Znalezionych wyników: 7

Kochaj i goń za marzeniami, życie za krótkie jest aby zaprzepaścić to co się kocha.

Oj, matematyka ciężka sprawa:-), ale za to jaka fascynująca. Ale o matematyce nie gadamy,bo to za ciężka sprawa na nocne pogaduchy. A może sen szybciej by przyszedł?
No nie będę taka,bo Majkelek nam się obrazi:-)

A cóż Ty Michale w tych dalekich krajach porabiasz? Napisz cosik o sobie,co Cię tam za ocean wygnało?

Na mnie nie działa już nic w sprawie snu,niestety. Także dziewczynki ( i chłopcy) można założyć klub. Na forum takiego jeszcze nie ma.

nie Wy jedni nie śpicie:-) Ja jestem zombi już od dawna. Kolejna noc zawalona :fucc:

Kurcze no Majkelek, kolejny ciekawy temat zapodajesz. Znęcasz się nad nami

.
Pamiętam,że jako dziecko marzyłam o dużej rodzinie ( jestem jedynaczką) i o tym aby zostać lekarzem. Koniecznie patologiem. Marzyłam o tym dość długo, ale gdy przyszło do wybierania szkoły moje marzenia poszły gdzieś. Na marzeniach się skończyło.
Synów mam dorosłych (20 i 18) starszy ma jedno marzenie-jeździć motocyklem bo to kocha. I marzenie realizuje-zjechał już pół polski, a na wakacje szykuje się na objazd europy. Ku rozpaczy i strachowi mamy.
Młodszy z synów jest autystykiem,ale marzenia ma i owszem. Kocha gry na konsole,jest to jego ogromna pasja i miłość. Jestem z niego niezmiernie dumna,jak widzę że potrafi się porozumieć bez problemów z ludźmi z innych krajów.Oczywiście podczas grania przez sieć. Kolejną jego pasją są języki obce ( angielski i japoński), nauczył się ich sam. Autystycy mają w tym kierunku uzdolnienia i mój Michał jest tego przykładem.

A moim marzeniem obecnym jest doczekać i zobaczyć czy moje słońce da sobie radę w życiu, czy będzie potrafił sobie zapewnić byt. Spędza mi to sen z powiek, bo marzenia marzeniami a życie życiem.
Tak bardzo bym chciała,żeby się wszystko ułożyło,żeby Michał skończył anglistykę i został tłumaczem jak sobie założył. Byłabym spokojniejsza wiedząc,że nie zginie w tłumie lub nie skończy w jakimś ośrodku.