Znaleziono 1 wynik

MALGOSIA, bardzo mi przykro.
Dlugo nie rozumialam dlaczego cierpi sie po stracie kogos bliskiego. W koncu doszlam do tego, co oczywiste (dla mnie nie bylo), ze to tesknota za tym, co bylo, za tym czego nie ma, a chcialoby sie zeby bylo jak dawniej. Wszystko sie zmienia. Tesknota pozostaje. Czlowiek dlugo pamieta i dlugo teskni, ale madrze napisalas, ze ten, kogo mamy w sercu zyje nadal. Najwazniejsze jest to, zebysmy pamietali.
Trzeba tez pamietac cos jeszcze, ze mimo ze to teraz moze byc niewyobrazalne, to co bylo, to bylo i trzeba zostawic za soba i isc dalej. Inaczej ciagle bedzie sie tkwilo we wspomnieniach, cierpieniu. Zalobe trzeba przezyc, ale nie zyc nia caly czas. Ja dlugo tego nie rozumialam. Z czasem bedzie latwiej. Sluchaj siebie teraz i rob tak, zeby Tobie bylo dobrze i Twoim dzieciom. Sciskam mocno!