Znalezionych wyników: 6

Przeczytałam te Eating hints, i z tego wynika że nie muszę nic w tym zakresie robić (tak podejrzewałam), tylko jedno pytanie o co chodzi z tą vit B? Byłam u onkologa, pytałam czy mogę brać witaminę D3, bo mam tragicznie niski poziom we krwi, a on mi na to odpowiada że witaminę B tylko w minimalnych ilościach. Zgłupiałam, zaleca czy odradza? Tu na forum ciągle ktoś wspomina, ale nigdy konkretnie.

Zdesperowana to jeszcze nie jestem, ale bardzo ciekawa , rozumiem że wszystko przeczytałeś, dla mnie tego typu literaturę uatrakcyjniają opisy eksperymentów, wtedy łatwiej pojąć i nie jest to takie nudne wkuwanie, coś z tego jest tak podane?
A swoją drogą to za moich czasów spędzało się kupę czasu łażąc po ludziach pożyczając i oddając, życie towarzyskie kwitło, bo takie wpadnięcie po skrypt to różnie trwało. Teraz wszystko na dysku i efektywnie spędzony czas, nudno trochę?

A jakieś inne książki, bo np dla mnie zdrowa dieta to również wystarczająca ilość kalorii, a coś o podstawach teoretycznych przemian nowotworowych?
Zastanawia mnie właśnie, że na www. cancer.gov nie ma żadnych takich porad dietetycznych, stylu życia itp, a ja tę stronę właśnie traktowałam jak biblię, no i wstyd się przyznać ale jestem mocno mięsożerna.

No się przyznam, że ja Antyraka nie czytałam, i w ogóle jeszcze nic tego typu, możecie polecić coś serio, ale ja mam umysł ścisły i jestem odporna na wszelkie argumenty które miałabym przyjąć na wiarę.

Z wysiłku to ja się spowiadam tylko mojemu kardiologowi, i gdybym chciała tak dokładnie słuchać, na pewno nie byłabym w takiej formie jak jestem, uwierz oni naprawdę nie wiedzą co możesz i co gorsza mają wyraźne skłonności do nadmiernej ostrożności. Trudno się dziwić, pozwolą a Ty sobie coś zrobisz i do nich pretensje. Wiadomo, żeby wrócić do formy to trzeba się spocić, dla mnie osobiście sygnałem jest każdy ostry ból, w stawie, mięśniu czy w bliźnie, wtedy odpuszczam, ale tylko na ten raz. No i jeszcze, jeżeli to Ty kierujesz swoim ruchem to jest mało prawdopodobne żeby coś uszkodzić (chyba że "gryziesz ścianę), ale zeskoczyć z 2 m czy zlecieć z konia (roweru) tu już działają siły nad którymi nie panujesz. Ostrożność, ostrożnością ale to adrenalina nadaje smak życiu

Poć się, ale nie gryź ściany - to taka znana mi odpowiedź lekarza o ten umiar. Sprawa polega na tym, że tylko osobnik może powiedzieć czy już "gryzie ścianę" czy ćwiczy z umiarem.
A jeżeli chodzi o "po raku" to ja jestem na etapie totalnego "nie chce mi się" - gotować, sprzątać, jeść (dobre na figurę), chodzić na "events",a nawet kupować ciuchów(tego nigdy bym się nie spodziewała). Żyję od wyjazdu do wyjazdu - tylko to mnie trochę budzi, no ale to kosztowne. Szukam tańszego sposobu na odzyskanie radości życia.