Znalezionych wyników: 3

Witam Lideczko!
Ja jeżdzę czasem z synkiem , ale widzę po jakimś czasie krzyków i marudzeń małego że mamie to przeszkadza..potrzebuje ciszy i spokoju, oczywiście kocha go i jak jeszcze była w dobrym stanie kilka miesięcy temu, bardzo była za moim synkiem , bawiła się z nim i cieszyła każdą chwilą z nim itp. Moja mama to bardzo ciepła kobieta i nie możliwe, by nie chciała widywać małego, po prostu z powodu jej stanu wszystko jej przeszkadza. A rocznemu maluchowi nie wytłumaczę , by był cicho.. z dwulatkiem to już można pogadać .. Do tego mama ma 2 pieski i mały się ich boi, może dlatego marudzi gdy jestem z nim u mamy ?? :?:

Mama dziś wyszła ze szpitala, niestety jest gorzej.. ma już przerzuty do płuc i węzłów chłonnych , ordynator szpitala ( bo przez niego mama była prowadzona ) przepisał morfinę 2x dziennie po 100 mg w tabletkch.. :cry:

i polecił hospicjum oraz tymczasowo pielęgniarkę do domu :?ale?:

Jutro jadę do mamy lekarza rodzinnego i będziemy myśleć co dalej ...
Tak mi jej szkoda... to taka dobra kobieta ..przysłowiowo sama nie zje a odda drugiemu kocham ją ponad życie ...

Witam Cię Lideczko !
Moja mama dziś wychodzi ze szpitala . Jutro jadę do jej lekarza rodzinnego i będę z nim rozmawiać co mam dalej robić , chodzi mi o opiekę nad mamą . Już mi ręce opadają ... Mama mieszka ode mnie 8 km dalej, ja mam roczne dziecko którego nie mam z kim zostawiać by móc spokojnie jechać do mamy i się nią opiekować a jechać do niej z małym to też nie za dobry pomysł zważając na jej stan .. Także jestem w błędnym kole i muszę szukać jakiegoś rozwiązania .. Jeszcze gdybym miała większe mieszkanie to bym ją zabrała do siebie, ale mieszkam z dzieckiem i tatusiem w kawalerce, także nie mam gdzie upchać chorej mamy, choć bardzo tego chcę ..Ja już nie wiem co to będzie... a jest z nią co raz gorzej. Jest strasznie opuchnięta od pasa w dół , ciągle wymiotuje, są chwile, że traci łączność i sie patrzy w jedno miejsce, jakby kogoś obserwowała , momentami można się dogadać , ale co chwila traci koncentrację i gada o czymś bez sensu ... :-(

To pewnie też wpływ leków, dlatego poprawy nie będzie ,bo przecież leków nie odstawi.. :cry:

Marlenka odeszła... cieszę się , że już nie cierpi .. ale ogólnie czuję smutek i żal mimo, że jej nie znałam ..pocieszeniem jest to ,że Marlenka teraz powolutku znajdzie spokój ducha . .. Moje głębokie wyrazy współczucia dla rodziców, oraz Ciebie Lideczko.. byłaś bardzo zaangażowana w chorobę córki swoich przyjaciół i chwała Ci za to,, zwłaszcza co przeczytałam na forum że wygrałaś z zarnicą ... Życzę dużo dużo 100000000 x zdrówka i siły !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pozdrawiam serdecznie
Aga