Znalezionych wyników: 5

Porozmawiać z ordynatorem lub jego zastępcą jaki jest konkretnie stan chorej bo od początku Twoje obserwacje odbiegają od tego co przekazują lekarze.

A poza tym tak jak pisałam :Nie macie warunków do opieki nad chorą zupełnie leżącą i nie zgadzacie się na wypis do domu.

Mnie się wydaje że wic polega na tym że na miejsce w hospicjum trzeba czekać, a jeżeli szpital wystawia skierowanie do HS to praktycznie musi je załatwić i przewieść chorego do hospicjum. Zwyczajnie im się nie chce, bo łatwiej wypisać do domu i dać do ręki skierowanie na opiekę przewlekłą i niech się rodzina martwi. (w mojej przychodni rejonowej powiedzieli że nie mają możliwości i mogą zapisać w kolejkę, a opieką obejmą dopiero jak ktoś z podopiecznych umrze). Przekonaj ojca że ma lekarzowi powiedzieć że on nie może zająć się chorą i nie zgadza się na wypis do domu tylko do hospicjum lub na oddział paliatywny. (można zadzwonić do przychodni rejonowej i dowiedzieć się ile trzeba czekać na opiekę i jak ona praktycznie wygląda ).

Nie, zapytałam dlatego że w badaniach toleruje się znacznie większe ryzyko niż w rutynowym leczeniu. Tyverb dla osoby która miała poważne kłopoty z płucami to jazda po bandzie. Ale mama nawet z guzami w mózgu ma prawo decydować o sobie, może chce umrzeć walcząc i ma do tego prawo. Tyle że oszukując lekarza jednocześnie go wrabia.

Czy chora uczestniczy w badaniu klinicznym?

Mnie się wydaje że powinnaś porozmawiać z lekarzem (onkologiem mamy) bo rzeczywiście komunikaty są sprzeczne. Z jednej strony uogólniona choroba już w schyłkowym okresie, z drugiej z tego co piszesz to chora jest zdolna samodzielnie(?) dotrzeć do lekarza. Ja myślę że stan jest jednak ciężki a lekarz podaje lek raczej ze względów psychologicznych niż z nadzieją że to coś da. Nie ma tabletek (ani innych form) które działają na przerzuty w mózgu.