Znalezionych wyników: 6

Tak, nie dla wszystkich święta są radością. Trudno tu na słowa pocieszenia, ty wiesz najlepiej, jak ma się stan męża. Jedyne co można, to cieszyć się każdą wspólną chwilą. Czerpać z nich siły na przyszłość. Mimo wszystko, bądź choć odrobinę szczęśliwa na te nadchodzące święta. Pozdrawiam.

Żadna żenada. Po prostu się boisz , nie wyobrażasz sobie ani śmierci męża ,ani życia bez niego. . Pewnie wiesz więcej i ta wiedza cię przeraża. Dbaj o siebie, śpij i dobrze się odżywiaj. Czeka cię jeszcze sporo trudnych momentów.

Bardzo chcę podtrzymać cię na duchu, ale zupełnie nie wiem, co napisać. Jesteśmy tutaj , myślimy o was, o Tobie, a jednocześnie wiemy, że jesteście sami w waszej walce... Mimo wszystko pamiętaj, ze tu czekamy na każdy Twój wpis...

Kochana, walczycie już tyle lat. Jesteś opoka, bazą , buforem złych nastrojów męża, kryzysów, lęków, pielęgniarką, opiekunką... Zawsze obok, gotowa wziąć na siebie wszystko co najgorsze. Dziwisz się, że masz dosyć? Jest szansa, aby ktoś cię odciążył, pomógł w opiece, zwł. teraz jak jeszcze nakłada się presja świąt? Podziwiam wszystkich , którzy tak dzielnie roztaczają parasol nas swoimi bliskimi. I ty jesteś wśród tych podziwianych.

przeczytałam twoje wpisy w wątku merytorycznym. Jesteś wielka!!! chciałabym być taką szlachetną osobą. Dużo siły życzę i - nie męcz siebie. podaj mężowi haloperidol. U mojej mamy zadziałał świetnie- na zmianę z morfiną. Tobie też należy się odpoczynek i spokój, bo jeszcze swoje przeżyjesz

odzywam się po raz pierwszy, ale śledzę pilnie kciukowe wątki- twój i wiele innych. Podziwiam, niedawno jeszcze czerpałam siłę , podziwiałam i podziwiam nadal. Mój podziw ros nie wprost proporcjonalnie do upływającego czasu. Nie rezygnuj ze swoich celów, bo dajesz nam czytającym dużo pozytywnej energii, a mąż , cóż . ..niech czasem zostanie sam w domu i pomyśli czy słusznie cię atakuje. Nie mam tutaj nic złego na myśli, ale każdy czasem musi pobyć tylko ze sobą, żeby spojrzeć sobie w oczy