Znalezionych wyników: 9

Tobie też Ula dziękuję za wsparcie, mnie to też niestety czeka tylko kiedy.....ważne że tata nie cierpi, niestety taki rak to wyrok tylko głupia nadzieja każe nam wierzyć w cuda, głęboki oddech i trzeba żyć dalej, czas leczy rany, ojca straciłem jak miałem 8 lat i teraz chora mama..... Myślami jestem z Tobą.

Ciężka noc przed Tobą Ula....jak nie najcięższa, trzymaj się

Lekarz z HD powinien przysłać do taty rehabilitanta, do mamy przychodzi i ćwiczy z nią dwa razy w tygodniu po dwie godziny, kategoryczny zakaz brania dexamethazone, zamiast pomóc narobił tylko szkód, mama czuła się jak na haju, widziała jak za mgłą, rzucało nią na boki i chodziła otumaniona, ręka wraca do sprawności, czuje mrowienie i nie opuszcza już przedmiotów, niesamowita poprawa fizyczna i od razu psychiczna, odzyskuje siły ma chęć do sprzątania i robienia sobie posiłków, dziwne skąd taka poprawa, mam nadzieję że to nie będzie chwilowe.

Ulax zostawiłem Ci wiadomość na priv

Zastanówcie się czy na miejscu chorego chcielibyście się dowiedzieć że macie raka mózgu i zostało Wam kilka miesięcy i to przy dobrych wiatrach ? Taka osoba załamie się momentalnie, wie że umrze i to ma jej pomóc? Po co ta wiedza choremu, za jakiś czas straci świadomość, przestanie nas poznawać, zapadnie w śpiączkę. Niech wykorzystuje te dni maxymalnie jak się da z rodziną z nadzieją że wyzdrowieje a nie umrze. Sprawy przyziemne już dawno powinny być załatwione, teraz chory i tak już nie funkcjonuje normalnie a obarczanie go urzędami jest tylko udręką i sygnałem że coś jest nie tak. To tylko moje zdanie a mama ma nadzieję że wyzdrowieje a nie umrze i to jej daje siłę.

[ Komentarz dodany przez Moderatora: marzena66: 2018-02-22, 14:04 ]
Myślę, że nie ma sensu dalej rozważać tematu mówić/nie mówić, każdy musi sam podjąć decyzję co zrobić i każdy ma prawo do własnego zdania. Odpowiem Ci tylko na Twoje pytanie, TAK chciałabym osobiście wiedzieć na co jestem chora i ile czasu mi zostało.

pozdrawiam serdecznie.

Twój tata jest kopią choroby mojej mamy, hospicjum domowe załatwiłem w jeden dzień, była już lekarka i pielęgniarka, super kobiety, mam bierze sporo leków i plastry przeciwbólowe, poczuła się od razu lepiej, czekamy na radioterapię i przyjęcie do oddziału. W żadnym wypadku nie mówcie tacie co mu jest, oficjalna wersja to obrzęk mózgu po chemioterapii a radioterapia ma pomóc, trzymaj się czekam razem z Tobą na to najgorsze.

Wynik RTG barku stwierdził lekkie zwapnienie, nie ma zmian wtórnych, więc kolejnym etapem będzie USG barku, musisz działać żeby wszystko wykluczyć a to ważne wyniki dla neurologa żeby mógł podjąć dalsze leczenie, bardzo ważna jest kopia leczenia onkologicznego, żeby neurolog wiedział co jest przyczyna niedowładu, aby nie przepisał leków które mogą tylko zaszkodzić.

Moja mama ma dokładnie to samo, bezwładna lewa ręka jak by to nie była jej, po prostu wisi, problemy z równowagą i od niedzieli wychodzi z łóżka jak musi, jutro mam odbiór prześwietlenia stawu barkowego pod kontem przerzutu na kości, jeśli wszystko będzie ok w poniedziałek kolejna wizyta u neurologa, coś tam przepisał i jakieś leki antydepresyjne. W marcu TK głowy a w poniedziałek odbiór TK, klatki piersiowej. W kilka dni matka po prostu odjechała, dramat.

Moja mama ma zakaz picia nutridrinków jak również czegokolwiek co zwiera żywe kultury bakterii ze względu na niski poziom neutrocytów, ma 5 dni do następnej chemii żeby się odbudowały, wątpię czy tak szybko organizm się zregeneruje.