis jest po wizycie.
Czego mozemy sie spodziewać, tak bardzo boje sie najgorszego.

[ Dodano: 2014-11-28, 18:43 ]
na 2 grudnia ma operacje na zacmę w oku.

dziekuje za wyjasnienie, mimo ze jest mi ciezko i wciaz mysle o cioci , tak bardzo pragne z nia porozmawiac o prozie zycia o kazdej drobnostce.... ciesze sie jednak, ze w miłosci i bliskosci pozwoliłam jej przejsc na te druga strone

dzis odbył sie pogrzeb cioci, strasznie mi jej brakuje i zawsze bedzie brakować. Starszy 7 letni synek bardzo to przezyl chodził ze zdjeciem cioci bardzo płakal mimo ze ograniczyłam mu cala ceremonie wystawienia, mszy i pogrzebu tylko do spotkania w restauracji( jak z nim rozmawiać ?), po mału do niego dochodzi ze jego najukochansza ciocia odeszła, nigdy go nie przytuli, nie wezmie na kolana czy zadzwoni.

[ Dodano: 2014-10-26, 15:31 ]
takie mam pytanie, lekarz paliatywny powiedzial, ze cioci przestały funkcjonowac nerki, czemu tak sie dzieje najczesciej w zaawansowanej chorobie onkologicznej, ze chory nie oddaje moczu i wszytsko sie zatrzymuje w organizmie? czy moglismy ciocie przed tym uchronic i dłuzej nacieszyc sie jej obecnoscia?

tak mi przykro, ze nie moge nic juz w tym temacie napisac o cioci, o jej stanie , o tym ze choroba sie cofneła,a jej juz nie ma - wszytsko jest tak trudne, ze do niej nie zadzwonie, nie pojade do niej, nie zjem jej pysznego ciasta, nie chwyce jej za dlon, nie wyzale sie bo nikt inny jak ona tak dobrze mnie nie rozumiał.

ciocia odeszła chwile przed połnoca, trzymałąm ja za reke byłą wsrod bliskich-jest nam niezmiernie ciezko - ale juz nie cierpi, myslałam ze bedzie to dla mnie za trudne byc z nia w tej chwili, ale nie mogłam inaczej. Miałam chyba jakies przeczucie przywiozłam ksiedza z ostatnim namaszczeniem, ciocia wciaz nie była pogodzona z choroba i z tym ze odejdzie, mysle ze to pomogło jej odejsc w spokoju, zdołała sie jeszcze w pełni swiadoma pomodlić z Nami.

dzis był lekarz palaiatywny powiedział ze to stan przedagonalny, zalozył rowniez cioci cewnik, czy wiadomo jak długo taki stan moze sie utrzymywac? nie mozemy sie pozbierać, wczoraj zapisalam ciocie do hospicjum stacjonarnego u Nas w miescie, siostra oddziałowa pokazała mi caly oddzial, który mozna powiedziec ze jast taki czysty, przyjazne siostry, jest nowy wybudowany w wysokim standardzie i nawet juz dzwonili ze miejsce jest wolne ale nie umiemy sie zdecydowac, z 2 strony moja mama z ciocia przebywa sama i wiem ze bedzie miała wielka traume jak ciocia odejdzie w domu.

my najblizsi nie chcielismy o tym mowic nigdy, bo to trudny temat i nikt nie miał odwagi o tym wspomniec, zeby to zle nie bylo odebrane. Ciocia wciaz "walczyla" i nie dawała sie chorobie ,myslała ze i tym razem tak bedzie. Los jest jednak okrutny. Teraz jest co raz mniej swiadoma wszystkiego.

Załatwilam wypozyczenie lozka szpitalnego - regulowanego, postarałam sie o dofinansowanie materaca p/odlezynowego, ale znow problem bo musiałam to wysłac do Dolnoslaskiej Kasy Chorych i czekam na odpowiedz. W srode bedzie 2 raz lekarz paliatywny maja cos dopomoc z tymi obrzekami o jakis bandazach mowili. Dzwoniłam dzis do hospicjum w stacjonarnym sa podobno jakies spodnie pneumatyczne, ale nie jestesmy w stanie cioci wozić, a karetka nie mozna , nie jest to refundowane.

[ Dodano: 2014-10-20, 19:19 ]
Przykro mi Renata, nie myslałam ze ta chwila nadejdzie, nie wyobrazam sobie jak to bedzie jak cioci zabraknie - bo zawsze miałam z nia swietny kontakt, juz zadne swieta nie beda takie same, nic juz nigdy nie bedzie tak samo, ciocia była zawsze organizatorem jednaczacym cala rodzine z racji ze swojej nie miała. W sprawach majtkowych o tyle bedzie problem ze jak to czasem bywa w rodzinie z jednym z braci nie maja kontaktów. Przykro sie patrzy ciocia ma tylko 61 lat i mogła spokojnie jeszcze sobie pozyć, szczegolnie ze babcia w tym roku konczy 90 lat i wskazuje ze przezyje własne dziecko.

[ Dodano: 2014-10-20, 19:36 ]
ciocia niewiele je prawie nic, w ciagu miesiaca schudła 10 kg, mowi ze wszystko jej w gardle stoi. Mama stara sie jak moze, przygotowujemy to na co ciocia ma ochote, sniadanie to poł kromeczki, obiad 2 łyzki zupy, kolacja tez praktycznie nic - nie ma sił juz na nic. Załatwilismy do poruszania sie po domu wozek inwalidzki, ale widze ze po malu on juz nie ma sensu, bo to toalety juz ciocia nie jest w stanie zdazyć, wstanie z wozka tez jest trudne. Siedzi czesto wpatrzona w tv, mowi cos do moich dzieci ech - o tematach bierzacych nie umie juz rozmawiac...

[ Dodano: 2014-10-20, 19:53 ]
aha mam pytanie ciocia prawie w ogoe nie spi, ani w nocy, ani w dzien po tych lekach jest pobudzona, czasami ledwo siedzi, ale nie chce sie połozyc - czy to normalne? w nocy tez po kilka razy sie budzi?

nie sadzilam ze ta choroba az tak bedzie postepowac jeszcze miesiac temu zawozilam ciocie i na badania i na tk a teraz nie wie gdzie jest , u kogo jest, nie poznaje mamy mieszkania, najgorsze ze nie ma uregulowanych pozamykanych swoich spraw majatkowych i nie da sie z ciocia o tym rozmawiac, a pozniej beda problemy.

Z ciocią co raz gorzej nie wiem czy to zaburzeniapo lekach morfinowych, czy moze jakies przerzuty do mózgu, ale traci kontrole nad tym co mowi, nie wie o czym mowi, nie mozna z nia juz nawiazac rozmowy. Mamie trudniej sie opiekowac, lekarz juz proponuje hospicjum stacjonarne, nie wiem co o tym myslec. Zaopatrzeni juz jestesmy w pampersy, ciocia nie panuje nad fizjonomią. Do tego nastapiły obrzeki limmfatyczne, jak tu zn imi sobie radzić?