Znalezionych wyników: 3

Dziękuję Ewelino za Twoje słowa. Bardzo boje sie przyszłości. Myślę że gdybysmy mieli dziecko to miałabym własnie dla kogo życ, a tak straciłam wszystko. Mój mąż był dla mnie wyjątkowy, jedyny, kochany. Nie wiem nawet czy umiałabym nawet w przyszłości być z kims innym. Nie miesci mi sie to w głowie. Z drugiej strony przeraza mnie samotnosc. Dziękuję za to, że sie odezwałas, to bardzo ważne dla mnie.

Ewelino mój mąż miał dopiero 29 lat. Całe życie było przed nami i zostało tak drastycznie przerwane. Tak bardzo Go kocham i tęsknię. Ból rozrywa me serce.

Witajcie w tym smutnym gronie
Czytam od jakiegoś czasu wątek żałoby po stracie bliskich i dzisiaj postanowiłam napisać. W lutym tego roku straciłam męża. Zabrał mi Go nowotwór. Nie potrafię sie z tym pogodzić. Mąż miał całe życie przed sobą, mielismy tyle planów. Teraz zostałam sama i nie potrafię bez Niego żyć. Nic nie ma już sensu, nie mieliśmy jeszcze dzieci, czuję że zostałam całkiem sama. W piatek mam urodziny, będą to pierwsze samotne urodziny. Nie chce mi sie zyc, nie mam juz siły na walkę o każdy dzien. Wszystko jest takie bezsensowne.Mąż był całym moim światem, był moim powietrzem, bez którego duszę się, nie potrafię żyć.Tak bardzo mi ciężko. Może ktoś powie że użalam się nad sobą, ale tak naprawdę nie mam komu wygadac sie.